
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,692 |
تعداد مقالات | 72,237 |
تعداد مشاهده مقاله | 129,207,967 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 102,036,289 |
نسبیانگاری ارزشها و گرایشهای دربارۀ خود | ||
فلسفه | ||
دوره 20، شماره 2 - شماره پیاپی 39، بهمن 1401، صفحه 35-56 اصل مقاله (572.88 K) | ||
نوع مقاله: علمی -پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jop.2022.343513.1006717 | ||
نویسندگان | ||
پیمان جباری* 1؛ محسن جوادی2؛ محمد لگنهاوسن3 | ||
1دانشجوی دکتری فلسفۀ اخلاق، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران. | ||
2استاد گروه فلسفۀ اخلاق، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران. | ||
3استاد مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ایران. | ||
چکیده | ||
نسبیانگاری اخلاقی یکی از مکاتب کهن فرااخلاقی است که به وجود ویژگیهای اخلاقی، و صدق و توجیه احکام اخلاقی میپردازد. با این حال، بخشی از بحثهای مربوط به نسبیانگاری متوجّه معناشناسی جملات نسبی است. نظریات نسبیانگارانۀ سنّتی زمینهگرا هستند، به این معنا که احکام اخلاقی را دارای عنصری میدانند که به نحوی ارجاع به گوینده دارد. این دیدگاه نسبیانگاری را با چالشهایی مواجه میکند، از جمله اینکه اختلاف نظر که یکی از اسباب عمدۀ گرایش به نسبیانگاری است، به سوء تفاهم فروکاسته میشود. برخی نسبیانگاران اخیراً تلاش کردهاند تا نظریاتی ارائه دهند که با ثابت دانستن محتوای احکام، دچار مشکلات زمینهگرایی سنتی نباشد. یکی از این تلاشها، نظریۀ نسبیانگاریِ دربارۀ خود (de se relativism) اندی ایگن است. ایگن با ترکیب نظریۀ دیوید لویس درباب محتوای باور، نظریۀ رابرت استالنیکر درباب اظهار، و نظریۀ استعدادی دیوید لویس درباب ارزش، بر آن است که نظریهای نسبیانگارانه دربارۀ ارزش ارائه کند که با طبیعیانگاری، درونیانگاری احکام اخلاقی، و شناختیانگاری سازگار باشد، و از اشکالات دیگری که خودِ او بر زمینهگرایی وارد میکند مبرّا باشد. در این مقاله نظریۀ ایگن بررسی میشود و نشان داده میشود که نظریۀ او نهتنها از اشکالات وارد بر زمینهگرایی رها نیست، بلکه به دلیل پذیرش نظریۀ لویس در باب محتوای باور بار بیشتری بر دوش دارد که آن را نسبت به دیگر نظریات نسبیانگارانه مرجوح میسازد. | ||
کلیدواژهها | ||
نسبیانگاری اخلاقی؛ زمینهگرایی؛ نظریۀ ارزش؛ گرایشهای دربارۀ خود؛ اندی ایگن؛ دیوید لویس | ||
مراجع | ||
Cappelen, Herman & Huvenes, Torfinn Thomesen (2018), “Relative Truth”, in Michael Glanzberg (Ed.), The Oxford Handbook of Truth, Oxford, Oxford University Press, 517-542. Dreier, James (1990), “Internalism and Speaker Relativism”, Ethics, 101 (1), 6-26. doi:10.1086/293257. Egan, Andy (2007), “Epistemic Modals, Relativism and Assertion”, Philosophical Studies, 133, 1-22. doi:10.1007/s11098-006-9003-x. ــــــــــــــــــــ (2010), “Disputing About Taste”, In Richard Feldman, & Ted A. Warfield (Eds.), Disagreement, Oxford, Oxford University, 247-286. ــــــــــــــــــــ (2011), “Relativism about Epistemic Modals”, in Steven D. Hales (Ed.), A Companion to Relativism, Oxford, Wiley-Blackwell, 219-241. ــــــــــــــــــــ (2012), “Relativist Dispositional Theories of Value”, The Southern Journal of Philosophy, 50 (4), 557-582. ــــــــــــــــــــ (2014), “There’s Something Funny About Comedy: A Case Study in Faultless Disagreement”, Erkenntnis, 79 (1), 73–100. ــــــــــــــــــــ (2016), “Comments on John MacFarlane, Assessment Sensitivity”, Retrieved from Andy Egan: https://static1.squarespace.com/static/5bbb78d577889768f32c38f5/t/5c9fad7f24a6942251d14166/1553968511737/2019-03-30-MacFarlane+APA+comments-notes+for+self-edited.pdf ــــــــــــــــــــ (2021, February 5), “What Kind of Relativism is Right for You?”, Retrieved from Andy Egan: https://static1.squarespace.com/static/5bbb78d577889768f32c38f5/t/5ca3b9e1eef1a1c4a3b374b8/1554233825478/2019-03-14-syllabus-metaphysics-subjectivity.pdf ــــــــــــــــــــ & Beddor, Bob (2018), “Might Do Better: Flexible relativism and the QUD”, Semantics and Pragmatics, 11(7), Retrieved from https://doi.org/10.3765/sp.11.7 ــــــــــــــــــــ & Kindermann, Dirk (2019a), “De Se Relativism”, Retrieved from Andy Egan: https://www.andyegan.net/s/De-Se-Relativism-Egan-Kindermann-Routledge-Google-Docs.pdf ــــــــــــــــــــ (2019b), “De Se Relativism”, in Martin Kusch (Ed.), The Routledge Handbook of Philosophy of Relativism, New York and London, Routledge, 517-527. Harman, Gilbert (1975), “Moral Relativism Defended”, Philosophical Review, 84(1), 3-22. doi:10.2307/2184078. ــــــــــــــــــــ (1978), “What Is Moral Relativism?”, in Alvin. I. Goldman, & Jaegwon Kim (Eds.), Values and Morals, Dordrecht, D. Reidel Publishing Company, 143-161. doi:10.1007/978-94-015-7634-5_9. ــــــــــــــــــــ & Judith Jarvis Thomson (1996), Relativism and Moral Objectivity, Cambridge, MIT Press, 1996. Holton, Richard (2015), “Primitive Self-Ascription: Lewis on the De Se”, in Barry Loewer, & Jonathan Schaffer (Eds.), A Companion to David Lewis, Chichester, Wiley Blackwell, 399-410. Kindermann, Dirk (2012), Perspective in Context: Relative Truth, Knowledge, and the First Person, PhD Thesis, Patrick Greenough, University of St. Andrews. Kölbel, Max (2022), “Objectivity and Perspectival Content”, Erkenntnis, 87, 137–159. doi:10.1007/s10670-019-00188-1. Lewis, David (1979), “Attitudes De Dicto and De Se”, The Philosophical Review, 88(4), 513-543. ــــــــــــــــــــ (1989), “Dispositional Theories of Value”, Proceedings of the Aristotelian Society, Supplementary Volume, 63, 113-137. MacFarlane, John (2014), Assessment Sensitivity: Relative Truth and Its Applications, Oxford, Clarendon. ــــــــــــــــــــ (2016), “Replies to Egan, Schroeder, and Harman”, Retrieved from johnmacfarlane.net: https://johnmacfarlane.net/replies-to-critics-apa-2016.pdf Perry, John (1977), “Frege on Demonstratives”, Philosophical Review, 86, 474-497. ــــــــــــــــــــ (1979), “The Problem of the Essential Indexical”, Noûs, 31(1), 3-21. Shafer-Landau, Russ (2003), Moral Realism: A Defence, Oxford, Oxford University Press.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 541 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 368 |