سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,504
تعداد مشاهده مقاله124,122,292
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,230,074
ندیران, نرمین, حسینعلی, فرهاد, قنبران, عبدالحمید. (1401). تحلیل تغییرات دسترسی به خدمات بیمارستانی شهر زنجان با استفاده از روش اندازه‌گیری دسترسی مکانی بالقوه در فاصله زمانی 1385-1395. , 10(2), 205-227. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.331964.1593
نرمین ندیران; فرهاد حسینعلی; عبدالحمید قنبران. "تحلیل تغییرات دسترسی به خدمات بیمارستانی شهر زنجان با استفاده از روش اندازه‌گیری دسترسی مکانی بالقوه در فاصله زمانی 1385-1395". , 10, 2, 1401, 205-227. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.331964.1593
ندیران, نرمین, حسینعلی, فرهاد, قنبران, عبدالحمید. (1401). 'تحلیل تغییرات دسترسی به خدمات بیمارستانی شهر زنجان با استفاده از روش اندازه‌گیری دسترسی مکانی بالقوه در فاصله زمانی 1385-1395', , 10(2), pp. 205-227. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.331964.1593
ندیران, نرمین, حسینعلی, فرهاد, قنبران, عبدالحمید. تحلیل تغییرات دسترسی به خدمات بیمارستانی شهر زنجان با استفاده از روش اندازه‌گیری دسترسی مکانی بالقوه در فاصله زمانی 1385-1395. , 1401; 10(2): 205-227. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.331964.1593

تحلیل تغییرات دسترسی به خدمات بیمارستانی شهر زنجان با استفاده از روش اندازه‌گیری دسترسی مکانی بالقوه در فاصله زمانی 1385-1395

پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری
مقاله 11، دوره 10، شماره 2، تیر 1401، صفحه 205-227    اصل مقاله (2.22 M)
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2022.331964.1593
نویسندگان
نرمین ندیران1؛ فرهاد حسینعلی* 2؛ عبدالحمید قنبران3
1گروه مهندسی نقشه‌برداری-GIS، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
2گروه مهندسی نقشه‌برداری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
3گروه طراحی شهری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
چکیده
با توجه به اهمیت سلامت در سطح جامعه، دسترسی مکانی بالقوه به بیمارستانها موضوع این تحقیق است. بدین منظور میزان دسترسی به بیمارستانهای شهر زنجان در سطح بلوک با سه روش حوزه پوشش شناور دو ‌مرحله‌ای، حوزه پوشش شناور دو مرحله‌ای بهبود یافته و حوزه پوشش شناور سه‌مرحله‌ای در دو مقطع زمانی 1385 و 1395 مورد بررسی قرار گرفته است. مبنای این سه روش، عرضه و تقاضا و در روش سوم عرضه و تقاضا به علاوه رقابت بین تسهیلات می‌باشد. از سوی دیگر از آنجا که ماهیت دسترسی به صورت اصولی بر مبنای شبکه خیابانها تعریف میشود، محاسبات دسترسی متکی بر تحلیل شبکه بوده است و از این رو تحلیلها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به انجام رسیده است.

نتایج کار نشانگر اختلاف دسترسی بلوک‌ها و در نتیجه نابرابری فضایی در سطح شهر در هر دو مقطع مورد بررسی است. همچنین میزان دسترسی در مقایسه دو مقطع نیز متفاوت بوده، به طوری که دسترسی به بیمارستان‌های شهر در هر سه روش در سال 95 بیشتر از سال 85 بوده است. تفاوتهای مورد انتظاری نیز بین نتایج سه روش دیده میشود به این صورت که به دلیل اعمال رقابت بین مراکز خدماترسان، مقادیر دسترسی حاصل از روش سوم کمتر از دو روش دیگر میباشد.

با توجه به نتایج تحقیق، علیرغم بهبود کلی وضعیت شهر از نظر دسترسی به بیمارستان، شاهد نابرابری دسترسی به تسهیلات بیمارستانی در سطح شهر هستیم. راهکار کاهش این نابرابریها، ساخت بیمارستانهای جدید در نواحی مواجه با کمبود یا توسعه شبکه دسترسی این نواحی است.
کلیدواژه‌ها
دسترسی؛ حوزه پوشش شناور؛ زنجان؛ بیمارستان؛ GIS
مراجع
  1. بحرینی، حسین. (1376). شهرسازی و توسعه پایدار. مجله رهیافت، 17، 29-39.
  2. بحرینی، حسین، 1377، فرآیند طراحی شهری، مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
  3. پریزادی، طاهر و روشنگر، ثریا، 1391، کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی در برنامه‌ریزی شهری، فصلنامه علمی پژوهشی اطلاعات جغرافیایی سپهر، شماره 21، صص. 51-57.
  4. پورمحمدی، رضا. (1386). برنامه‌ریزی کاربری اراضی. تهران: انتشارات سمت.
  5. جاجرمی، کاظم و کلته، ابراهیم. (1385). سنجش وضعیت شاخص‌های کیفیت زندگی در شهر ازنظر شهروندان (مطالعه موردی، گنبد قابوس). مجله جغرافیا و توسعه، 4، 5-18.
  6. جعفری‌نیا، عباس. (1398). عدالت اجتماعی، عدالت فضایی و توسعه. فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 10(1)، 298-311.
  7. خاکساری، علی؛ معصومی فر، امیرحسین و آسایش، مریم. (1400). تحلیل پژوهش‌های عدالت فضایی در برخورداری از خدمات شهری در ایران. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53 (3)، 793-810.
  8. داداش‌پور، هاشم؛ رستمی، فرامرز و علیزاده، بهرام. (1393). بررسی و تحلیل توزیع عادلانه خدمات شهری و الگوی پراکنش فضایی آن‌ها در شهر همدان. مطالعات شهری، 3، 5-18.
  9. رضائی، مریم و نصیری اردلی، هانیه. (1398). ارزیابی میزان پاسخگویی فضاهای عمومی شهری به نیازهای معلولان جسمی حرکتی (مطالعة موردی: خیابان فردوسی شهر سنندج). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 7 (3)، 509-532.
  10. رهنما، محمدرحیم و لیس، آنا. (1385). اندازه‌گیری تغییرات دسترسی در منطقه مادر شهر سیدنی. مجله جغرافیا و توسعه، 7، 137-154.
  11. زیاری، کرامت‌الله. (1381). برنامه‌ریزی کاربری اراضی شهری. یزد: دانشگاه یزد.
  12. سلطانی، منیژه. (1382). بررسی حاشیه‌نشینی و ساماندهی آن در زنجان مورد: کوی فاطمیه. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد)، جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، استاد راهنما: چاوشی، اسماعیل، دانشگاه تربیت‌معلم تهران.
  13. شیخی، عبدالله. (1393). استراتژی‌های توسعه شهری پیرانشهر با رویکرد استراتژی توسعه شهر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: زیاری، کرامت الله، دانشگاه تهران.
  14. طهماسبی‌زاده، فرشاد؛ خادم‌الحسینی احمد و قائد رحمتی، صفر. (1397). تحلیل سطح برخورداری از خدمات عمومی در مقیاس محله‌ای (مطالعه موردی: محله‌های شهر اصفهان). نشریه جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، 2، 153-178.
  15. طهماسبی‌زاده، فرشاد و خادم‌الحسینی، احمد. (1397). تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در مناطق شهری (مطالعه موردی مناطق شهر اصفهان). فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، 26، 17-28.
  16. محمودی، سمیه؛ جلوخانی نیارکی، محمدرضا و ارگانی، میثم. (1399). ارزیابی دسترسی به پارک‌های شهری به کمک شاخص‌های مکانی برای رسیدن به آرمان‌های شهر عدالت محور (مطالعه موردی: منطقه 11 شهر تهران). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، شماره 3، 511-530.
