پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,240 |
| تعداد مقالات | 67,867 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,407,301 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,176,387 |
فیلم ناصرالدین شاه اکتور سینما(1370) بازنمایی کننده تجربه نظارهگری جسمانی و از میان رفتن مرز میان ناظر و منظر سینمایی | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
| دوره 26، شماره 3، مهر 1400، صفحه 55-63 اصل مقاله (794.87 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2021.330567.615596 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدباقر قهرمانی* 1؛ علیرضا صیاد2 | ||
| 1دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران | ||
| 2دانشگاه هنر | ||
| چکیده | ||
| فیلم ناصرالدین شاه اکتور سینما مبتنی بر وقایع ورود سینما به ایران و با مروری بر تاریخ سینمای ایران، داستانی تخیلی ارائه میکند، و از این مدخل به معضلات ساخت فیلم و ممیزی میپردازد و نقش قدرت حاکم در این فرایند را مورد اشاره قرار میدهد. در طول روایت، دایما مرزهای میان فضای واقعی مفروض جهان داستان و فضای سینمایی درون روایت محو میشود؛ گاه شخصیت فیلمی وارد فضای واقعی میشود و فاصله پرسپکتیوی و جایگاه امن نظارهگری را از بین میبرد، و گاه تماشاگر وارد محیط فیلم میشود و با شخصیت فیلمی به تعامل میپردازد. از این منظر این اثر را میتوان به مثابه کنکاشی خلاقانه در رابطه با تجربه نظارهگری سینمایی در نظر گرفت. با شکافته شدن پرده و شکسته شدن مرز میان ناظر و منظر سینمایی، این فیلم الگوی نظارهگری مبتنی بر تماس لامسهای و ارتباط بدنی را بازنمایی میکند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای صورت گرفته است، این بحث را مطرح میسازد که این اثر، با ادای دین به تاریخ سینمای ایران سعی کرده است درک سنتی از مفهوم نظارهگری سینمایی را مورد پرسش قرار دهد و بر جنبه‌های تنانی و ادراک جسمانی در تماشای فیلم تاکید کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ناصرالدین شاه اکتور سینما؛ محسن مخملباف؛ اتاق تاریک؛ نگاه خیره؛ تماس لامسهای؛ بدن ناظر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Once Upon a Time, Cinema (1991) as representation of the experience of corporeal spectatorship and the dissolving of the boundary between spectator and cinematic spectacle | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Bagher Ghahramani1؛ Alireza Sayyad2 | ||
| 1School of Performing Arts and Music, College of Fine Arts, University of Tehran | ||
| 2Faculty of Cinema and Theater, University of Art, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Once Upon a Time, Cinema (“Nasser al-Din Shah Actor Cinema”) narrates a fictional story of the arrival of cinema in Iran based on real and fictive cinematic characters. The film is focused on the character of Akkasbashi (meaning Cinematographer) who is the first person to bring an early motion picture camera to Iran and the court of the then kings and who is also in love with Atieh (meaning future). From this entry into history, the film also reviews the history of cinema in Iran culminating in a montage of segments from a number of Iranian films. The film presents a fictional magical story, and incorporates themes dealing with the problems of filmmaking, auditing, and cinema restrictions as well as the role of the ruling power elite in this process. Throughout the narrative, scenes from previously made documentary and feature films are shown to the Shah and the courtiers, and from this perspective, the film acquires a self-reflective quality. In Once Upon a Time, Cinema, the boundaries between the supposed real space of the story world and the cinematic space within the narrative are constantly blurred; sometimes the characters of a film enter the real space and eliminate the perspective distance and safe place of watching, and sometimes the spectator enters the space and frames of a film interacting with the film characters in their world. This is reminiscent of physical experiments from the different stages of cinema history that incorporated the direct implementation of all senses other than just sight. We know the declarations by Sergei Eisenstein, Rudolf Arnheim, and Charlie Chaplin, who opposed the introduction of sound and who were in defense of a pure visual art cinema. In addition, attempts to directly engage the audience's sense of smell and to use fragrance during the screening of a film go back to the period before 1906. However, the two dominant senses that film directly reaches out to are the sight and sound which for some critics and researchers incorporate all of our senses when watching a film. From this perspective, the film can be considered as a creative exploration of the cinematic viewing experience. As the curtain is opened and the boundary between the cinematic observer and the scene is broken, Once Upon a Time, Cinema shows a pattern of observation based on tactile contact and physical communication. This is the same point that has been considered in film studies in recent years by theorists who seek to provide alternative models for the perceptual experience of encountering cinematic images. The present study, which has been carried out by descriptive-analytical method and using library sources, raises the argument that the film Once Upon a Time, Cinema has tried to pay homage to the history of Iranian cinema and by using creative cinematic techniques question the traditional view of cinema and emphasize the physical aspects and haptic perception of watching films in addition to other restrictions and fixed expectations that the filmmaker feels inappropriate. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Once Upon a Time Cinema, Mohsen Makhmalbaf, Camera obscura, Gaze, Touch Contact, The Observer Body | ||
| مراجع | ||
|
برجر، جان، (1390). شیوه‌های نگاه، ترجمه هوشمند ویژه، تهران: انتشارات بهجت.
بنیامین، والتر (1390)، اثر هنری در عصر تولید مکانیکی، در اکران اندیشه: فصل‌هایی در فلسفه سینما، ترجمه پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکز.
Branigan, E. and Warren B. (2013). The Routledge Encyclopedia of Film Theory: Routledge.
Campbell, J. (2005). Film and Cinema Spectatorship: Melodrama and Mimesis: Wiley.
Casetti, Francesco (2008) Eye of the Century: Film, Experience, Modernity, New York: Columbia University Press. Coëgnarts, M. and Kravanja, P. (2015). Embodied Cognition and Cinema: Leuven University Press.
Crary, J. (1992). Techniques of the Observer: On Vision and Modernity in the Nineteenth Century: MIT Press. Grosz, E. (2002). Jacques Lacan: A Feminist Introduction: Taylor & Francis.
Gunning, Tom. (2004). An aesthetic of astonishment: Early film and the (in) credulous spectator. Film theory: Critical concepts in media and cultural studies, 3, 76-95.
Jay, M. (1993). Downcast Eyes: The Denigration of Vision in Twentieth-Century French Thought, University of California Press.
Kennedy, B. (2002). Deleuze and Cinema: The Aesthetics of Sensation: Edinburgh University Press .
Manning, E. (2007). Politics of Touch: Sense, movement, sovereignty. University of Minnesota Press.
Marks, L.U. (2000). The Skin of the Film: Intercultural Cinema, Embodiment, and the Senses: Duke University Press. Shaviro, S. (1993). The Cinematic Body: University of Minnesota Press.
Slatman, J. (2009). Transparent bodies: Revealing the myth of interiority. The body within: Art, medicine and visualization, 107-122.
Taussig, M.T. (1993). Mimesis and Alterity: A Particular History of the Senses: Routledge. Valiaho, P.(2010). Mapping the Moving Image: Gesture, Thought and Cinema circa 1900, Amsterdam University Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 459 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 399 |
||