تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,572 |
تعداد مقالات | 71,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,495,831 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,757,716 |
زایش روایت؛ زدایش پادآرمانشهر/ زیستن با (پاد)آرمانشهر آخرین انار دنیا (2002) و وقت تقصیر (1383) | ||
جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
دوره 14، شماره 1، شهریور 1401، صفحه 171-199 اصل مقاله (664.29 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2022.346108.666172 | ||
نویسنده | ||
محمد راغب* | ||
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
هر دو رمان پسامدرن آخرین انار دنیا (2002) نوشتۀ بختیار علی، نویسندۀ کرد عراقی، و وقت تقصیر (1383) اثر محمدرضا کاتب فضایی پادآرمانشهری دارند. ایران آن سالها در گیر و دار گذار از دورۀ خاتمی به احمدینژاد است و عراق آخرین سالهای حاکمیت صدام را از سر میگذراند. برای بررسی وضعیت فراگیر پادآرمانشهری به سراغ روزنههای آرمانشهری شخصیتهای اصلی رفتیم و از دریچۀ امکان رهایی از پادآرمانشهر به مطالعۀ رمانها پرداختهایم. شخصیتهای تکثیرشده یا ادغامشده در این میانه به خاطر شرایط پیچیدۀ خاورمیانه آرمانشهرهایی دستنیافتنی دارند که به دلیل شیءوارگی، خصوصیسازی و ... امکان وجودی ندارند. افیونها و پیمانها بسته به موقعیت، مسیرهای ایدئولوژیک/ اتوپیاییای هستند که شخصیتها در قالب آنها پیرنگسازی میشوند. پیمانهای ستودۀ بختیار، امیدبخش زدایش پادآرمانشهر است و افیونهای نکوهیدۀ کاتب، فراهمآورندۀ امکان همزیستی با آن؛ بدین سان اتوپیا، ایدئولوژی را آشکار میسازد و ادبیات رهاییبخش با درج ساختار واقعیت در ساختار رمانی، آینده را پیشبینی میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
آرمانشهر؛ پادآرمانشهر؛ ایدئولوژی؛ روایت؛ شخصیت | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 378 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 313 |