  17. موسوی، فرزانه. (1391). مدل‌سازی شاخص دسترسی بر تغییر کاربری با استفاده از اتوماسیون سلولی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: آل شیخ، علی‌اصغر، دانشگاه صنعتی خواجه‌نصیرالدین طوسی.
  18. موسوی، میرسعید و جعفری، محمدحسین. (1394). نقش طرح تفصیلی در برنامه‌ریزی و ساماندهی کاربری اراضی شهر زنجان. نشریه مطالعات مدیریت شهری، 24، 1-13.
  19. ندیران، نرمین. (1400). تحلیل مکانی و پایش وضعیت پوشش خدمات عمومی شهری در بازه میان‌مدت. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: حسینعلی، فرهاد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
  20. وارثی، حمیدرضا؛ زنگی‌آبادی، علی و یغفوری، حسین. (1387). بررسی تطبیقی توزیع خدمات عمومی شهری از منظر عدالت اجتماعی مطالعه موردی: زاهدان. فصلنامه جغرافیا و توسعه، 6 (11)، 139-156.
  21. Bahraini, H. (1998). Urban design process: Institute of Printing and Publishing. University of Tehran. [In Persian].
  22. Bahraini, H. (1998). Urban Planning and Sustainable Development. Journal od Rahyaft, 7(17), 29-39. [In Persian].
  23. Boyne, G. (2001). Planning, performance and public services. Public administration, Public administration, 79(1), 73-88.
  24. Bryant, Jr J. & Delamater, P. L. (2019). Examination of Spatial Accessibility at Micro-and Macro-Levels Using the Enhanced Two-StepFloating Catchment Area (E2SFCA) Method. Annals of GIS, 25(3), 219-229.
  25. Dadashpoor, H., Rostami, F., & Alizadeh, B. (2014). Analysis of Justice Distribution of Urban Services and the their Spatial Distribution Pattern in Hamadan City. Urban Studies, 3(12), 5-18. [In Persian].
  26. De Oliveira Neto, J.S. (2018). Inclusive Smart Cities: theory and tools to improve the experience of people with disabilities in urban spaces. University Paris Saclay (COmUE); Universidade de São Paulo .
  27. Dony, C. C. Delmelle, E. M. & Delmelle, E. C. (2015). Re-Conceptualizing Accessibility to Parks in Multi-Modal Cities: A Variable-Width Floating Catchment Area (VFCA) Method. Landscape and Urban Planning, 143, 90-99.
  28. Fu, Y. Jing, C. & Du, M. (2017). Measuring Urban Facility Spatial Accessibility in Beijing Using Gaussian 2SFCA Method.
  29. Fyer Jr, G. E. Drisko, J. Krugman, R. D. Vojir, C. P. Prochazka, A. Miyoshi, T. J. & Miller, M. E. (1999). Multi‐Method Assessment of Access to Primary Medical Care in Rural Colorado. The Journal of rural health, 15(1), 113-121.
  30. Ghorbanzadeh, M. Kim, K. Ozguven, E. E. & Horner, M. W. (2021). Spatial Accessibility Assessment of COVID-19 Patients to Healthcare Facilities: A Case Study of Florida. Travel Behaviour and Society, 24, 95-101.
  31. Guagliardo, M. F. (2004). Spatial Accessibility of Primary Care: Concepts, Mmethods and Challenges. International Journal of Health Geographics,3 (1), 1-13.
  32. Hansen, W. G. (1959). How Accessibility Shapes Land use. Journal of the American Institute of planners, 25(2), 73-76.
  33. JafariNia, A. (2019). Social Justice, Spatial Justice and Development. Quarterly of Geography (Regional Planning), 10(1), 298-311. [In Persian]
  34. Jajarmi, K. Kalteh, E. (2007). Measuring the Quality of Life Indices in City According Citizens (Case Study: Gonbad Qabous). Geography and Development Iranian Journal, 4(8), 5-18. [In Persian].
  35. Kanuganti, S. Sarkar, A. & Singh, A. P. (2016). Quantifying Accessibility to Health Care Using Two-step Floating Catchment Area Method (2SFCA): A Case Study in Rajasthan. Transportation Research Procedia, 17, 391-399.
  36. Kayak, S. (2012). Monitoring Urban growth on the European side of the Istanbul metropolitan Area.
  37. Khaksari, A., Masoumifar, A.H., & Assayesh, M. (2021). Analysis of Spatial Justice in Urban Services Provision in Iran. Human Geography Research Quarterly, 53(3), 793-810. [In Persian].
  38. Kunzmann, K. R. (1998). Planning for Spatial Equity in Europe. International planning studies, 3(1), 101-120.
  39. Langford, M. Higgs, G. & Fry, R. (2016). Multi-Modal Two-Step Floating Catchment Area Analysis of Primary Health Care Accessibility. Health & place, 38, 70-81.
  40. Lee, R. C. (1991). Current Approaches to Shortage Area Designation. The Journal of rural health, 7, 437-450.
  41. Liao, C.-H. Chang, H-S. & Tsou, K.-W. (2009). Explore the spatial equity of urban public facility allocation based on sustainable development viewpoint.
  42. Lin, Y. Wan, N. Sheets, S. Gong, X. & Davies, A. (2018). A Multi-Modal Relative Spatial Access Assessment Approach to Measure Spatial Accessibility to Primary CareProviders. International Journal of Health Geographics, 17(1), 1-22.
  43. Luo, W. & Wang, F. (2003). Measures of Spatial Accessibility to Health Care in a GIS Environment: Synthesis and a Case Study in the Chicago Region. Environment and Planning B: Planning and Design, 30(6), 865-884.
  44. Luo, W. (2004). Using a GIS-Based Floating Catchment Method to Assess Areas with Shortage of Physicians. Health & place, 10(1), 1-11.
  45. Luo, W. Qi, Y. (2009). An Enhanced Two-Step Floating Catchment Area (E2SFCA) Method for Measuring Spatial Accessibility to Primary Care Physicians. Health & place, 15(4), 1100-1107.
  46. Luo, W., & Whippo, T. (2012). Variable Catchment Sizes for the Two-Step Floating Catchment Area (2SFCA) Method. Health & place, 18(4), 789-795.
  47. Ma, L. Luo, N. Wan, T. Hu, C. & Peng, M. (2018). An Improved Healthcare Accessibility Measure Considering the Temporal Dimension and Population Demand of Different Ages. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(11), 2421.
  48. Mahmoudi, S., Jelokhani, M., & Argani, M. (2020). Evaluation of Accessibility to Urban Parks Using Spatial Indicators in Order to Meet the Principles of the Justice-based City (Case Study: District 11 of Tehran). Geographical Urban Planning Research, 8(3), 511-530. [In Persian].
  49. Mao, K. Li, M. Huang, Q. Chen, C. Hu, W. & Chen, D. (2011). Evaluation of Spatial Sccessibility to Town and Rural in a GIS Environment: A Case Study of Dachang County. Paper Presented at the 2011 19th International Conference on Geoinformatics.
  50. Mao, L., & Nekorchuk, D. (2013). Measuring Spatial Accessibility to Healthcare for Populations with Multiple Transportation Modes. Health & place, 24, 115-122.
  51. Mavoa, S. Witten, K. McCreanor, T. & O’sullivan, D. (2012). GIS based Destination Accessibility via Public Transit and Walking in Auckland, New Zealand. Journal of Transport Geography, 20(1), 15-22.
  52. McGrail, M. R. & Humphreys, J. S. (2009a). The Index of Rural Access: An Innovative Integrated Approach for Measuring Primary Care Access. BMC Health Services Research, 9(1), 1-12.
  53. McGrail, M. R. (2012). Spatial Accessibility of Primary Health Care Utilising the Two Step Floating Catchment Area Method: An Assessment of Recent Improvements. International Journal of Health Geographics, 11(1), 1-12.
  54. McGrail, M. R. Humphreys, J. S. (2009b). Measuring Spatial Accessibility to Primary Care in Rural Areas: Improving the Effectiveness of the Two-Step Floating Catchment Area Method. Applied Geography, 29(4), 533-541.
