سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,573
تعداد مقالات71,037
تعداد مشاهده مقاله125,527,632
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,793,616
کشاورز, مینا, محمدزاده, حسن. (1401). اثربخشی آموزش بازی‌های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان. , 14(2), 102-117. doi: 10.22059/jsmdl.2022.341810.1648
مینا کشاورز; حسن محمدزاده. "اثربخشی آموزش بازی‌های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان". , 14, 2, 1401, 102-117. doi: 10.22059/jsmdl.2022.341810.1648
کشاورز, مینا, محمدزاده, حسن. (1401). 'اثربخشی آموزش بازی‌های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان', , 14(2), pp. 102-117. doi: 10.22059/jsmdl.2022.341810.1648
کشاورز, مینا, محمدزاده, حسن. اثربخشی آموزش بازی‌های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان. , 1401; 14(2): 102-117. doi: 10.22059/jsmdl.2022.341810.1648

اثربخشی آموزش بازی‌های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان

رشد و یادگیری حرکتی ورزشی
مقاله 7، دوره 14، شماره 2، شهریور 1401، صفحه 102-117    اصل مقاله (424.81 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsmdl.2022.341810.1648
نویسندگان
مینا کشاورز1؛ حسن محمدزاده* 2
1گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2گروه رفتار حرکتی ، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران .
چکیده
مقدمه: در سال‌های اخیر، علاقه قابل‌توجهی به تحول آموزش تربیت‌بدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی‌های بومی‌-محلی با روش‌های آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان انجام شد.
روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که به‌شکل میدانی انجام شد. پنجاه و پنج دانش‌آموز دختر (10-11سال) به‌صورت تصادفی به چهار گروه تدریس بازی برای فهمیدن، حس بازی، ترکیب رویکرد تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی و گروه سنتی تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. از آزمون برونیکس-اوزورتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون سه گروه اول نشان داد به‌طوری که می‌توان گفت در مهارت حرکتی درشت گروه ترکیبی با 79% تغییرات، در مهارت حرکتی ظریف و تبحر حرکتی کل گروه تدریس بازی برای فهمیدن به ترتیب با 84% و 85% از تغییرات بیشترین نمره را کسب کردند. در حالی‌که آموزش سنتی تأثیر معناداری در متغیرهای مورد بررسی نداشت.
نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از رویکرد ترکیبی می‌تواند تبحر حرکتی کودکان را به طور همزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان می‌دهد که مدل‌های آموزش تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی درقالب بازی‌های بومی-محلی روش تمرینی مناسبی برای ارتقاء تبحر حرکتی در دانش‌آموزان هستند و به‌نظر می‌رسد این رویکردها قابلیت انتقال به سایر مقاطع تحصیلی را دارند.
کلیدواژه‌ها
بازی‌های سنتی؛ تدریس بازی برای فهمیدن؛ ترکیب رویکردها؛ تبحر حرکتی؛ حس بازی
مراجع
Abd El-Hady, S. S., Abd El-Azim, F. H., & El, H. A. E. A. M. (2018). Correlation between cognitive function, gross motor skills and health–Related quality of life in children with Down syndrome. Egyptian Journal of Medical Human Genetics, 19(2), 97-101.

Barba-Martín, R. A., Bores-García, D., Hortigüela-Alcalá, D., & González-Calvo, G. (2020). The application of the teaching games for understanding in physical education. Systematic review of the last six years. International journal of environmental research and public health, 17(9), 3330.

Bessa, C., Hastie, P., Ramos, A., & Mesquita, I. (2021). What actually differs between traditional teaching and sport education in students’ learning outcomes? A critical systematic review. Journal of Sports Science & Medicine, 20(1), 110.

Bruininks-Oseretsky, R. (1978). Test of motor proficiency: Examiner’s manual. Circle Pines, MN: American Guidance Service.

Bunker, D., & Thorpe, R. (1986). The curriculum model. Rethinking games teaching, 7-10.

Casey, A. (2014). Models-based practice: Great white hope or white elephant?. Physical education and sport pedagogy, 19(1), 18-34.

Casey, A., & MacPhail, A. (2018). Adopting a models-based approach to teaching physical education. Physical Education and Sport Pedagogy, 23(3), 294-310.

Chow, J. Y., Komar, J., Davids, K., & Tan, C. W. K. (2021). Nonlinear Pedagogy and its implications for practice in the Singapore PE context. Physical Education and Sport Pedagogy, 26(3), 230-241.

Da Silva, R. M. R. (2022). Teaching Physical Education through student-centered approaches: A year-long action research study of an early-career teacher.

De la Guía, E., López, V., Olivares, T., & Orozco, L. (2018). Using Internet of Things to Support Teachers to Enhance Social and Classroom Interactions.

Farias, C., Hastie, P. A., & Mesquita, I. (2017). Towards a more equitable and inclusive learning environment in sport education: Results of an action research-based intervention. Sport, Education and Society, 22(4), 460-476.

Froebel, F. (2018). Revival: Autobiography of Friedrich Froebel (1915). Routledge.

Gelisli, Y., & Yazici, E. (2015). A study into traditional child games played in Konya region in terms of development fields of children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 197, 1859-1865.

Gil-Arias, A., Harvey, S., Cárceles, A., Práxedes, A., & Del Villar, F. (2017). Impact of a hybrid TGfU-Sport Education unit on student motivation in physical education. PloS one, 12(6), e0179876.

Ginciene, G., Amato, C., Rodrigues de Oliveira, E., Oliveira dos Santos, I., Dell Osbel, E., & Leonardi, T. J. (2022). Understanding the pedagogical practice in futsal teaching and learning process based on the TGfU approach. International Journal of Sports Science & Coaching, 17479541211070790.

