سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,501
تعداد مشاهده مقاله124,114,224
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,218,015
حکیمی, یوسف, فتاحی مقدم, محمدرضا, زمانی, ذبیح اله. (1401). ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های منتخب گردو با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی و ‏پومولوژیکی. , 53(1), 209-224. doi: 10.22059/ijhs.2021.318674.1896
یوسف حکیمی; محمدرضا فتاحی مقدم; ذبیح اله زمانی. "ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های منتخب گردو با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی و ‏پومولوژیکی". , 53, 1, 1401, 209-224. doi: 10.22059/ijhs.2021.318674.1896
حکیمی, یوسف, فتاحی مقدم, محمدرضا, زمانی, ذبیح اله. (1401). 'ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های منتخب گردو با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی و ‏پومولوژیکی', , 53(1), pp. 209-224. doi: 10.22059/ijhs.2021.318674.1896
حکیمی, یوسف, فتاحی مقدم, محمدرضا, زمانی, ذبیح اله. ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های منتخب گردو با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی و ‏پومولوژیکی. , 1401; 53(1): 209-224. doi: 10.22059/ijhs.2021.318674.1896

ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های منتخب گردو با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی و ‏پومولوژیکی

علوم باغبانی ایران
دوره 53، شماره 1، خرداد 1401، صفحه 209-224    اصل مقاله (2.01 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijhs.2021.318674.1896
نویسندگان
یوسف حکیمی1؛ محمدرضا فتاحی مقدم* 2؛ ذبیح اله زمانی2
1دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
2استاد، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
چکیده
شناسایی و گزینش ژنوتیپ‌های برتر در مناطق مختلف کشور است یک روش اصلاحی سودمند در گردو است. این پژوهش به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های منتخب گردو با استفاده از ۱۹ صفت کمی و کیفی مرتبط با خصوصیات مورفولوژیکی و پومولوژیکی بر اساس توصیف‌نامه IPGRI )با برخی تغییرات( بر روی ۲۸ ژنوتیپ گردو در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ در ایستگاه تحقیقات گروه علوم باغبانی دانشگاه تهران صورت گرفت. نتایج بررسی نشان داد که بیشترین درصد مغز (۱۲/۶۹ و ۱۴/۶۷ درصد) به ترتیب متعلق به ژنوتیپ‌های UTW10 و UTW09 بودند. ژنوتیپ‌های UTW05 و UTW07 دیر برگ‌ده‌ترین بودند. ژنوتیپ‌های UTW09 و UTW05 به ترتیب بیشترین وزن مغز با میزان ۰۵/۸ و ۸۷/۷ گرم را دارا بودند. ژنوتیپ‌های UTW22 و UTW05 به ترتیب با ۴۸/۱۴ و ۹۳/۱۳ گرم بیشترین وزن خشک میوه را به خود اختصاص دادند. بر اساس تجزیه خوشه‌ای، ژنوتیپ‌های با صفات مطلوب تر از سایر ژنوتیپ‌ها جدا شدند. از جمله عوامل که در تفکیک خوشه‌های اصلی نقش دارند می‌توان به صفات وزن خشک میوه، وزن مغز میوه، طول، قطر و عرض خشک میوه، درصد مغز، گوشتی بودن مغز، پر بودن مغز و وضعیت خزان‌کنندگی برگ‌های ژنوتیپ‌ها اشاره کرد. نتایج تجزیه همبستگی ساده صفات، وجود همبستگی مثبت و منفی معنی‌داری را بین برخی صفات مهم نشان داد.  در مجموع ژنوتیپ‌های UTW01، UTW04، UTW06، UTW07، UTW08، UTW20 و UTW22 به دلیل بسته بودن روزنه انتهایی خشک میوه، روشن بودن مغز، سهولت جدا شدن مغز از پوست چوبی، باردهی جانبی، درصد مغز بالا به عنوان ژنوتیپ‌های امیدبخش انتخاب شدند.
کلیدواژه‌ها
ژرم پلاسم؛ ژنوتیپ‌های امیدبخش؛ گردو؛ گروه‌بندی؛ همبستگی صفات
مراجع
  1. Akca, Y., Bilgen, Y., & Ercisli, S. (2015). Selection of superior persian walnut (Juglans regia) from seedling origin in Turkey. ACTA Scientiarum Polonorum Horticulture, 14(3), 103-114.
