تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,100,697 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,207,630 |
تأثیر اقلیم بر میزان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مصرف انرژی در بخش گرمایش ساختمانهای آموزشی دانشگاهها در صورت برنامه ریزی آموزشی بهینه | ||
اکوهیدرولوژی | ||
دوره 9، شماره 1، فروردین 1401، صفحه 127-141 اصل مقاله (2.6 M) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ije.2022.339247.1610 | ||
نویسندگان | ||
امیرحسین فتحی* 1؛ حسین یوسفی2؛ محمد صالحی3؛ لاله قهرمانی4؛ کیانوش چوبینه* 5؛ کیاوش زارعی6 | ||
1استادیار، دانشکدۀ مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز، شیراز | ||
2دانشیار، دانشکدۀ علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران | ||
3دانشآموختۀ مقطع کارشناسی ارشد، دانشکدۀ مهندسی انرژی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران | ||
4دانش آموختۀ مقطع کارشناسی ارشد مهندسی نفت اکتشاف، دانشکدۀ مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان | ||
5دانشجوی مقطع دکتری، دانشکدۀ علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران | ||
6دانشجوی مقطع کارشناسی، دانشکدۀ برق و کامپیوتر، دانشگاه تهران، تهران | ||
چکیده | ||
این مقاله به تأثیر برنامهریزی بهینۀ درسی دانشگاهی بر میزان کاهش مصرف انرژی در بخش گرمایش در اقلیمهای مختلف میپردازد. با اصلاح زمان برگزاری هر درس طی هفته مقید به تمام قیود آموزشی، امکان حضور اساتید، تعداد کلاسها و قوانین اختصاصی هر دانشگاه میتوان تا حدی کاهش مصرف انرژی در ساختمانهای کلاسی را تجربه کرد. از آنجا که عموماً دانشگاهها در شهرها قرار گرفتهاند، همچنین درصد قابل توجهی از ساختمانهای کشور ایران بهخصوص ساختمانهای آموزشی دانشگاهها با استفاده از گاز طبیعی گرم میشوند. از اینرو، این کاهش مصرف انرژی، همراه با کاهش انتشار گازهای گلخانهای در سطح شهرها است. برنامهریزی بهینۀ آموزشی میتواند کاهش تقاضا را به ارمغان آورد. راهکار مرسوم اصلاح برنامهریزی آموزشی برای کاهش مصرف انرژی، تغییر زمان شروع و پایان هر ترم با حفظ زمان ارائۀ دروس در ساعتهای مشخص پیشین یا تغییر دمای اتاق است. در این مقاله با استفاده از یک مدل جامع برنامهریزی آموزشی، تأثیر برنامهریزی آموزشی بهینه در کاهش مصرف انرژی در بخش گرمایش برای 2700 نقطه از کشور ایران صورت پذیرفته است تا تأثیر برنامهریزی آموزشی در اقلیمهای مختلف کمیسازی شود. نتایج ارزیابی نشان میدهد برنامهریزی آموزشی بهینه امکان کاهش شدت مصرف انرژی در بخش گرمایش در بازۀ 1 تا 25 درصد (با مقدار متوسط در همسایگی 4 درصد) فراهم میآورد و درصد کاهش مصرف انرژی برای اقلیمهای بیابانی بیشتر است. | ||
کلیدواژهها | ||
برنامه ریزی آموزشی دانشگاهی؛ ساعتهای آموزش؛ قیود آموزشی؛ کاهش انتشار گازهای گلخانه ای؛ کاهش شدت مصرف انرژی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 532 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 320 |