تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,033 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,502,748 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,766,910 |
مطالعه ی تطبیقی انذار و تبشیر در نگارههای اسلامی و مسیحی قرن های 13 تا 16م با موضوع سرگذشت حضرت یونس(ع) مبتنی بر آرای پانوفسکی | ||
نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
دوره 27، شماره 4، دی 1401، صفحه 131-140 اصل مقاله (1.16 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2022.332238.666806 | ||
نویسندگان | ||
صدیقه پورمختار1؛ مرتضی افشاری* 2 | ||
1دکترای تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، مدرس دانشکده هنر، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. | ||
2دانشیار گروه هنر اسلامی، دانشکده هنر، دانشگاه شاهد، تهران ایران. | ||
چکیده | ||
انذار و تبشیر ابزارهایی برای راهنمایی انسانهاست که در کتب مقدس به آن اشاره شده است. در هر دورهای این ابزار به نحوههای مختلف همچون سرگذشت اقوام و پیامبران به کار برده شده است. یکی از این نمونهها، سرگذشت یونس پیامبر(ع) است که در قرآن و انجیل با قدری اختلاف در روایت، به آن اشاره شده است. در نگارههای اسلامی و مسیحی با موضوع این سرگذشت، بخشی از روایت برجسته شده است. نگارههای اسلامی بیشتر بخش پایانی و نگارههای مسیحی بیشتر بخش ابتدایی آن را به تصویر کشیدهاند. این پژوهش با هدف شناخت بیشتر نگارههای اسلامی و مسیحی، با توجه به مفاهیم انذار و تبشیر و بر مبنای آرای شمایل نگارانهی پانوفسکی با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد تطبیقی، به دنبال پاسخگویی به این پرسشها است: وجوه شباهت و تفاوت نگارههای اسلامی و مسیحی با موضوع حضرت یونس (ع)، در ارتباط با مفهوم انذار و تبشیر چیست؟ دلیل تاکید نگارههای اسلامی و مسیحی بر بخش خاصی از سرگذشت حضرت یونس(ع) چیست؟ از نتایج پژوهش میتوان به همپوشانی خوانش نگارهها با مراحل سه گانهی تفسیر اثر هنری پانوفسکی اشاره کرد و همچنین، در نگارههای اسلامی و مسیحی از هر دو مفهوم انذار و تبشیر، اما به گونهای متفاوت، استفاده شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
کتابآرایی قرون وسطی؛ هنر اسلامی؛ هنر مسیحی؛ یونس(ع)؛ پانوفسکی؛ انذار و تبشیر | ||
مراجع | ||
قرآن کریم. ترجمه مهدی الهی قمشهای. قم: نشر وفائی.
ابن عاشور، طاهربن محمد.(1984ه). التحریر والتنویر.تونس: الدار التونسیه لنشر.
بابائی فلاح، هادی. (1393). مطالعه تطبیقی قصص انبیاء در قرآن کریم و سرگذشت پیامبران در متن و نگارههای کتاب جامع التواریخ. نگارینه هنر اسلامی. شماره (2)15-24.
پایدارفرد، آرزو. و دیگران. (1397). تحلیل پادگفتمان قرآنی دو نگارهی حضرت یوسف در زندان و حضرت یونس (ع) و ماهی از فالنامه شاهتهماسبی. باغ نظر. شمارهی 69. 29-38.
داوودی زاده جلگه، فاطمه.(1392). بررسی تطبیقی مفهوم انذار و تبشیر و گستره آن در قرآن کریم و انجیل. پایان نامه کارشناسی ارشد. استاد راهنما: اعظم پویازاده. رشته الهیات و معارف اسلامی- علوم قرآن و حدیث. دانشگاه تهران: دانشکده الهیات.
رضائی نبرد، امیر. (1397). جایگاه حضرت یونس (ع) در مجموعه آثار محمود فرشچیان با رویکرد نظریه تک اسطوره جوزف کمبل. هنرهای صناعی اسلامی. سال سوم. شماره ی (1) 39-50.
شاقلانی پور، زهرا. قاضیزاده، خشایار. (1394). رمزپردازی نگاره معراج پیامبر(ص) در فالنامه تهماسبی به روش آیکونولوژی اروین پانوفسکی. پیکره، دورهی چهارم. شماره 8.
طریحی، فخرالدین. (1375). مجمع البحرین. تهران: مرتضوی.
گرامی، سیدمحمدهادی.(1398). بازیابی و بررسی پیرفتهای قصه یونس (ع)و ماهی براساس قرآن و روایات اسلامی. پژوهشنامهی تقسیر و زبان قرآن. دورهی 7. شماره (2) 45-60.
نیکویی، مژگان. و دیگران. (1398). تطبیق مفهومی نماد ماهی در اساطیر، قرآن و مثنوی معنوی و کاربرد آن در آثار هنری. مطالعات هنر اسلامی. شمارهی(36). 259-278.
وزیری بزرگ، رقیهالسادات. احمدی، بهرام. (1397). بررسی نگاره معراج پیامبر اثر سلطان محمد بر اساس آراء پانوفسکی. پژوهش در هنر و علوم انسانی. شماره 2.
Holy Bible Old and New Testaments. (2012). King James Version. Duke Classics. Panofsky, Erwin. (1955), Meaning in the Visual Arts, New York: Anchor Books. Panofsky, Erwin. (1972). Studies in Iconology: Humanistic Themes in the Art of the Renaissance. Westview Press. Vicchio, Stephen J. (2008). Biblical Figures in the Islamic Faith. Maryland: Wipf and Stock Publishers. https://www.metmuseum.org/art/collection/search/453683- https://collections.ed.ac.uk/calendars/record/19410- 1 https://www.pinterest.com/pin/186829084527361925/ https://digital.staatsbibliothek-berlin.de digitalgallery.nypl.org tali-virtualmidrash.org.il muze.gen.tr/Museums manuscripts.kb.nl gallica.bnf.fr | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 428 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 477 |