  55. McGrail, M. R. Humphreys, J. S. (2009c). A New Index of Access to Primary Care Services in Rural Areas. Australian and New Zealand Journal of Public Health, 33(5), 418-423.
  56. McLafferty, S. L. (2003). GIS and Health Care. Annual Review of Public Health, 24(1), 25-42.
  57. Moosavi, S., & Jafari, M. (2016).The Role of Detailed Plan in The Planning and Organization of Zanjan City Landuse. Urban Management Studies,7 (24), 1-13. [In Persian].
  58. Mousavi, F. (2012). Modeling the access index on land use change using cell automation. (Master Thesis), Advisor: Alesheikh, K. N. Toosi University of Technology. [In Persian]
  59. Nadiran, N. (2021). Spatial Analysis & Assessment of Urban Public Services during a Medium-term period. (Master Thesis), Advisor: Hosseinali F. Geographic Information Systems, Shahid Rajaee Teacher Training University. [In Persian].
  60. Ni, J. Liang, M. Lin, Y. Wu, Y. & Wang, C. (2019). Multi-Mode Two-Step Floating Catchment Area (2SFCA) Method to Measure the Potential Spatial Accessibility of Healthcare Services. ISPRS International Journal of Geo-Information, 8(5), 236.
  61. Omer, I. (2006). Evaluating Accessibility Using House-Level Data: A Spatial Equity Perspective. Computers. Environment and Urban Systems, 30(3), 254-274.
  62. Parizadi, T., & Rowshangar, S. (2012). Application of Geographic Information System (GIS) in Urban Planning. Scientific-Research Quarterly of Geographical Data (Sepehr), 21(83), 51-57. [In Persian].
  63. Peng, Z.-R. (1997). The Jobs-Housing Balance and Urban Commuting. Urban studies, 34(8), 1215-1235.
  64. Pour-Mohammadi, M.R. (2007). Urban land-use Planning. Tehran: Samt Publications. [In Persian].
  65. Radke, J. Mu, L. (2000). Spatial Decompositions, Modeling and Mapping Service Regions to Predict Access to Social Programs. Geographic Information Sciences, 6(2), 105-112.
  66. Rahnama, M., & Lyth, A. (2006). Analysis of Changing Accessibility Indicator in Metropolitan of Sydney (1991-2001). Geography and Development, 4 (7), 137-154. [In Persian].
  67. Rana, M.S. (2009). Status of Water use Sanitation and Hygienic Condition of Urban slums: A study on Rupsha Ferighat slum, Khulna. Desalination, 246(1-3), 322-328.
  68. Ranga, V. Panda, P. (2014). Spatial Access to Inpatient Health Care in Northern Rural India. Geospatial Health, 8(2), 545-556.
  69. Reilly, W. J. (1931). The Law of Retail Gravitation. New York: W.J. Reilly.
  70. Rekha, R. S. Wajid, S. Radhakrishnan, N. & Mathew, S. (2017). Accessibility Analysis of Health Care Facility Using Geospatial Techniques. Transportation Research Procedia, 27, 1163-1170.
  71. Rezaee, M. & NasiriArali, H. (2019). Accountability of Urben Spaces to the Disabled Person's Needs(Case Study: Ferdowsi Street in Sanandaj). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 7 (3), 509-532. [In Persian].
  72. Rosero-Bixby, L. (2004). Spatial Access to Health Care in Costa Rica and its Equity: a GIS-based Study. Social Science & Medicine, 58(7), 1271-1284.
  73. Salonen, M., & Toivonen, T. (2013). Modelling Travel Time in Urban Networks: Comparable Measures for Private Car and Public Transport. Journal of Transport Geography, 31, 143-153.
  74. Sheikhi, A. (2014). Piranshahr Urban Development Strategies with Urban Development Strategy Approach. Master Thesis, Supervisor: Ziari University of Tehran. [In Persian].
