تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,765 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,967 |
مطالعهی تطبیقی نمایشنامهی تانیکو با نمایشنامههای آنکه میگوید آری و آنکه میگوید نه، اثر برتولت برشت | ||
پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
دوره 26، شماره 2، بهمن 1400، صفحه 514-547 اصل مقاله (712.01 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jor.2021.319499.2115 | ||
نویسنده | ||
مجید سرسنگی* | ||
دانشیار گروه آموزشی هنرهای نمایشی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
دو نمایشنامهی به هم پیوستهی آنکه میگوید آری، آنکه میگوید نه ، از جملهی آثار برتولت برشت است که خاستگاه آنها به یک درام «نو» ژاپنی به نام تانیکو بازمیگردد. این نمایشنامه ابتدا توسط آرتور ویلی به زبان انگلیسی و سپس توسط الیزبت هاپتمن به زبان آلمانی ترجمه شد و همین ترجمه مبنای کار برشت برای اقتباسهای او از تانیکو قرار گرفت. اما، هم دو ترجمهی یاد شده و هم نمایشنامههای برشت تفاوتهایی اساسی با نمایشنامهی اصلی داشتند. از همه مهمتر فضای مذهبی تانیکو، در ترجمهها و نمایشنامههای بعدی به فضایی سکولار تبدیل شد و لاجرم در داستان و شخصیتها تغییراتی جدی ایجاد کرد. مقالهی حاضر میکوشد با بررسی آثار یاد شده، تفاوت های کلان بین تانیکو و آثار یاد شدهی برشت را تبیین کرده و از این طریق نگاه فلسفی، اجتماعی، مذهبی و زیباشناختی دو فرهنگ شرق و غرب را با استناد به این آثار مورد مقایسه و تطبیق قرار دهد. | ||
کلیدواژهها | ||
برتولت برشت؛ زنچیکو؛ درام نو ژاپنی؛ مطالعات تطبیقی درام؛ تانیکو | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
Wirth, Andrzej. “Brecht and the Asiatic Model: The Secularisation of Magical Rites”. Literature East and West, vol. 15, no.4 (1971): 601-615. Berckman, Edward M. “Brecht's Quarrel with God: From Anti-Theodicy to Eschatology”. Comparative Drama, (1976): 131-134. Brecht, Bertholt. Life of Galileo. Translated by Abdol-Rahim Ahmadi, Tehran: Niloofar Publications, 1378/1999. ---. Thoughts of Me-Ti. Translated by Bahram Habibi, Tehran, Aghah Publication, 1354/1975. ---. Man Equals Man, Translated by Amin Moayed, Tehran: Roz Publication, 1351/1972. ---. He Who Says No, He Who Says Yes and Three Other Plays. Translated by Mostafa Rahimi, Tehran: Rose Publication, 1351/1972. ---. The Caucasian Chalk Circle. Translated by Amin Moayed, Tehran, Rose Publication, 1351/1972. ---. The Good Woman of Setzuan. Translated by Farideh Lashaie, Tehran: Havaneh Publication, 1347/1968. Direen, W. J. “The Influence of Japanese Noh, Balinese, and the Katakali on Four 20th Centry Western Playwrightes”. University of Canterbury, (1982): 38. Eubanks, Kevin. “The Discourse of Brecht's Der Jasager”. Twentieth Century Literature published by Duke University Press, vol.43, no. 3 (1997): 361-365. Garner, Gray Neil. Bertolt Brecht's Use of Bible and Christianity in Represantative Dramatic Works. Louisiana State University, (1969). Grover- Friedlander, Michal. “Transformation of the Killing of the Boy: Will's and Brecht's Jasager”. Frankfurt, (1978): 111-123. Martin, Carol and Henry Bial. Brecht Sourcebook. Routledge, 2000. Napoli, Thomas. Bertholt Brecht and No: A Comparison of Two Theatres. University of North Carolina Press, 1981. Ortolani, Benito. The Japanese Theatre. New Jersey: Princeton University Press, 1990. Research in Contemporary World Literature [Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji], no. 26 (Spring and Summer 1400): 216-243. Research in Contemporary World Literature [Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji], no. 22. (Autumn and Winter 1396): 409-426. Rogers, Nativida Crame. Classical Forms of Theatre in Asia. Translated by Majid Sarsangi, Tehran: Afraz Publication, 1394/2015. Taylor, Richard, The Drama of W.B. Yeats: Irish Myth and the Japanese No. London: Yale Univerity Press, 1976. Tian, Min, The Use of Asian Theatre for Modern Western Theatre. Iowa: Palgrave Press, 2018. Waley, Arthur. The Noh Plays of Japan. North Clarendon, USA: Tuttle Publication, 1976. Wetmore, Kevin. Modern Asian Theatre and Performance: 1900-2000. Translated By Majid Sarsangi, Tehran: University of Tehran Press, 1400. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 974 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 551 |