- اردلان، داریوش؛ داوودپور، زهره و زیاری، کرامت ا.... (1399). تحلیل ساختار تاب‌آوری نهادی برای گذار از مدیریت بحران به مدیریت شهری تاب آور در برابر زلزله (مطالعه موردی: شهر قزوین). مطالعات شهری، 9(36)، 84-36.
- پرتوی، پروین؛ بهزادفر، مصطفی و شیرانی، زهرا. (1395). طراحی شهری و تاب‌آوری اجتماعی؛ بررسی موردی: محله جلفا اصفهان. نامه معماری و شهرسازی، 9(17)، 99-116.
- پورمحمدی، محمدرضا؛ یوسفی شهیر، هانیه و حسین‌زاده دلیر، کریم. (1397). ارزیابی تاب‌آوری کاربری‌های حیاتی کلان‌شهر تبریز در برابر مخاطره طبیعی زلزله. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 6(1)، 55-74
- حبیب زاده ملکی، اصحاب و جوادیان، رضا. (1389). راهبردهای رسانه‌ای در مدیریت بحران. نشریه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، 5 (18)، 123-103
- رضایی، محمدرضا. (1392). ارزیابی تاب‌آوری اقتصادی و نهادی جوامع شهری در برابر سوانح طبیعی. مدیریت بحران، 2(1)، 27-38.
- رفیعیان مجتبی؛ مطوف شریف و نقشی زادیان ساناز. (1390). سنجش مؤلفه‌های اجتماعات تاب آور در فرایند مدیریت بحران شهری، منطقه 17 شهرداری تهران. صفه، 55، 124-11.
- رمضانزاده، مهدی. (۱۳۹۵). مبانی و مفاهیم تاب‌آوری شهری (مدل‌ها و الگوها). تهران: مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
- زیاری، کرامت الله؛ پوراحمد، احمد؛ فرهودی، رحمت‌الله و معمارزاده، محمدرضا. (1399). سنجش و ارزیابی میزان تاب‌آوری کالبدی مناطق شهری در برابر سوانح (مطالعه موردی: جزیره کیش). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 8(2)، 259-278.
- شفیعی دستجردی، مسعود، لک، آزاده، غفاری، علی. (1400). تدوین مدل ارزیابی فرم شهری با رویکرد تاب‌آوری فضایی. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 10 (2)، 27-1.
- علیزاده، هادی. (1400). تحلیل و شناخت ظرفیت تاب‌آوری زیرساخت‌های حیاتی شهری بر اساس مدل چرخة سازگاری تاب‌آوری (RAC) در کلان‌شهر اهواز. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9 (4)، 1123-1103.
- فقیهی، ابوالفضل؛ ملاحسینی، علی و کاظمی، مهدی. (1399). تبیین تأثیرگذاری ویژگی‌های مدیریت بحران بر عملکرد مدیران بحران با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری (مطالعه موردی: استان‌های جنوب شرق کشور). مسکن و محیط روستا، 39 (172)، 145-136.
- فلاحی، علیرضا. (1392). ضرورت تدوین برنامه آموزشی مدیریت بحران در طراحی شهری. صفه، 63، 73-98.
- کوکبی، لیلا؛ و برمایه ور، بهنود. (۱۳۹۹). شهرها و جوامع پایدار: شاخص‌هایی برای شهرهای تاب‌آور (استاندارد بین‌المللی ایزو ۳۷۱۲۳). قزوین: انتشارات جهاد دانشگاهی قزوین.
- محمدی ده‌چشمه، مصطفی؛ علیزاده، هادی و عباسی گوجانی، داود. (1398). تحلیل فضایی شاخص‌های تبیین‌کننده تاب‌آوری در زیرساخت شریانی حمل‌ونقل (مطالعه موردی: کلان‌شهر اهواز). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 7(2)، 375-391.
- معمارزاده، غلامرضا. سرفرازی، مهرزاد. (1389). بررسی گام‌های فرایند مدیریت بحران در سازمان، پژوهشنامه، شماره 51 (76-68).
- مهندسین مشاور امکو. (۱۳۸۶). طرح تفصیلی منطقه ۱۷ شهرداری تهران. تهران: معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران.
- مهندسین مشاور لیان طرح؛ و مهندسین مشاور نقش آراد. (۱۳۹۵). سند ویژه نوسازی محله مقدم. تهران: سازمان نوسازی شهر تهران.
- Alizadeh, H. (2022). Analyzing and Recognizing Urban Critical Infrastructure Resilience Capacity Based on Resilience Adaptive Cycle (RAC) In Ahvaz Metropolis. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 9(4), 1103-1123. [in Persian].
- American Psychological Association. (2020). Building your Resilience. Retreived From: https://www.apa.org/
- Ardalan, D., Davoudpour, Z., & Ziari, K. (2020). Analysis of institutional resilience structure for transition from crisis management to urban management resilience against earthquake (Case Study: Qazvin City). Motaleate shahri, 9(36), 69-84. [in Persian].
- Bruneau, M., Chang, S. E., Eguchi, R. T., Lee, G. C., O’Rourke, T. D., Reinhorn, A. M., & Von Winterfeldt, D. (2003). A framework to quantitatively assess and enhance the seismic resilience of communities. Earthquake spectra, 19(4), 733-752.
- Chang, S. E., McDaniels, T., Fox, J., Dhariwal, R., & Longstaff, H. (2014). Toward Disaster-Resilient Cities: Characterizing Resilience of Infrastructure Systems with Expert Judgments. Risk Analysis, 34 (3), 231-144.
- Emco Consulting Engineers. (2007). Comprehensive Urban Plans of district 17, Tehran [in Persian].
