سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,504
تعداد مشاهده مقاله124,122,760
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,230,959
محمدی اهرنجانی, نازلی, میرا, سیدابوالقاسم, مقصودی, منیژه. (1401). ارائۀ مدل توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی قوم ترکمن. , 11(2), 461-488. doi: 10.22059/jisr.2022.333401.1258
نازلی محمدی اهرنجانی; سیدابوالقاسم میرا; منیژه مقصودی. "ارائۀ مدل توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی قوم ترکمن". , 11, 2, 1401, 461-488. doi: 10.22059/jisr.2022.333401.1258
محمدی اهرنجانی, نازلی, میرا, سیدابوالقاسم, مقصودی, منیژه. (1401). 'ارائۀ مدل توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی قوم ترکمن', , 11(2), pp. 461-488. doi: 10.22059/jisr.2022.333401.1258
محمدی اهرنجانی, نازلی, میرا, سیدابوالقاسم, مقصودی, منیژه. ارائۀ مدل توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی قوم ترکمن. , 1401; 11(2): 461-488. doi: 10.22059/jisr.2022.333401.1258

ارائۀ مدل توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی قوم ترکمن

مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران
مقاله 8، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 42، تیر 1401، صفحه 461-488    اصل مقاله (1.06 M)
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jisr.2022.333401.1258
نویسندگان
نازلی محمدی اهرنجانی* 1؛ سیدابوالقاسم میرا2؛ منیژه مقصودی3
1فارغ التحصیل دکتری دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
2استادیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
3دانشیار گروه انسانشناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
چکیده
با وجود اقوام مختلف در کشور و عدم توسعۀ روستاها و مقاصد هدف گردشگری قومی کشور، توسعۀ گردشگری قومی می‌تواند به رشد و توسعۀ اقتصادی پایدار در این مناطق، بقا و ترویج فرهنگ بومی، میراث شفاهی، سنت‌ها، صنایع بومی، هنرهای سنتی و آداب‌ورسوم اقوام ایران منجر شود. بر این اساس، هدف پژوهش، ارائۀ مدلی برای توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی در قالب مطالعه‌ای موردی روی قوم ترکمن است. مبانی فلسفی پژوهش حاضر، ریشه در تفسیرگرایی و راهبرد پژوهش مبتنی بر نظریۀ داده‌بنیاد است. درمجموع از 81 نفر مشارکت‌کننده، مصاحبه‌هایی با استفاده از سه نوع پروتکل مختلف برای سه گروه شامل افراد بومی، گردشگران و مدیران صورت گرفت. نمونه‌گیری، به‌صورت نظری و تا حد اشباع نظری اجرا شد و به‌صورت ترکیبی با نمونه‌گیری گلوله‌برفی بود. در کل از 2284 گزارۀ معنادار این مصاحبه‌ها، 3255 کد و با حذف موارد تکراری، 635 خرده‌مقوله و 92 مقولۀ محوری یا مقولۀ هسته‌ای استخراج شد. به این صورت که از 96 خرده‌مقوله در بعد شرایط علی 11 مقولۀ محوری، از 29 خرده‌مقولۀ شناسایی‌شده برای بعد شرایط زمینه‌ای 8 مقولۀ محوری، 17 عامل مداخله‌گر از 116 خرده‌مقوله، از 279 خرده‌مقوله 32 مقولۀ محوری برای راهبردها، از 67 خرده‌مقولۀ مربوط به نتایج توسعۀ گردشگری اجتماعی پایدار قومی 11 مقولۀ محوری، و درنهایت از 48 خرده‌مقوله 9 مقولۀ محوری برای پدیدۀ توسعۀ گردشگری اجتماعی پایدار قومی به‌دست آمد. براساس مدل نظری پژوهش، عوامل متعددی بر توسعۀ گردشگری پایدار اجتماعی قومی تأثیرگذار است و برای مواجهه با آن‌ها اقدامات خاصی باید انجام داد. چنانچه اجرای این اقدامات/راهبردها در بسترهای مناسب رخ دهد، پیامدهای مطلوبی برای منطقۀ ترکمن‌نشین به ارمغان خواهد آورد.
کلیدواژه‌ها
توسعۀ گردشگری؛ گردشگری قومی؛ گردشگری پایدار؛ نظریۀ داده‌بنیاد
مراجع
  • حسینی، مرتضی، منشی‌زاده، رحمت‌الله، رضویان، محمدتقی و پگاه مریدالسادات (1398)، «واکاوی موانع گردشگری روستایی برای رسیدن به توسعۀ پایدار اقتصادی سکونتگاه‌های روستایی با رویکرد کارآفرینانه (مورد مطالعه: شهرستان کیار استان چهارمحال بختیاری)»، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، شمارۀ 3: 609-637.
  • رضایی، محمدرضا و یونس شاکری (1393)، بررسی فرصت‌ها و چالش‌های تنوع فرهنگی گردشگری قومی در توسعۀ گردشگری ایران، اولین همایش بین‌المللی علمی راهبردی توسعۀ گردشگری جمهوری اسلامی ایران، چالش‌ها و چشم‌اندازها، پژوهشکدۀ گردشگری جهاد دانشگاهی.
  • رئوف، آزاده، اکبری، فریبا و ارسلان رئوف (۱۳۹۴)، حفظ و احیای بازی‌های محلی در توسعۀ صنعت گردشگری قومی و فرهنگی تالش،همایش ملی تالش شناسی، رشت، ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری گیلان.
  • زردان، میثم و مسلم منصوربهمنی (1394)، گردشگری روستایی و اصول توسعۀ گردشگری پایدار، همایش ملی عمران و معماری با رویکردی بر توسعۀ پایدار، مردادماه 1394، فومن، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فومن و شفت.
  • سرایی، محمدحسین، نوری، محبوبه و زهرا آسیابانی (1397)، «راهبرد توسعۀ گردشگری پایدار در شهر نی‌ریز با استفاده از تحلیل استراتژیک SOAR»، کاوش‌های جغرافیایی مناطق بیابانی، شمارۀ 1: 51-74.
  • شاطریان، محسن، غلامی، یونس و محمد میرمحمدی (1396)، «ارزیابی شاخص‌های توسعۀ گردشگری پایدار شهری (مورد مطالعه: شهر کاشان)»، نشریۀ تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شمارۀ 46: 195-224.
  • ضرغام بروجنی، حمید و مریم صداقت (1397)، «مدل فرایندی توسعۀ پایدار گردشگری جمهوری اسلامی ایران: نظریه‌ای داده‌بنیاد بر برنامه‌های پنج‌سالۀ توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی»، فصلنامۀ گردشگری و توسعه، شمارۀ 3: 25-73.
  • علی نژاد، منوچهر و ابوالفضل مرشدی (1400)، «فاصلۀ اجتماعی و خصیصۀ اقتصادی سنجش رابطۀ فاصلۀ اجتماعی و خصیصۀ اقتصادی در نگرش گردشگران و کسبۀ مقیم یزد به یزدی‌ها»، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، شمارۀ 2: 443-469.
  • Bowen, C. C., & Bowen, W. M. (2008). Content Analysis; In Kaifeng Yang and Gerald J. Miller, Handbook of research methods in public administration, Taylor & Francis Publications.
  • Cisneros-Martínez, J. D., McCabe, S., & Fernández-Morales, A. (2017). The contribution of social tourism to sustainable tourism: a case study of seasonally adjusted programmes in Spain, Journal of Sustainable Tourism, DOI: 10.1080/09669582.2017.1319844
  • Coroş, M., Gică, O., Yallop, A., & Moisescu, O. (2017). Innovative and sustainable tourism strategies: A viable alternative for Romania’s economic development, Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 5: 504-515.
  • Kuhn, E., Haselmiaer, R., Pirker, H., & Vogl, C. (2018). The role of ethnic tourism in the food knowledge tradition of Tyrolean migrants in Treze Tílias, SC, Brazil, Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, No. 26: 1-12.
  • Latkova, P., & Vogt, C. A. (2012). Residents’ attitudes toward existing and future tourism development in rural Journal of Travel Research, Vol. 51 No. 1, pp. 50-67.
  • Lor, J. J., Kwa, S., & Donaldson, J. A. (2019), Making ethnic tourism good for the poor, Annals of Tourism Research, No. 2: 140-152.
  • Martinez, J. M. G., Martin, J. M. M., Fernandez, J. A. S., & Mogorron-Guerrero, H. (2019). An analysis of the stability of rural tourism as a desired condition for sustainable tourism, Journal of Business Research, No. 1: 165-174.
  • Nunkoo, R., Smith, S.L.J., & Ramkissoon, H. (2013). Residents’ attitudes to tourism: A longitudinal study of 140 articles from 1984 to 2010. Journal of Sustainable Tourism, No. 1: 5-25.
  • Perdue, R.R., Long, P.T, & Allen, L. (1990). Rural Resident Tourism Perceptions And Attitudes By Community Level Of Tourism. Journal of Travel Research, No. 3: 3-9.
  • Whitford, M., & Ruhanen, L. (2016). Indigenous tourism research, past and present: Where to from here? Journal of Sustainable Tourism, No. 8-9: 1080–1099.
  • Wu, K. J., Zhu, Y., Chen, Q., & Tseng, M. L. (2019). Building sustainable tourism hierarchical framework: Coordinated triple bottom line approach in linguistic preferences, Journal of Cleaner Production, No. 3: 157-168.
  • Zhang, H. Q., Fan, D. X. F., Tse, T. S. M., & King, B. (2017). Creating a scale for assessing socially sustainable tourism, Journal of Sustainable Tourism, No. 1: 61-78.
  • Zhuang, L., Taylor, T., Beirman, D., & Darcy, S. (2017). Socially sustainable ethnic tourism: a comparative study of two Hakka communities in China, Tourism Recreation Research, DOI: 10.1080/02508281.2017.1338817.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 513
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 345


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب