تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,036 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,508,839 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,772,167 |
سازگاری فرهنگی مهاجران در رمان شیکاگو، اثر علاء الأسوانی؛ بر اساس نظریۀ فرهنگپذیری جان بری | ||
ادب عربی | ||
دوره 13، شماره 4، اسفند 1400، صفحه 151-172 اصل مقاله (1.27 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jalit.2021.317476.612344 | ||
نویسندگان | ||
نسرین کاظم زاده* 1؛ مصطفی مهدوی آراء2؛ مالک عبدی3 | ||
1دانشآموختۀ دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه تربیت مدرس | ||
2استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری | ||
3استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه ایلام | ||
چکیده | ||
پدیدۀ مهاجرت یکی از پیچیدهترین پدیدههای جمعیتی است، و فرآیند سازگاری مهاجران در مقصد، پدیدهای بهمراتب پیچیدهتر از آن است؛ چراکه زندگی در یک جامعۀ انسانی جدید که بر اساس مجموعهای از چارچوبهای ارزشیِ مشخص، انتظارات و توقعات خاص شکل گرفته، مستلزم رسیدن به درجهای از سازگاری است؛ این سازگاری در جریان فرهنگپذیری، یعنی در حین وقوع تغییراتی صورت میگیرد که افراد در پاسخ به محیط فرهنگی خود صادر میکنند تا قدرت مواجهه با چالشهای ناشی از برخورد دو فرهنگ متفاوت را داشته باشند. نظریۀ فرهنگپذیری جان بری که در حقیقت نوعی سازگاری با فرهنگهای مخالف است، یکی از جامعترین نظریهها دربارۀ سازگاری مهاجران است. رمان شیکاگو اثر علاء الأسوانی، روایتگر زندگی تعدادی از روشنفکران مصری است که برای ادامۀ تحصیل و داشتن آیندهای بهتر به آمریکا مهاجرت میکنند. این افراد بعد از ورود به جامعۀ جدید برای سازگاری هرچه بیشتر با سرزمین میزبان دست به اتخاذ استراتژیهای فرهنگی میزنند. مقالۀ پیش رو بر آن است تا با تکیه بر نظریۀ فرهنگپذیری بری به بررسی این استراتژیها از طرف شخصیتهای رمان مذکور بپردازد و به این سؤالات پاسخ دهد که شخصیتهای این رمان چگونه خود را با فرهنگ جدید غرب سازگار کردهاند و این سازگاری متأثر از کدام استراتژیهای فرهنگیِ مطرحشده در نظریۀ جان بری است؟ نتایج حکایت از آن دارد که فرهنگپذیری فرآیندی مرحلهای و پیچیده است و عناصری همچون ریشههای دینی، قومی، میهنی و نگرشهای فردی در آن دخیل هستند. قهرمانان با پیشینهها و نگرشهای متفاوت در این فرآیند، استراتژیهای متعددی از قبیل جدایی، همانندی و یکپارچگی را برای وفقدادن خود با محیط جدید اتخاذ میکنند. استراتژی یکپارچگی، بهترین راهبرد برای حل چالشهای فرهنگی مهاجر است؛ زیرا مهاجر برای داشتن تعامل سودمند در محیط جدید، به ایجاد هویتی دوگانه در خود نیاز دارد تا در عین حفظ فرهنگ مادری، خود را با ارزشها و معیارهای فرهنگی جامعۀ میزبان نیز وفق دهد. | ||
کلیدواژهها | ||
مهاجرت؛ سازگاری؛ فرهنگپذیری؛ جان بری؛ علاء الأسوانی؛ شیکاگو | ||
مراجع | ||
آگبرن، ویلیام فیلدینگ و مایرفرانسیس نیمکف (بیتا)، زمینۀ جامعهشناسی، اقتباس و ترجمۀ منوچهر آریانپور، بیجا، بینا.
احمدزاده، شیده (1391)، مهاجرت در ادبیات و هنر، تهران، سخن.
الأسوانی، علاء ( 2007)، شیکاجو، القاهرة، الشرکة المصریة للنشر الدولی والعربی.
أمین، عزام (2015)، «التکیف الاجتماعی والهویة العرقیة لدی الشباب من أصول عربیة مغاربیة فی فرنسا حین یکون العنف استراتیجیا هویاتیة»، عمران، العدد 14/4، صص7-31.
ــــــ (2016)، «سایکولوجیا المهاجرین استراتیجیات الهویة واستراتیجیات التثاقف دراسة تحلیلیة نظریة»، مرکز حرمون للدراسات المعاصرة .
برومندزاده، محمدرضا و رضا نوبخت (1387)، «مروری بر نظریات جدید مطرحشده در حوزۀ مهاجرت»، جمعیت، ش 89/90، صص 73-90.
تقییاره، فاطمه (1392)، «مطالعۀ عوامل روانشناختی تأثیرگذار بر فرهنگپذیری دانشجویان»، راهبرد فرهنگ، ش 23، صص 99-126.
توکلی محمدی، محمودرضا و محمدعلی آذرشب (1398)،«نقد جامعهشناختی رمان شیکاگو اثر علاء الاسوانی بر پایه نظریه ساختارگرایی تکوینی»، نقد ادب معاصر عربی، دورۀ 9، ش 17، صص 143-169.
ـــــ (1398)، «دراسة روایة شیکاجو لعلاء الأسوانی علی ضوء نظریة الواقعیة العظیمة لجورج لوکاتش»، دراسات الادب المعاصر، دورة 11، العدد 43، صص 9-35.
خدایی، نرجس (1395)، ادبیات بینافرهنگی؛ نویسندگان برونتبار در آلمان، تهران، علمی- فرهنگی.
داوری اردکانی، نگار و آذردخت جلیلیان (1392)، جامعهشناسی زبان، برنامهریزی فارسی و نگرشهای زبانی، تهران، جامعهشناسان.
دهنوی امیری، فریده و همکاران (1394ش)، «سیمای زن در رمان ثریا در اغما اثر اسمائیل فصیح و زن در شیکاگو اثر علاء الاسوانی»، ادبیات تطبیقی، دورۀ 7، ش 12، صص 123-164.
روحوند، حسن (1390)، «فضاهای فرهنگی و تجربه مهاجرت در داستان «همنام»، نقد زبان و ادبیات خارجی، دورۀ 4، ش 7، صص 65-79.
سعیدی، مهدی و سیده نرگس رضایی (1397)، «بازنمایی تنازع سرزمین مادری و سرزمین دیگری در ادبیات داستانی مهاجرت»،پژوهش زبان و ادبیات فارسی، ش 48، صص85-110.
شفرز، برنهارد (1388)، مبانی جامعهشناسی جوانان، ترجمۀ کرامتالله راسخ، تهران، نی.
شیخالاسلامی، مهزاد (1391)، «بازسازی هویت در ادبیات مهاجرت ایتالیا»، پژوهش ادبیات معاصر جهان، دورۀ 17، ش 1، صص 55-72.
عاملی رضایی، مریم (1393)، «تقابل خود و دیگری در رمان مهاجرت دهۀ شصت و هفتاد»، مطالعات انتقادی ادبیات، سال اول، ش 3، صص64-80.
عنابی، سلیم والاخرون (2005). «الهجرة وأمراضها النفسیة»؛ الثقافة النفسیة المتخصصة، العدد 23، المجلد السادس عشر.
فلاح، غلامعلی، فرزان سجودی و سارا برمکی (1395)،«چالش عناصر هویتساز سرزمین مادری و میزبان در فضاهای بیناگفتمانی مهاجرت در رمانهای ادبیات مهاجرت فارسی»، جستارهای زبانی، دورۀ 7، ش 5 (پیاپی 33)، صص 19-42.
قاسمیسیانی، علیاصغر (1382)، «تعاملات فرهنگی ایرانیان مهاجر با جوامع میزبان (بررسی موردی ایرانیان مقیم آلمان)»، مطالعات ملی، سال پنجم، ش 2، صص 138-160.
کرامبی، نیکلاس آبر، استیفن میل و برایان. اس. ترنر (1367)، فرهنگ جامعهشناسی، ترجمۀ حسن پویان، تهران، چاپخش.
کوئن، بروس (1387)،مبانی جامعهشناسی، ترجمۀ غلامعباس توسلی و رضا فاضل، تهران، سمت.
گیدنز، آنتونی (1386)، جامعهشناسی، ترجمۀ حسن چاوشیان، تهران، نی، چاپ چهارم.
مدرسی، یحیی (1393)، زبان و مهاجرت، پیامدهای زبانی مهاجرت ایرانیان به آمریکا، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
وثوقی، منصور و علیاکبر نیکخلق (1380)، مبانی جامعهشناسی، تهران، بهینه، چاپ پنجم.
یونسی، ابراهیم (1388)، هنر داستان نویسی، تهران، نگاه، چاپ دهم.
Berry, W. J. (2010), “ Is The Best Acculturation Strategy?”, Gueen's University”, Kingeston, Canada, Bulletin, Number 2, Serial 58, pp 6-10. (2019), Acculturation, Cambridge University Press, Gueen's University, Kingeston and Higher School of Economic, Moscow. (1997), “Immigration, Acculturation and Adaptation”, Applied Psychology, Gueen's University, Ontario, Canada, N 46 (1), 5-68. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 639 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 361 |