- Faghihi, A., Mollahosseini, A., & Kazemi, M. (2021). Explaining the Effect of Crisis Management Characteristics on the Performance of Crisis Managers using the Structural Equation Modeling (Case Study: Southeastern Provinces of Iran). Journal of Housing and Rural Environment, 39(172):136-145. [in Persian].
- Fallahi, A., (2014). The Importance of Compiling an Urban Design Disaster Management Curriculum. Soffeh, 23(63), 73-98. [in Persian].
- Figueiredo, L., Honiden, T., & Schumann, A. (2018). Indicators for Resilient Cities. OECD Regional Development Working Papers
- Godschalk, David R. (2003). Urban Hazard Mitigation: Creating Resilient Cities. Natural Hazards Review, 4 (3), 136–143.
- Habibzadeh Maleki, A., & Javadian, R. (2010). Media strategies in crisis management. Management and human resources Development Journal, 5 (18), 103-123. [in Persian].
- Hejazizadeh, Z., Najafi, I., & Hosseini Amini, H. (2016). Crisis management of natural hazards. Zanjan: Azarkelk Publication. [in Persian].
- ISO 18091. (2019). Quality management systems — Guidelines for the application of ISO 9001 in local government
- ISO 22300. (2018). Security and resilience — Vocabulary
- ISO 24513. (2019), Service activities relating to drinking water supply, wastewater and stormwater systems — Vocabulary
- ISO 31000. (2018). Risk management — Guidelines
- ISO 37100. (2016). Sustainable cities and communities — Vocabulary
- ISO 37104. (2019). Sustainable cities and communities — Transforming our cities — Guidance for practical local implementation of ISO 37101.
- Jochen M., & Martin S. (2019). Urban resilience in the making?. The governance of critical infrastructures in German cities, 56 (11), 2353-2371.
- Klein, R. JT., Nicholls, R. J., & Thomalla, F. (2003). The resilience of coastal megacities to weather-related hazards. Building safer cities, 11,101-120.
- Kowkabi, L., & Barmayehvar, b. (2021) International Standard Indicators For Resilient Cities Sustainable Cities And Communities (ISO 37123). Ghazvin: Press Organization Jahade Daneshgahi Ghazvin Branch. [in Persian].
- Lee, J., & Yoon, Y. )2022(. Hierarchy table of indicators and measures for the current status assessment of urban roads in smart cities. Sustainable Cities and Society, 77, 103532.
- Meerow, S., Newell, J. P., & Stults, M. (2016). Defining urban resilience: A review. Landscape and urban planning, 147, 38-49.
- Memarzadeh, Gh., & Sarfarazi, M. (2010). Examining the steps of crisis management process in the organization. Pajouheshnameh Journal, 51, 68-76. [in Persian].
- Mohammadi Dehcheshmeh, M., Alizadeh, H., Abasi Gojani, D. (2019). The Spatial Analysis of the Indicators Explaining Resilience in the Transportation Infrastructure (Case Study: Ahwaz Metropolis, Iran). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 7(2), 375-391. [in Persian].
- Rafiyan, M., Motawef, Sh., & Naghshizadian, S. (2012) Assessing Community Resilience in Urban Disaster Management. Soffeh, 21 )4(, 111-124. [in Persian].
- OECD, (2018). Indicators for Resilient Cities. OECD Regional Development Working Papers, 2018/02, OECD Publishing, Paris.
- Organisation for Economic Co-operation and Developmen. (2021). Resilient Cities.
- Partovi, P., Behzadfar, M., & Shirani, Z. (2016). Urban Design and Social Resiliency Case Study: Jolfa Neighborhood in Isfahan City. Journal of Architecture and Urban Planning, 9(17), 99-116. [in Persian].
- Poor Mohammadi, M., Yousefi Shahir, H., & Hoseinzadeh Dalir, K. (2018). Resilience of Vital Landuses against Earthquake Disaster in Tabriz Metropolis. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 6(1), 55-74. [in Persian].
- Ramezanzadeh, M. (2016). Principle and concept of urban resilience (model and pattern) (No. 373). Tehran: Tehran Center for Studies and Planning. [in Persian].
- Rezaei, M. (2013). Evaluating the economic and institutional resilience of urban communities to natural disasters using PROMETHE technique. Emergency Management, 2(1), 27-38. [in Persian].
- Ribeiro, Paulo Jorge Gomes; Pena Jardim Gonçalves, Luís António. (2019). Urban resilience: A conceptual framework. Sustainable Cities and Society, 50, 101625.
- Rockefeller Foundation and Arup Group. )2016(. City Resilience Index: Understanding and Measuring City Resilience.
- Rockefeller Foundation. (2014). City Resilience Framework. ARUP.
- Saikia, P., Beane, G., & Giné Garriga, R. (2022). City Water Resilience Framework: A governance based planning tool to enhance urban water resilience. Sustainable Cities and Society, 77, 103497,
- Shafiei dastjerdi, M., lak, A., & Ghaffari, A. (2022). Develop an urban form assessment model based on the spatial resilience approach. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 10 (2), 1-27. [in Persian].
- UN Habitat. (2016). Urban Crises Charter. Global Alliance for Urban Crises. http://unhabitat.org/wp-content/ uploads/2016/05/Global-Alliance-for-Urban-Crises-Charter-for-WHS-Final.pdf
- United Nations Office For Disaster Risk Reduction (UNDRR). (2017). City Disaster Resilience
- ziyari, K., Pourahmad, A., Farhodi, R., Memarzadeh, M. (2020). Evaluating and Assessing the Physical resilience of Urban Areas Against Accidents, A case Study of Kish Island. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 8(2), 259-278. [in Persian].
|
