تعیین مناطق ممنوع ژئومورفولوژیکی در شهر بجنورد به‌منظور مکان‌گزینی جهت‌های مناسب توسعۀ شهری از دیدگاه مخاطره‌شناسی

[1]. اسفندیاری، مهدیه (1392). «بررسی نقش عوامل ژئومورفولوژیک بر توسعۀ فیزیکی شهر اراک به‌منظور تدوین مدل دادۀ مفهومی»، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی، دانشکدۀ علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی.

[2]. اسمیت، کیت (1382). مخاطرات محیطی، ترجمۀ ابراهیم مقیمی و شاپور گودرزی‌نژاد، تهران: سمت.

[3]. امانپور، سعید؛ علیزاده، هادی؛ و قراری، حسن (1392). «تحلیلی بر مکان‌یابی جهت‌های بهینۀ توسعۀ فیزیکی شهر اردبیل با استفاده از مدل AHP»، برنامه‌ریزی منطقه‌ای، دورۀ 3، شمارۀ 10، ص 97-83.

[4]. پورطاهری، مهدی؛ پاشانژاد، احسان؛ و احمدی، حسن (1395). «ارزیابی میزان روایی روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه در تعیین پهنه‌های مناسب توسعۀ شهری (مطالعۀ موردی: شهرستان آذرشهر)»، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دورۀ 20، شمارۀ 1، ص 20-1.

[5]. جعفری، تیمور؛ سلمانی ‌مقدم، محمد؛ و سعیدی برجی، معصومه (1395). «بررسی نقش برنامه‌ریزی شهری در بهبود تاب‌آوری در برابر زلزله (نمونۀ موردی: شهر بجنورد)، مجموعه مقالات سومین کنفرانس جامع مدیریت بحران و HSE.

[6]. چورلی، ریچارد جی.؛ شوم؛ استانلی اِی.؛ و سودن، دیوید اِی. (1379). ژئومورفولوژی (جلد سوم) (فرایندهای دامنه‌ای، آبراهه‌ای، ساحلی و بادی)، ترجمۀ احمد معتمد، تهران: سمت.

[7]. رضایی‌ مقدم، محمدحسین؛ و خیری‌زاده آروق، منصور (1393). «شبیه‌سازی فضایی، مخاطرات و محدودیت‌های ژئومورفولوژیکی توسعۀ فیزیکی شهر ملکان»، مدیریت مخاطرات محیطی، دورۀ 1، شمارۀ 1، ص 24-5.

[8]. روستایی، شهرام؛ و جباری، ایرج (1391). ژئومورفولوژی مناطق شهری، چاپ چهارم، تهران: سمت.

 [9]. زیاری، کرامت‌الله (1384). برنامه‌ریزی شهرهای جدید، چاپ ششم، تهران: سمت.

[10]. سالاری، ممند؛ نیری، هادی؛ امانی، خبات؛ و گنجائیان، حمید (1396). «مکان‌گزینی جهات مناسب توسعۀ شهری کامیاران با رویکرد مخاطره‌شناسی مبتنی بر اِعمال مناطق ممنوع ژئومورفولوژیکی»، مدیریت مخاطرات محیطی (دانش مخاطرات سابق)، دورۀ 4، شمارۀ 4، ص 436-419.

[11]. سلمانی‌مقدم، محمد؛ زنگنه ‌اسدی، محمدعلی؛ تقوی‌ مقدم، ابراهیم؛ و پوریان، زهرا (1399). «تحلیل و ارزیابی پارامترهای ژئومورفولوژیکی تأثیرگذار بر جهات توسعۀ فیزیکی شهر بجنورد با استفاده از روش‌های ANP، AHP و الگوریتم‌های فازی»، جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، سال دهم، شمارۀ 34، ص 170-147.

[12]. شکور، علی؛ شمس‌الدینی، علی؛ و توکلی، لیلا (1395). «نقش عوامل ژئومورفولوژیک در توسعه‌ی فیزیکی شهرها با استفاده از نرم‌افزار GIS (مطالعۀ موردی: بخش میمند استان فارس)، جغرافیای طبیعی، دورۀ‌ 9، شمارۀ‌ 2.

