سوری, سارا, باقرزاده, فضل اله, حمایت طلب, رسول. (1402). تأثیر فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل، رفتار حرکتی، سروتونین و آنزیم شیمیایی تیروزین هیدرکسیلاز در مدل حیوانی پارکینسونی. , 15(4), 5-20. doi: 10.22059/jmlm.2018.258381.1375
سارا سوری; فضل اله باقرزاده; رسول حمایت طلب. "تأثیر فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل، رفتار حرکتی، سروتونین و آنزیم شیمیایی تیروزین هیدرکسیلاز در مدل حیوانی پارکینسونی". , 15, 4, 1402, 5-20. doi: 10.22059/jmlm.2018.258381.1375
سوری, سارا, باقرزاده, فضل اله, حمایت طلب, رسول. (1402). 'تأثیر فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل، رفتار حرکتی، سروتونین و آنزیم شیمیایی تیروزین هیدرکسیلاز در مدل حیوانی پارکینسونی', , 15(4), pp. 5-20. doi: 10.22059/jmlm.2018.258381.1375
سوری, سارا, باقرزاده, فضل اله, حمایت طلب, رسول. تأثیر فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل، رفتار حرکتی، سروتونین و آنزیم شیمیایی تیروزین هیدرکسیلاز در مدل حیوانی پارکینسونی. , 1402; 15(4): 5-20. doi: 10.22059/jmlm.2018.258381.1375
تأثیر فعالیت هوازی با شدت متوسط بر تعادل، رفتار حرکتی، سروتونین و آنزیم شیمیایی تیروزین هیدرکسیلاز در مدل حیوانی پارکینسونی
1گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی ، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی ، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .
3گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران ، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه: در پژوهشهای اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی بهعنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادنهای مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگومیر در این بیماران میشود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است. روش پژوهش: بدینمنظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار بهطور تصادفی به سه گروه هشتتایی کنترل سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم شدند. حیوانات گروه تمرین به مدت چهار هفته، روی دستگاه نوار گردان قرار گرفتند. در انتهای دوره، اختلالات حرکتی (تعادل و رفتار حرکتی) با استفاده از آزمونهای روتارود و اوپن فیلد و فاکتورهای بیوشیمیایی به روش الایزا ارزیابی شدند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (0/05<P)، بهوسیلۀ نرمافزار اس پی اس اس نسخۀ 19 انجام گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که هرچند گروه پارکینسون بدون تمرین از نظر عملکرد حرکتی، بهطور معناداری در سطح پایینتری نسبت به سایر گروهها بود (0/05<P)، اما چهار هفته تمرین هوازی با شدت متوسط، موجب افزایش تعادل (0/05<P) و بهبود اختلالات حرکتی در رتهای پارکینسونی شد (0/05<P)، همچنین تمرین بهطور معناداری موجب افزایش میزان سروتونین (0/05<P) و تیروزین هیدروکسیلاز (0/05<P)، شد. نتیجهگیری: بهطور کلی یافتههای این پژوهش نشان داد تمرین هوازی با شدت متوسط میتواند اختلالات بیوشیمیایی و حرکتی ناشی از تزریق 6 -هیدروکسی دوپامین را در رتهای مدل پارکینسونی کاهش دهد.
Aghasi, Mohammad; Fallah Mohammadi, Zia; Hajizadeh Moghaddam, Akbar( 2013).The Effect of Premedication on Oppositional Practice on the Level of Dopamine and Tyrosine Hydroxylase in the Parkinson's Rat. Journal of Sport Biosciences, Vol 5, No 3; 41 – 52.