مروری بر تکنیک‌های طرحواره‌درمانی گروهی

پناه‌علی، ا.، شفیع‌آبادی، ع.، نوابی‌نژاد، ش.، و نورابی‌پور، ر. (1392). بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد طرحواره‌درمانی بر افزایش شادکامی سالمندان ساکن سرای سالمندان تبریز. زن و مطالعات خانواده. 5(19)، 93-77.

پیری، م.، حسینائی، ع.، اسدی، ج.، و شریعت‌نیا، ک. (1398). مقایسۀ اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم اختلال شخصیت ضداجتماعی در معتادان ساکن در کمپ. فصلنامۀ اعتیادپژوهی سوءمصرف مواد. 13(52)، 162-138.

پیری، م.، حسینائی، علی.، اسدی، ج.، و شریعت‌نیا، ک. (1399). مقایسۀ اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر علائم اختلال شخصیت مرزی مبتلایان به سوءمصرف مواد مخدر. شفای خاتم. ­8(4)، 69-56.

تاجیک‌زاده، ف.، زارع، ا.، نظیری، ق.، و افشاری، ر. (1394). تعیین اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی بر طرحواره‌های ناسازگار اولیه در مردان تحت درمان نگه‌دارنده با متادون. فصلنامۀ شخصیت و تفاوت‌های فردی. 4(7)، 23-1.

دهستانی، م.، عزیزی، ز.، و مهدوی، س. ع. (1397). اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی بر نشانگان بدریخت‌انگاری و طرحواره‌های ناسازگار اولیه در دانش‌آموزان دختر با نگرانی اضافه‌وزن. اندیشه و رفتار. 12(47)، 99-47.

رحیم‌آقایی، ف.، حاتمی‌پور، خ.، و عاشوری، ج. (1396). تأثیر طرحواره‌درمانی گروهی بر علائم افسردگی و کیفیت زندگی پرستاران. نشریۀ آموزش پرستاری. 6(3)، 22-17.

شهابی، ش.، و ثناگوی محرر، غ. (1398). اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی بر سازگاری و صمیمیت زناشویی زوجین شهر کرمان. سلامت اجتماعی. 6(3)، 243-236.

صفاری‌نیا، م.، و عزیزی، ز. (1398). تأثیر طرحواره‌درمانی گروهی بر بهزیستی اجتماعی و ادراک اعتماد اجتماعی در دانشجویان. مطالعات روان‌شناختی. 15(1)، 163-148.

ضرغام حاجبی، م.، میرباقری، م.، و پاک‌نژاد، ث. (1397). اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد طرحواره‌درمانی بر افزایش خودپندارۀ مثبت زنان خیابانی. پژوهشنامۀ زنان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. 9(1)، 134-123.

قادری، ف.، کلانتری، م.، و مهرابی، ح. (1395). اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی بر تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختالل اضطراب اجتماعی. فصلنامۀ مطالعات روان‌شناسی بالینی. 6(24)، 28-1.

گلی، ر.، هدایت، س.، دهقان، ف.، و حسینی شورابه، م. (1395). اثربخشی طرحواره‌درمانی گروهی بر بهزیستی روان‌شناختی و پرخاشگری دانشجویان. مجلۀ سلامت و مراقبت. 18(3)، 259-270.

Arntz, A., & Genderen, H. V. (2021). Schema therapy for borderline personality disorder. UK: John Wiley & Sons Ltd.

Dickhaut, V., & Arntz, A. (2014). Combined group and individual schema therapy for borderline personality disorder: A pilot study. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 45(2), 242–251.

Farrell, M. J., & Shaw, I. A. (2012). Group schema therapy for borderline personality disorder: A step-by-step treatment manual with patient workbook. UK: John Wiley & Sons, Ltd.

Farrell, M. J., & Shaw, I. A. (2018). Experiencing schema therapy from the inside out: A self-practice/ Self-Reflection workbook for Therapists.US: The Guilford Press.

Farrell, M. J., Reiss, N., & Shaw. I. A. (2014). The Schema Therapy Clinician’s
Guide: A Complete Resource for Building and Delivering Individual, Group
and Integrated Schema Mode Treatment Programs. UK: John Wiley & Sons.

Hashemi, R., & Darvishzadeh, K. (2016). Effectiveness of group schema therapy in reducing the symptoms of major depression in a sample of women. Asian Social Science, 12(6), 232-238.

Heath, G., & Startup, H. (2020). Creative methods in schema therapy: Advances and innovation in clinical practice. New York: Routledge.

Hilden, H. M., Rosenström, T., Karila, I., Elokorpi, A., Torpo, M., Arajärvi, R., & Isometsä, E. (2020). Effectiveness of brief schema group therapy for borderline personality disorder symptoms: A randomized pilot study. Nordic Journal of Psychiatry, 75(3), 176-185.

Jovev, M., & Jackson, H., J. (2004). Early maladaptive schemas in personality disorder individuals. Journal of Personality Disorders, 18(5), 467-478.

Taylor, C. D. J., Bee, P., & Haddock, G. (2017). Does schema therapy change schemas and symptoms: A systematic review across mental health disorders. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 90(3), 1-21.

Tennant, A., & Howells, K. (2010). Using time, not doing time: Practitioner perspectives on personality disorder and risk. UK: John Wiley & Sons Ltd.

Vreeswijk, M. v., Broersen, J., & Nadort, M. (2012). The wiley-blackwell handbook of schema therapy: Theory, research, and practice. UK: John Wiley & Sons Ltd.

Yakın, D., Grasman, R., & Arntz, A. (2020). Schema modes as a common mechanism of change in personality pathology and functioning: Results from a randomized controlled trial. Behavior Research and Therapy, 126(103553), 1-10.

Young, J. E., Klosko, S. J., & Weishaar, E. M. (2003). Schema therapy: A practitioner’s guide. New York: The Guilford Press.