Ginsburg, K. R., Committee on Communications, & Committee on Psychosocial Aspects of Child and Family Health. (2007). The importance of play in promoting healthy child development and maintaining strong parent-child bonds. Pediatrics, 119(1), 182-191.

Gray, S., & Sproule, J. (2011). Developing pupils’ performance in team invasion games. Physical Education and Sport Pedagogy, 16(1), 15-32.

Greenfield, P. M., Camaioni, L., Ercolani, P., Weiss, L., Lauber, B. A., & Perucchini, P. (1994). Cognitive socialization by computer games in two cultures: Inductive discovery or mastery of an iconic code?. Journal of Applied Developmental Psychology, 15(1), 59-85.

Harvey, S., Pill, S., & Almond, L. (2018). Old wine in new bottles: a response to claims that teaching games for understanding was not developed as a theoretically based pedagogical framework. Physical Education and Sport Pedagogy, 23(2), 166-180.

Hasibuan, R., & Jannah, M. (2017, December). Traditional Game'Engklek'and Young Children's Gross Motor Ability. In International Conference of Early Childhood Education (ICECE 2017) (pp. 237-239). Atlantis Press.

Hastie, P. A., & Curtner-Smith, M. D. (2006). Influence of a hybrid Sport Education—Teaching Games for Understanding unit on one teacher and his students. Physical Education & Sport Pedagogy, 11(01), 1-27.

Ilchizadeh, N., Aghdasi, M. T., Hojjat, S., & Sani, Z. (2021). Effectiveness of Native-Local Games on Social Development and Mental Health Subscales in 12-14-year-Old Female Students1. Sport Psychology Studies (ie, mutaleat ravanshenasi varzeshi), 10(35), 297-316 [in Persian].

Mbachi, R. A., Enemuo, J. O., & Chigbo-Obasi, T. U. (2020). Perceived influence of play on learning activities among pupils in anambra state. Journal of Early Childhood and Primary Education, 2(1), 49-60.

Menglong, X., & Qianjie, Z. (2022). An Empirical Study of “Tgfu” Teaching Method in Ball Sports Teaching in Vocational Colleges at Undergraduate Level under the Control of Discipline Core Literacy. Advances in Educational Technology and Psychology, 6(1), 74-78.

Mohammadi Oranghi, B., Ghadiri, F., Aghdasi, M., & Yaali, R. (2021). The Effect of Local Indigenous Games on Motor proficiency in Elementary School Boys in Tehran with High and Low Emotional Intelligence. Motor Behavior, 13(43), 85-100 [In Persian].

Mulyana, Y., & Lengkana, A. S. (2019). Permainan tradisional. Salam Insan Mulia.

Oslin, J., & Mitchell, S. (2006). Game-centered approaches to teaching physical education. The handbook of physical education, 627-651.

Payne, V. G., & Isaacs, L. D. (2017). Human motor development: A lifespan approach. Routledge.

Pill, S. (2016). Implementing game sense coaching approach in Australian football through action-research.

Pill, S. (2021). Introduction: game based coaching. In Perspectives on game based coaching (pp. xvii-xxviii). Routledge.

Priyono, A., Sahudi, U., & Hendrayana, Y. (2021). Improvement on gross motor skills of intellectual disability students through games. International Journal of Human Movement and Sports Sciences, 9(4), 20-24.

Renshaw, I., Araújo, D., Button, C., Chow, J. Y., Davids, K., & Moy, B. (2016). Why the constraints-led approach is not teaching games for understanding: A clarification. Physical Education and Sport Pedagogy, 21(5), 459-480.

Salehi, H., Zarezadeh, M., & Salek, B. (2012). Validity and Reliability of the Persian Version of Motor Observation Questionnaire for Teachers (PMOQ-T). Iranian Journal of Psychiatry & Clinical Psychology, 18(3) [In Persian].

Samsudin, M., Jalil, M. A., & Mudiono, M. (2016). Perspektif Islam Tentang Perkembangan Psikologi Manusia dan Tugas-Tugasnya. Al Ashriyyah, 2(1), 21-21.

Spencer, R. A., Joshi, N., Branje, K., Murray, N., Kirk, S. F., & Stone, M. R. (2021). Early childhood educator perceptions of risky play in an outdoor loose parts intervention. AIMS public health, 8(2), 213.

Stolz, S., & Pill, S. (2014). Teaching games and sport for understanding: Exploring and reconsidering its relevance in physical education. European Physical Education Review, 20(1), 36-71.

Stran, M., Sinelnikov, O., & Woodruff, E. (2012). Pre-service teachers’ experiences implementing a hybrid curriculum: Sport education and teaching games for understanding. European Physical Education Review, 18(3), 287-308.

Sutapa, P., Pratama, K. W., Rosly, M. M., Ali, S. K. S., & Karakauki, M. (2021). Improving Motor Skills in Early Childhood through Goal-Oriented Play Activity. Children, 8(11), 994.

Syamsuar, S., & Zen, Z. (2021). Teaching game for understanding model: increasing motivation and students’ physical fitness. JPPI (Jurnal Penelitian Pendidikan Indonesia), 7(1), 128-136.

Thorpe, R., & Bunker, D. (1982). From theory to practice: two examples of an understanding approach to the teaching of games. Bulletin of Physical Education, 18(1), 9-15.

Werner, P., Thorpe, R., & Bunker, D. (1996). Teaching games for understanding: Evolution of a model. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 67(1), 28-33.

Williams, J., & Pill, S. (2019). Using a game sense approach to teach Buroinjin as an Aboriginal game to address social justice in physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 39(2), 176-185.

 

 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 740
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 548





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب