- آزاده، سیدرضا و ابی زاده، سامان. (1401). اولویت‌های اجرایی در ارتقای مطلوبیت مساکن جدید شهری (مطالعه موردی: مجتمع‌های مسکونی شهر رشت). فصلنامه جغرافیا و توسعه، 20 (67)،250-275.
- آشوری، کسری؛ حبیبی، کیومرث و دوستوندی، میلاد. (1400). ارزیابی شاخص‌های کمی و کیفی مسکن شهری در ایران. جغرافیا و توسعه فضای شهری، 8 (1)، 225-257.
- ایزدی، ملیحه؛ وارثی حمیدرضا و محمود زاده محمود. (1394). تحلیل شاخص‌های کمی و کیفی تأثیرگذار در برنامه‌ریزی مسکن استان‌های کشور. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۱۵ (۳۷)، ۱۵۴-۱۳۳
- پوردهقان، حافظه؛ شاهچراغی، آزاده و مختاباد امرئی، سید مصطفی. (1398). سنجش و تحلیل قواعد نظری مسکن مطلوب با تکیه بر آرای مردم. مسکن و محیط روستا، 165، 81-96.
- رفیعیان، مجتبی؛ مسعودی راد، ماندانا؛ رضایی، مریم و مسعودی راد، مونا. (1393). سنجش میزان رضایتمندی ساکنان از کیفیت سکونتی مسکن مهر (موردشناسی مهر شهر زاهدان). جغرافیا و آمایش محیط شهری و منطقه‌ای، 12، 135-150.
- صابریفر، رستم و جنگی، حسین. (1396). بررسی شاخص‌های الگوی مسکن مناسب از منظر ساکنان گروه‌های حاشیه‌نشین مشهد. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 17(46)، 139-157.
- عزیزی، محمدمهدی. (1384). تحلیلی بر جایگاه و دگرگونی شاخص‌های مسکن شهری در ایران. هنرهای زیبا، 23، 34-25.
- قائدرحمتی، صفر؛ مشکینی، ابوالفضل و گروسی، علیرضا. (1396). ارزیابی شاخص‌های کیفی مسکن در برنامه‌ریزی مسکن (مطالعه موردی: نواحی شهری نظرآباد، استان البرز). مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، 4 (2)، 12-1.
- کریمی بنه خلخال، هادی؛ جعفری مهرآبادی، مریم و آقایی زاده، اسماعیل. (1397)، ارزیابی وضعیت مسکن سالم در شهرها: نمونه موردی شهر اردبیل. فصلنامه مطالعات شهری، 7 (26)، 99-111.
- کریمی مشاور، مهرداد. (1392). رویکردها و روش‌ها در زیباشناسی شهری. باغ نظر، 24، 47-56.
- محمدپور، احمد. (1392). روش تحقیق کیفی (ضد روش 1 و 2). تهران: نشر جامعه شناسان.
- مرصوصی، نفیسه؛ علی‌اکبری، اسماعیل؛ سفاهن، افشین و بوستان احمدی، وحید. (1400). تحلیل فضایی شاخص‌های کالبدی مسکن با تأکید بر شهر عادل (مطالعه موردی: مناطق 22 گانه کلان‌شهر تهران). فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 12 (45)، 21-36.
- معمری، ابراهیم؛ میر کتولی، جعفر و بزی، خدارحم. (1398). ارزیابی و پایش سیاست‌های تأمین مسکن گروه‌های کم درآمد شهری از منظر شاخص‌های پایداری مسکن (مطالعه موردی: مسکن مهر گرگان(. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 7(4)، 723-741
- ملکی سعید و شیخی حجت. (1388). بررسی نقش شاخص‌های اجتماعی مسکن در سطح استان‌های کشور با استفاده از روش شاخص ترکیبی توسعه انسانی. مسکن و محیط روستا، ۲۸ (۱۲۷)، ۱۰۷-۹۴
- Afolabi, AO., Ojelabi, RA., Bukola, A., Akinola, A., & Afolabi, A. (2018). Statistical exploration of dataset examining key indicators influencing housing and urban infrastructure investments in megacities. Data Brief, 18, 1725-1733.
- Altman, I., & Rogoff, B. (1987). World Views in Psychology: Trait, Interactional, Organismic and Transactional Perspectives. In D. Stokols & I. Altman (Eds.), Handbook of Environmental Psychology (Volume 1, pp. 245-281). New York: Wiley.
- Ashouri, K., habibi, K., & Doostvandi, M. (2021). The Evaluation of Quantitative and Qualitative Indicators of Urban Housing in Iran. Geography and Urban Space Development, 8(1), 225-257. [In Persian].
- Azadeh, S.R. & Ebizadeh, S. (2022). Executive Priorities in Promoting the Quality of New Urban Housing Case Study: Rasht City. Geography and Development, 20(67), 250-275. [In Persian].
- Azizi, M. (2005). An Analysis of the Status and Transformation of Urban Housing Indicators in Iran. Honar-Ha-Ye-Ziba, 23, 34-25. [In Persian].
- Baker, E., & Lester, L. (2017). Multiple housing problems: A view through the housing niche lens. Cities, 62, 146-151.
- Bonaiuto, M., Fornara, F., Ariccio, S., Cancellieri, U. G., & Rahimi, L. (2015). Perceived residential environment quality indicators (PREQIs) relevance for UN-HABITAT City Prosperity Index (CPI). Habitat International, 45, 53-63.
- R.G. (2002). Housing and family well-being. Housing studies, 17(1),13-26.
- Carp, F. M., Zawadski, R. T., & Shokrkon, H. (1976). Dimensions of urban environmental quality. Environment and Behavior, 8(2), 239-264.
- Croese, S., Cirolia, L.R., & Graham, N. (2016), “Towards Habitat III: Confronting the disjuncture between global policy and local practice on Africa's ‘challenge of slums’”. Habitat International, 53, 237-242
- Daniel, T. C. (2001). Whither scenic beauty? Visual landscape quality assessment in the 21st century. Landscape and urban Planning, 54(1-4), 267-281.
- Emmanuel, J. B. (2011). “Housing Quality” To the Low Income Housing Producers in Ogbere, Ibadan, Nigeria. social and behavioral Sciences, 24, 483-494.
- Flood, J. (1993). Housing indicators in Australia: a consultative method. Netherland’s journal of housing and the built environment, 8(1), 95-124.
- Ghaedrahmati, S. Meshkini, A., & Garosi, A. (2017). Evaluation of Housing Quality Indicators in Housing Planning Case Study: Urban Areas of Nazarabad, Alborz Province. Journal of Geography and Urban Space Development, 50(2), 1-12. [In Persian]
- Golubchikov, O., & Badyina, A., (2012). Sustainable Housing for Sustainable Cities, A Policy Framework for Developing Countries, UN HABITAT Nairobi.
- (2015). Habitat III Policy Paper Framework, No.10: Housing Policies, retrieved at:http://habitat3.org/wp-content/uploads/PU10-HABITAT-III-POLICY-PAPER FRAMEWORK.pdf
- Hussey, L. K., & Malczewski, J. (2018). Housing quality evaluation using Analytic Network Process: a case study in the Ashanti Region, Ghana. African Geographical Review, 37(3), 209-226.
- Izadi M, varesi, H. R., & mahmodzadeh, M. (2015). Analysis of quantitative and qualitative parameters influencing the housing planning of the country’s Provinces. Jgs, 15 (37), 133-154. [In Persian].
- Karimi moshaver, M. (2013). Approaches and Methods in Urban Aesthetics. The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 10(24), 47-56. [In Persian].
- Karimi, H., Jafari, M & Agaeizade, E. (2018). Investigating the Healthy House in the Cities (Case Study of Ardabil City). Motaleate Shahri, 7(26), 99-111. [In Persian].
- Liu, J., & Ong, H. Y. (2021). Can Malaysia’s National Affordable Housing Policy Guarantee Housing Affordability of Low-Income Households?. Sustainability, 13(16), 88-41.
- Maleki, S., & Sheikhi, H. (2009). The Role of Housing Social Indicators in the Country Provinces, by Using Compound Human Development Index Method. JHRE, 28 (127),94-107. [In Persian].
- Malik, S., & Roosli, R. (2022). Appraisal of Housing Finance in Pakistan for Low-Income Groups: Concepts and Processes. In Accessible Housing for South Asia (pp. 297-308). Springer, Cham.
- Malik, S., Roosli, R., Tariq, F., & Yusof, N. A. (2020). Policy framework and institutional arrangements: Case of affordable housing delivery for low-income groups in Punjab, Pakistan. Housing Policy Debate, 30(2), 243-268.
- Marsodi, N., Aliakbari, E., safahan, A., & bostan ahmadi, V. (2021). Spatial analysis of physical characteristics of urban housing with emphasis on inequality within the region (Case study: 22 metropolitan areas of Tehran). Journal of Research and Urban Planning, 12(45), 21-36. [In Persian].
- Moammeri, E., Miralikatouli, J. &Bazzi, K. (2019). Evaluating and Monitoring Housing Supply Policies for Urban Livelihoods Groups in terms of Housing Stability Indicators (Case Study: Mehrghane Housing). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 7(4), 723-741. [In Persian].
- Mohammadpour, A. (2003). Qualitative research method (counter-method 1,2). Tehran: published by Sociologists. [In Persian].
- Monkhonen, P. (2018). Do we need innovation in housing policy? Mass production, Community- based upgrading and the politics of urban land in the Global South. international journal of housing policy, 18(2), 167-176.
- Mulliner, E., Smallbone, K., & Maliene, V. (2013). An assessment of sustainable housing affordability using a multiple criteria decision making method. Omega, 41(2), 270-279.
- National Affordable Homes Agency. (2008). 721 Housing Quality Indicators (HQI) Form.
- Poordehghan, H., Shahcheraghi, A., & Mokhtabad, S. M., (2019). Evaluation and Analysis of the Theoretical Principles of Desirable Housing According to the Opinions of the Citizens. JHRE, 38 (165), 81-96. [In Persian].
- Rafieeyan, D., Masoudi Rad, M., Rezaiee, M & Masoudi Rad, M. (2014). The Evaluation of inhabitants' Satisfaction about the Residential Quality of the Mehr Housing, Case Study: Zahedan City. Geography and Territorial Spatial Arrangement, 4(12), 135-150. [In Persian].
- Rid, W., Lammers, J., & Zimmermann, S. (2017). Analysing sustainability certification systems in the German housing sector from a theory of social institutions. Ecological Indicators, 76, 97-110.
- Saberifar, R., & Jangi, H. (2017). Study of Indices of Proper Housing Model from the Perspective of Residents of Marginal Groups in Mashhad. 17 (46),139-157. [In Persian].
- Sirgy, M. J., & Cornwell, T. (2002). How neighborhood features affect quality of life. Social indicators research, 59(1), 79-114
- Streimikiene, D. (2014). Housing indicators for assessing quality of life in Lithuania. Intelektine Ekonomika, 8(1), 1-12.
- Talocci, G., & Boano, C. (2018). The de-politicisation of housing policies: The case of Borei Keila land-sharing in Phnom Penh, Cambodia. International Journal of Housing Policy, 24, 1-22.
- van Poll, H. F. P. M. (1997). The perceived quality of the urban residential environment: a multi-attribute evaluation.
- Wang, H., Kwan, M. P., & Hu, M. (2020). Social exclusion and accessibility among low-and non-low-income groups: A case study of Nanjing, China. Cities, 101, 102684.
- Wasteway, M. (2006), A longitudinal investigation of satisfaction with personal and environmental quality of life in an informal South African Housing settlement. habitat international, 30,175-189
- Winston, N., & Eastaway, M. P. (2008). Sustainable housing in the urban context: international sustainable development indicator sets and housing. Social Indicators Research, 87(2), 211-221.
|