  75. Soltani, M. (2003). Investigation of Marginalization and its Organization in Zanjan Case Syudy: Fatemieh Alley. Master Thesis, Tehran Teacher Training University. [In Persian]
  76. Tahmasbizadeh, F., Khademolhosseini, A., & Ghaedrahmati, S. (2019)، Analyzing the Level of Access to Public Services at Neighborhood Scale (Case Study: Neighborhoods of Isfahan). Journal of Geography and regional development, 16 (2), 153-178. [In Persian]
  77. Tahmasebizade, F., & khademolhoseiny, T A. (2018). Spatial analysis of social justice in urban areas (case study of the city of Isfahan). Journal of Geography and Environmental Studies, 7(26), 17-28. [In Persian]
  78. Talen, E. (1997). The Social Equity of Urban Service Distribution: An Exploration of Park Access in Pueblo, Colorado, and Macon, Georgia. Urban geography, 18(6), 521-541.
  79. Tang, J.-H. Chiu, Y.-H. Chiang, P.-H. Su, M.-D. & Chan, T. C. (2017). A Flow-Based Statistical Model Integrating Spatial and Nonspatial Dimensions to Measure Healthcare Access. Health & Place, 47,126-138.
  80. Tsou, K.-W. Hung, Y. T. & Chang, Y.-L. (2005). An Accessibility-Based Integrated Measure of Relative Spatial Equity in Urban Public Facilities. Cities, 22(6), 424-435.
  81. Varesi, H., Zangiabadei, A., & Yaghfoori, H. (2008). A Comparative study of Public Utilities Distribution from a Social Justice Perspective (A Case study: Zahedan). Geography and Development Iranian Journal, 6(11), 139-156. [In Persian].
  82. Wan, N. Zhan, F. B. Zou, B. & Chow, E. (2012a). A Relative Spatial Access Assessment Approach for Analyzing Potential Spatial Access to Colorectal Cancer Services in Texas. Applied Geography, 32(2), 291-299.
  83. Wan, N. Zou, B. & Sternberg, T. (2012b). A Three-Step Floating Catchment Area Method for Analyzing Spatial Accessto Health Services. International Journal of Geographical Information Science, 26(6), 1073-1089.
  84. Wang, C. (2016). The Impact of Car Ownership and Public Transport Usage on Cancer Screening Coverage: Empirical Evidence Using a Spatial Analysis in England. Journal of Transport Geography, 56, 15-22.
  85. Wang, F., & Minor, W. W. (2002). Where the Jobs Are: Employment Access and Crime Patterns in Cleveland. Annals of the Association of American Geographers, 92(3), 435-450.
  86. Widener, M. J. Farber, S. Neutens, T& Horner, M. (2015). Spatiotemporal Accessibility to Supermarkets Using Public Transit: An Interaction Potential Approach in Cincinnati, Ohio. Journal of Transport Geography, 42, 72-83.
  87. Xing, L. Liu, Y. Wang, B. Wang, Y. & Liu, H. (2020). An Environmental Justice Study on Spatial Access to Parks for Youth by Using an Improved 2SFCA Method in Wuhan, China. Cities, 96, 102405.
  88. Xu, M. Xin, J. Su, S. Weng, M. & Cai, Z. (2017). Social Inequalities of Park Accessibility in Shenzhen, China: The Roleof Park Quality, Transport Modes, and Hierarchical Socioeconomic Characteristics. Journal of Transport Geography, 62, 38-50.
  89. Yang, D.-H. Goerge, R. & Mullner, R. (2006). Comparing GIS-based Methods of Measuring Spatial Accessibility to Health Services. Journal of Medical Systems, 30(1), 23-32.
  90. Zhang, S., Song, X., & Zhou, j. (2021). An equity and efficiency integrated grid-to-level 2SFCA approach: spatial accessibility of multilevel healthcare. International Journal for Equity in Health, 20(1), 229.
  91. Ziari, K. (2002). Urban Land use Planning. Yazd: Yazd University. [In Persian].
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 986
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 301


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب