پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,534 |
| تعداد مقالات | 70,530 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,152,285 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,259,674 |
تحلیل الگوی کنش فعالان زن در احزاب و سمن‌ها طی دهه‌های هفتاد و هشتاد شمسی | ||
| زن در توسعه و سیاست | ||
| مقاله 6، دوره 20، شماره 2، تیر 1401، صفحه 285-259 اصل مقاله (1.32 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwdp.2022.336913.1008142 | ||
| نویسندگان | ||
| مرضیه سمائی صحنه سرائی1؛ رحیم خستو* 2؛ سعید مقیمی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی(مسائل ایران) واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران | ||
| 2استادیار، گروه علوم سیاسی، واحدکرج، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج، ایران | ||
| 3استادیار، گروه علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران | ||
| چکیده | ||
| زنان، به‌عنوان نیمی از شهروندان جامعه، درصورت به‌رسمیت شناختن حقوق برابرشان با مردان، می‌توانند نقشی کاربردی و اساسی در توسعۀ پایدار ایفا کنند. نهادها و سازمان‌های مدنی همچون احزاب و سمن‌ها نقش مؤثری در توسعۀ سیاسی و سیستم توزیع قدرت داشته و با جلوگیری از انحصار قدرت در دست گروه یا قشر خاص، منجر به اصلاح ساختار سیاسی و اجتماعی کشور می‌شوند و درصورت کاربست درست و منطقی، منجر به مشارکت بیشتر زنان خواهند شد. در پژوهش پیش رو مشکلات زنان کنشگر در دو دهۀ 70 و 80 و میزان مشارکت و نحوۀ عاملیت آنها در احزاب و سازمان‌های مردم‌نهاد بیان شده است، و به این پرسش‌های اساسی پاسخ داده شده که علل مشارکت بیشتر زنان در سازمان‌های مردم‌نهاد نسبت‌به احزاب سیاسی طی دهه‌های 70 و 80 چیست و چه عواملی باعث گردیده احزاب سیاسی در حوزۀ فعالیت‌های زنان به کارویژه‌های مطلوب خود دست نیابند. برای یافتن پاسخ این سؤالات از روش کیفی و توصیفی سود برده شده است. نتایج مطالعات اسنادی، کدگذاری و مقوله‌بندی داده‌های مصاحبه‌ها ازطریق نرم‌افزار MAXQDA و بهره‌گیری از روش تحلیل محتوا و تئوری داده‌بنیاد نشان داد که هرچند احزاب سیاسی بعد از سال‌های دهۀ 70 و 80 مدعی گسترش نقش زنان در عرصۀ سیاسی و اجتماعی بوده‌اند، به‌دلیل ماهیت احزاب سیاسی در ایران، این مهم در سطوح عالی به‌ندرت اتفاق افتاده است و سازمان‌های مردم‌نهاد تا حدود بسیار زیادی از وضعیت بهتری برای حضور، گسترش و ایفای نقش مشارکت‌جویانۀ زنان برخوردار بوده‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مشارکت؛ احزاب؛ سازمان‌های مردم‌نهاد؛ مشارکت سیاسی؛ عدالت جنسیتی؛ تبعیض جنسیتی | ||
| مراجع | ||
|
[1] قرآن مجید
[2] احمدوند، ولی‌محمد و خراسانی، رضا ( 1396). «امکان‌سنجی تحزب در جمهوری اسلامی ایران». سیاست متعالیه، (17): 137- 154.
[3] پیشگاهی‌فرد، زهرا؛ دستوری، مژگان و ابراهیمی، سودابه (1385). «تحلیلی بر میزان مشارکت زنان در تشکل‌های سیاسی». پژوهش زنان، (1): 7-28.
[4] چراغی کوتیانی، اسماعیل (1393). «رویارویی ایرانیان با فمینیسم ایرانی تا فمینیسم اسلامی». معرفت، (199): 31-48.
[5] حسین‌زاده، ابوالحسین و عباسیان، حسین (1394). «نقد و بررسی مبانی فکری و شاخصه‌های فمینیسم اسلامی». انسان‌پژوهی دینی، (34): 207 – 228.
[6] خلیلی، محسن (1386). «آسیب‌شناسی مشارکت زنان در جامعۀ معاصر ایران». پژوهش زنان، (2) 5: 3.
[7] شاهسوند، پریچهر (1380). «بررسی مقایسه ای مشارکت زنان در امور مدنی ـ سیاسی کشورهای مختلف». اطلاعات سیاسی – اقتصادی، (163 و 164): 156 – 165.
[8] شفیعی سروستانی، ابراهیم ( 1379). جریان‌های دفاع از حقوق زنان در ایران، قم: مؤسسۀ فرهنگی طه.
[9] شهیدیان، حامد (1377). «فمینیسم اسلامی و جنبش زنان ایران». ایران‌نامه (64): 611 – 640.
[10] عالی‌زاد، اسماعیل و پناهی، محمدحسین ؛ (زمستان 1383 و بهار 1384). «تاثیر وسایل ارتباط جمعی بر مشارکت سیاسی شهروندان تهرانی». علوم اجتماعی(دانشگاه علامه طباطبائی) – ( 28 و 29): 89 – 132.
[11] عباس‌نیا، اکرم و مصفا، نسرین (1390). «مشارکت سیاسی زنان در جمهوری اسلامی ایران در پرتو نظریۀ توانمندسازی زنان در دورۀ 1375-1384 مطالعۀ کمّی». تحقیقات زنان، (1) 5: 76-98.
[12] فراست‌‌خواه، مقصود (1400). روش تحقیق در علوم اجتماعی (با تأکید بر نظریۀ برپایۀ گراندد تئوریGTM) تهران: آگاه.
[13] فریدمن، جین (1381). فمینیسم، ترجمۀ فیروزه مهاجر، چاپ دوم، تهران: آشیان.
قادرزاده، امید و رضازاده، فاطمه (1398). «مطالعۀ تجربۀ زیسته و درک زنان از فعالیت و مشارکت در نهادهای مدنی»، جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی (14): 63 – 96.
[14] قاسمپور، فاطمه؛ نصرت خوارزمی، زهره و نصرت خوارزمی، حنانه (1399). «کنش فرهنگی زنان پس از انقلاب اسلامی: تحلیل گفتمان مطالبات فمینیسم اسلامی در جمهوری اسلامی ایران» مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، (4) 9: 937 – 966.
[15] کدیور، جمیله، (1375)، زن، تهران: اطلاعات.
[16] محسنی، رضاعلی؛ خوشفر، غلامرضا؛ بابایی، قربانعلی و ابراهیمی، میترا (1392). «بررسی عامل‌های مؤثر بر انگیزۀ مشارکت زنان در سازمان‌های مردم‌نهاد». نشریۀ زن و جامعه، (2) 4: 167 – 190.
[17] مسعودنیا، حسین؛ نظری، مینا و محمدی‌فر، نجات (1392). «مطالعة تطبیقی حضور زن در قوة مقننه: تحولات قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران». زن در توسعه و سیاست، (4) 11: 575-594.
[18] میرخانی، عزت‌السادات؛ شاکری گلپایگانی، طوبی و بدره، محسن (1393). «تطور روش‌شناختی در جریان موسوم به فمینیسم اسلامی». مطالعات جنسیّت و خانواده، (3): 169 – 204.
[19] میشل، آندره (1383). جنبش زنان، ترجمۀ هما زنجانی‌‌زاده، مشهد: نیکا.
[20] نوذری، حسینعلی (1381). احزاب سیاسی و نظام‌های حزبی، تهران: گستره.
[21] Barlas, Asma (2002). Believing women in Islam, unreading Partrirchal iInterpretions of the Quran, University of texas press, Austin, United States of America.
[22] OSCE. (2014). Handbook 0n promoting Women’s Participation in Political Parties, OSCE Office for Democratic Institutions and Human Rights.
[23] https://moi.irپرتال خبری وزارت کشورآخرین بازدید 10/7/1400 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 480 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 377 |
||