  2. Amiri, R., Vahdati, K., & Mohsenipoor, S. (2010). Correlations between some horticultural traits in walnut. HortScience, 45(11), 1690-1694.
  3. Arzani, K., Mansouri-Ardakan, H., Vezvaei, A., & Roozban, M. R. (2008). Morphological variation among persian walnut (Juglans regia) genotypes from central Iran. New Zealand Journal of Crop and Horticultural Science, 36(3), 159-168.
  4. Aslantaş, R. (2006). Identification of superior walnut (Juglans regia) genotypes in north‐eastern Anatolia, Turkey. New Zealand Journal of Crop and Horticultural Science, 34(3), 231-237.
  5. Asma, B. (2012). Pomological and phenological characterization of promising walnut (Juglans regia) genotypes from Malatya, Turkey. Acta Scientiarum Polonorum Hortorum Cultus, 11(4), 169-178.
  6. Atefi, J. (1991). Evaluation of walnut genotypes in Iran. International Walnut Meeting, 311, 24-33.
  7. Aysen, K. O. C., Keles, H., & Ercisli, S. (2019). Some pomological properties of promising seed propagated walnut genotypes from inner Turkey. Notulae Botanicae Horti Agrobotanici Cluj-Napoca, 47(4), 1094-1099.
  8. Balanian, H., Moghadam, M. R. F., Ebadi, A., & Hasani, D. (2013). Effect of rootstock growth characteristics on Persian walnut minigrafting. Iranian Journal of Horticultural Science, 44(1), 21-30. (In Farsi).
  9. Bayazit, S., & Sumbul, A. (2012). Determination of fruit quality and fatty acid composition of Turkish walnut (Juglans regia) cultivars and genotypes grown in subtropical climate of eastern Mediterranean region. International Journal of Agriculture and Biology, 14(3), 419-424.
  10. Bujdosó, G., Fodor, A., & Karacs-Végh, A. (2020). BD6 walnut. HortScience, 55(8), 1393-1394.
  11. Carrión, J. S., & Sánchez-Gómez, P. (1992). Palynological data in support of the survival of walnut (Juglans regia) in the western Mediterranean area during last glacial times. Journal of Biogeography, 19, 623-630.
  12. Cerovic, S., Golosin, B., Bijelic, S., & Bogdanovic, B. (2017). Walnut biodiversity in the Western Balkans. Journal of International Scientific Publications: Agriculture & Food, 5(1000023), 202-216.
  13. Cosmulescu, S., & Botu, M. (2012). Walnut biodiversity in South-Western Romania-resource for perspective cultivars. Pakistan Journal of Botany, 44(1), 307-311.
  14. Cosmulescu, S., & Stefanescu, D. (2018). Morphological variation among persian walnut (Juglans regia) genotypes within the population and depending on climatic year. Scientia Horticulturae, 242, 20-24.
  15. Ebrahimi, A., Fatahi, R., & Zamani, Z. (2011). Analysis of genetic diversity among some Persian walnut genotypes (Juglans regia) using morphological traits and SSRs markers. Scientia Horticulturae, 130(1), 146-151.
  16. Ebrahimi, A., Fatahi Moghadam, M., Zamani, Z., & Vahdati, K. (2010). An investigation on genetic diversity of 608 Persian walnut accessions for screening of some genotypes of superior traits. Iranian Journal of Horticultural Science, 40(4), 83-94. (In Farsi).
  17. Ehteshamnia, A., Sharifani, M., & Vahdati, K. (2009). Investigation of morphological diversity among native populations of walnut (Juglans regia) in golestan province, of Iran. Journal of Plant Prpduction, 16(3), 29-48. (In Farsi).
  18. (2018). FAO statistical yearbook. Agricultural production. Food and Agriculture Organization of the United Nations (http://faostat.fao.org/site/291/default.aspx).
  19. Fatahi, R., Ebrahimi, A., & Zamani, Z. (2010). Characterization of some Iranians and foreign walnut genotypes using morphological traits and RAPD markers. Horticulture, Environment, and Biotechnology, 51(1), 51-60.
  20. Fattahi Moghaddam, M. R., Ebrahimi, A., & Zamani, Z. O. L. (2009). Characterization of some walnut genotypes using RAPD markers. Iranian Journal of Horticultural Science, 40(1), 45-54. (In Farsi).