[13]. عابدینی، موسی؛ میرزاخانی، بهاره؛ و عسگری، آتنا (1394). «پهنه‌بندی ژئومورفولوژیکی تناسب زمین در شهرستان اراک با استفاده از مدل منطق فازی (با رویکرد توسعۀ آتی شهر اراک)»، برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال پنجم، شمارۀ 18.

[14]. قدیری‌ معصوم، مجتبی؛ جعفربیگلو، منصور؛ موسوی‌ روزان، سیدمحمد؛ و بخشی، زهرا (1392). «نقش عوامل طبیعی در پراکنش سکونتگاه‌های روستایی شهرستان تربت جام»، اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی، دورۀ 2، شمارۀ 4، ص 54-33.

[15]. مخدوم، مجید (1384). شالودۀ آمایش سرزمین، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

[16]. مقیمی، ابراهیم (1391). ژئومورفولوژی شهری، چاپ پنجم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

[17]. مقیمی، ابراهیم (1391). فلسفۀ تغییرات محیط (بر مبنای معرفت‌شناسی معنوی)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

[18]. مقیمی ابراهیم (1399)، ژئومورفولوژی و توسعۀ پایدار شهری در استان خراسان شمالی، وبینار، سخنرانی، دانشگاه کوثر و بنیاد نخبگان استان خراسان شمالی، 26/9/1399

[19]. ملکی، امجد؛ دهساری، مهین؛ و رضایی، پیمان (1394). «تنگناهای ژئومورفولوژیک توسعۀ کالبدی شهر جوانرود با استفاده از مدل Fuzzy logic»، مدرس علوم انسانی (برنامه‌ریزی و آمایش فضا)، دورۀ‌ 19، شمارۀ 4، ص 183-159.

[20]. میرکتولی، جعفر؛ و حسینی، سید محمدحسن (1392). «ارزیابی تناسب اراضی میان‌بافتی شهر گرگان برای توسعۀ میان‌افزا با استفاده ترکیبی از GIS و AHP»، مطالعات شهری، شمارۀ 9، ص 80-69.

[21]. نظریان، اصغر (1389). پویایی نظام شهری ایران، چاپ دوم، تهران: مبتکران.

[22]. وزارت صنعت، معدن و تجارت، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، نقشۀ زمین‌شناسی 100000/1 بجنورد.

[23]. Chunyan, J.; Yonggang, J.; Hongxian, S.; Changwei, T.; Fanghui, J.; & Zhongnian, Y. (2011). “Coastal Urban Road Geo-Disaster Monitoring Problems of Laoshan District”, Procedia Engineering, V. 21, pp: 368-375.

[24]. Del Monte, M.; D`Orefice, M.; Luberti, G.M.; Marini, R.; Pica, A.; & Vergari, F. (2016). “Geomorphological Classification of Urban Landscapes: the case study of Rome (Italy)”, Journal of Maps, V. 12, pp: 178-189.

[25]. Garcia, P.M.B.; Augustin, C.H.R.R.; & Casagrande, P.B. (2020). “Geomorphological Index asSupport to Urban Planning”, Mercator, Fortaleza, V. 19, e19003, ISSN: 1984-2201, pp: 1-24.

[26]. Han, H.; & Jia, H. (2017). “Simulating the spatial dynamics of urban growth with an integrated modelling approach: A case study of Foshan, China”, Ecological Modelling, V. 23, pp: 107-116.

[27]. Hassan, A.; Almatar, M. G.; Torab, M.; & Allen, C.D. (2020). “Environmental Urban Plan for Failaka Island, Kuwait: A Study in Urban Geomorphology”, Sustainability, 12, 7125, pp: 1-21.

[28]. Malczewski, J. (2006). “Ordered weighted averaging with fuzzy quantifiers: GIS-based multicriteria evaluation for land-use suitability analysis”, International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation, V. 8 (4), pp: 270-277.

[29]. Mohapatra, S.N.; Pani, P.; & Sharma, M. (2014). “Rapid Urban Expansion and its Implications on Geomorphology: A Remote Sensing and GIS Based study”, Geography Journal, Hindawi, Article ID 361459, pp: 1-10.

[30]. Reynard, E.; Pica, A.; & Coratza, P. (2017). “Urban Geomorphological Heritage. An Overview”, Quaestions Geographicae, V. 36 (3), pp: 7-20.