  21. Forde, H. I. (1975). Walnuts. Walnuts, 439-455.
  22. Forde, H. I. (1979). Walnut. In J. Janick & J. N. Moore (Eds.), Advances in fruit breeding (pp. 439-455). Purdue University Press.
  23. Germain, E. (1995). Genetic improvement of the Persian walnut (Juglans regia). In: III International Walnut Congress, 442. Alcobaça. Portugal. pp. 21-32.
  24. Ghasemi, M., Arzani, K., Hassani, D., & Ghasemi, S. (1995). Variability in nuts of twelve walnut (Juglans regia) genotypes in Markazi province. In: III International Walnut Congress. Alcobaça. Portugal. pp. 419-424.
  25. Gunn, B. F., Aradhya, M., Salick, J. M., Miller, A. J., Yongping, Y., Lin, L., & Xian, H. (2010). Genetic variation in walnuts (Juglans regia and sigillata; Juglandaceae): species distinctions, human impacts, and the conservation of agrobiodiversity in Yunnan, China. American Journal of Botany, 97(4), 660-671.
  26. Guo, W., Chen, J., Li, J., Huang, J., Wang, Z., & Lim, K. J. (2020). Portal of Juglandaceae: A comprehensive platform for Juglandaceae study. Horticulture Research, 7(1), 1-8.
  27. Hansche, P. E., Beres, V., & Forde, H. I. (1972). Estimated of quantitative genetic properties of walnut and their implications for cultivar improvement. Journal of Amerecan Society for Horticultural Science, 97, 279-285.
  28. Hassani, D., Atefi, J., Haghjooyan, R., Dastjerdi, R., Keshavarzi, M., Mozaffari, M. R., & Malmir, A. (2012a). Cultivar release: Damavand, a new persian walnut cultivar as a pollinizer for Iranian walnut cultivars and genotypes, cultivar. Seed and Plant Improvement Journal, 28(3), 529-531. (In Farsi).
  29. Hassani, D., Atefi, J., Haghjooyan, R., Dastjerdi, R., Keshavarzi, M., Mozaffari, M. R., & Malmir, A. (2012b). Jamal, a new Persian walnut cultivar for moderate-cold areas of Iran. Seed and Plant Improvement, 28(3), 523-525. (In Farsi).
  30. Hassani, D., Mozaffari, M. R., Soleimani, A., Dastjerdi, R., Rezaee, R., Keshavarzi, M., & Atefi, J. (2020). Four new Persian walnut cultivars of Iran: Persia, Caspian, Chaldoran, and Alvand. HortScience, 55(7), 1162-1163.
  31. (1994). Descriptors for walnut (Juglans spp.). International Plant Genetic Resources Institute.
  32. Jaćimović, V., Adakalić, M., Ercisli, S., Božović, D., & Bujdoso, G. (2020). Fruit quality properties of walnut (Juglans regia) genetic resources in Montenegro. Sustainability, 12(23), 9963.
  33. Khadivi-Khub, A. (2014). Genetic divergence in seedling trees of Persian walnut for morphological characters in Markazi province from Iran. Brazilian Journal of Botany, 37(3), 273-281.
  34. Khadivi-Khub, A., Ebrahimi, A., Mohammadi, A., & Kari, A. (2015). Characterization and selection of walnut (Juglans regia) genotypes from seedling origin trees. Tree Genetics & Genomes, 11(3), 54.
  35. Limongelli, F. (1991). A new walnut cultivar:" Malizia". Acta Horticulture, 311, 46-48.
  36. Liu, B., Zhao, D., Zhang, P., Liu, F., Jia, M., & Liang, J. (2020). Seedling evaluation of six walnut rootstock species originated in China based on principal component analysis and cluster analysis. Scientia Horticulturae, 265, 109212.
  37. McGranahan, G. H., Charles, A., Leslie, C. A., Philips, H. A., & Dandaker, A. (1998). In: Walnut production manual. (pp.71-83) UC ANR Publications.
  38. McGranahan, G., & Leslie, C. (2004). Robert Livermore’, a Persian walnut cultivar with a red seedcoat. HortScience, 39(7), 1772.
  39. McGranahan, GH., & Leslie, C. (2012). Walnut. In: M. Badenes & D. Byrne (Eds.), Fruit breeding. Springer.
  40. McGranahan, GH, & Leslie, C. (1990). Walnuts (Juglans). Genetic Resources of Temperate Fruit and Nut Crops, 290, 907-974.
  41. Molnar, T. J., Zaurov, D. E., Capik, J. M., Eisenman, S. W., Ford, T., Nikolyi, L. V., & Funk, C. R. (2011). Persian walnuts (Juglans regia L.) in Central Asia. (Vol. 101). Annual Report North Nut Grow Association. 56-69.
  42. Mosivand, M., Hassani, D., Payamnour, V., & Jafar Aghaei, M. (2013). omparison of tree, nut, and kernel characteristics in several walnut species and inter-specific hybrids. Crop Breeding Journal, 3(1), 25-30.
  43. Mousavi, S. A., Tatari, M., Moradi, H., & Hasani, D. (2015). Evaluation of Genetic Diversity Among the Superior Walnut Genotypes Based on Pomological and Phenological Traits in Chahar Mahal va Bakhtiari Province ‎. Seed and Plant Improvement Journal, 31(2), 365-389. (In Farsi).
  44. Poggetti, L., Ermacora, P., Cipriani, G., Pavan, F., & Testolin, R. (2017). Morphological and carpological variability of walnut germplasm (Juglans regia) collected in North-Eastern Italy and selection of superior genotypes. Scientia Horticulturae, 225, 615-619.
  45. Radnia, H. (1996). Tree fruits rootstocks (Translated). Agricultural Education Publisher. 637 pp (In Farsi).
  46. Rasouli, M., & Ershadi, B. (2018). Investigation of genetic diversity of 33 walnut seed genotypes (Juglans regia) using morphological and pomological traits to introduce superior genotypes. Pomology Research, 3(2), 27-39.
  47. Rezaei, R., Hasani, G., Hasani, D., & Vahdati, D. (2008). Morphological characteristics of some newly selected walnut genotypes from seedling collection in Kahriz-Orumia. Iranian Journal of Horticultural Science and Technology, 9(3), 205-214. (In Farsi).
  48. Rezaei, Z., Khadivi, A., ValizadehKaji, B., & Abbasifar, A. (2018). The selection of superior walnut (Juglans regia) genotypes as revealed by morphological characterization. Euphytica, 214(4), 69.
  49. Rouskas, D., & Zakynthinos, G. (2001). Preliminary evaluation of seventy walnut (Juglans regia ) seedlings selections in Greece. Acta Horticulture, 544, 61-72.
  50. Sharma, O. C., & Sharma, S. D. (2001). Genetic divergence in seedling trees of Persian walnut (Juglans regia) for various metric nut and kernel characters in Himachal Pradesh. Scientia Horticulturae, 88, 163-171.
  51. Sharma, R., Kour, K., Singh, B., & Yadav, S. (2014). Selection and characterization of elite walnut (Juglans regia) clone from seedling origin trees in North Western Himalayan region of India. Australian Journal of Crop Science, 8(2), 257.
  52. Sharma, R. M., Kour, K., Singh, B., Yadav, S., Kotwal, N., Rana, J. C., & Anand, R. (2014). Selection and characterization of elite walnut (Juglans regia) clone from seedling origin trees in north western himalayan region of india. Australian Journal of Crop Science, 8(2), 257-262.
  53. Sharma, S. D., & Sharma, O. C. (1998). Studies on the variability in nuts of seedling walnut (Juglans regia) in relation to the tree age. Fruit Varieties Journal (USA), 52, 20-23.
  54. Solar, A., Ivancic, A., & Stampar, F. (2002). Genetic resources for walnut (Juglans regia) improvement in Slovenia. Evaluation of the largest collection of local genotypes. Genetic Resources and Crop Evolution, 49(5), 491-501.
  55. Solar, A., & Štampar, F. (2004). Evaluation of some perspective walnut genotypes in Slovenia. Acta Horticulture, 705, 131-136.
  56. Sutyemez, M. (2016). New walnut cultivars: Maras 18, Sutyemez 1, and Kaman 1. HortScience, 51(10), 1301-1303.
  57. Sütyemez, M., Bükücü, Ş. B., & Özcan, A. (2019). Maraş 12: A Walnut cultivar with cluster-bearing Habit. HortScience, 54(8), 1437-1438.
  58. Zeneli, G., Kola, H., & Dida, M. (2005). Phenotypic variation in native walnut populations of Northern Albania. Scientia Horticulturae, 105(1), 91-100.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 541
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 427


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب