تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,119,595 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,226,008 |
تحلیل شاخصهای حکمروایی شهری و تأثیر آن بر کیفیت مکان (مطالعۀ موردی: شهر آذرشهر) | ||
پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری | ||
مقاله 8، دوره 8، شماره 4، دی 1399، صفحه 813-831 اصل مقاله (1.24 M) | ||
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2021.306880.1339 | ||
نویسندگان | ||
علی حسینی* 1؛ حامد رمضان پور2؛ حسن آشوری3 | ||
1استادیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
3دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدةجغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
جهان شهریتر شده است که این شهریشدن بر الزامات کیفیت زیست بشری تأکید میکند. ناتوانی در تأمین ابعاد مختلف زندگی شهری تأثیرات مهمی بر رفاه زیستی شهروندان دارد. بسیاری از ناتوانیها ناشی از شیوۀ سنتی مدیریت شهری است. رویکردهای گوناگونی در عرصۀ مدیریت شهری مطرح شده است که حکمروایی شهری، از مطرحترین آنهاست. حکمروایی جایگزینی برای روشهای سنتی مدیریت و حکمرانی بهشمار میآید. در این مقاله، به تحلیل نقش شاخصهای حکمروایی در آذرشهر پرداخته شده است. برای ارزیابی تأثیر این شاخصها بر کیفیت زندگی، از آمار توصیفی و استنباطی شامل t تکنمونهای و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. همچنین ضریب رگرسیون چندمتغیره برای تحلیل تأثیر عملکرد شاخصهای حکمروایی شهری در کیفیت مکانی شهری بهکار گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان میدهد، از نظر شهروندان شاخصهای کارایی و اثربخشی و همچنین مسئولیتپذیری وضعیت بهتری دارند. با توجه به سطح معناداری آزمون و نیز کرانههای بالا و پایین سطح اطمینان، پاسخدهندگان در آذرشهر اثرگذاری متغیرها بر حکمروایی را تأیید کردهاند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه با آزمونهای تعقیبی دانکن و توکی برای مقایسۀ وضعیت شاخصها نیز، وضعیت بهتر و مطلوبتر دو شاخص کارایی- اثربخشی و همچنین مسئولیتپذیری را نشان میدهد. با استفاده از ضریب رگرسیون تأثیر هرکدام از شاخصهای حکمروایی در کیفیت مکانی شهری سنجیده شد و نتایج نشان داد میان حکمروایی خوب شهری و کیفیت مکانی رابطۀ معناداری وجود دارد. شاخص پاسخگویی و شفافیت بیشتر و مشارکت کمترین تأثیر را بر کیفیت مکانی دارند. نتایج پژوهش میتواند درک بهتری از مورد مطالعه را برای مدیران شهری فراهم کند تا با درنظرگرفتن این تحلیلها در تصمیمگیریها و برنامهریزیهای شهری عملکرد بهتری داشته باشند. مدل حکمروایی موفق با درنظرگرفتن علمی متغیرها در شهرها و بهبود عملکرد و بهکارگیری اصولی آن میتواند موجب بهبود محیطهای شهری شود. | ||
کلیدواژهها | ||
حکمروایی شهری؛ کیفیت مکان؛ مدیریت شهری؛ آذرشهر | ||
مراجع | ||
آخوندی، عباس احمد، برکپور، ناصر، اسدی، ایرج، بصیرت، میثم و حبیباله طاهرخانی (1387). «آسیبشناسی مدل ادارۀ امور شهر در ایران»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 41، شمارۀ 63، 135-165. احدنژاد، محسن، جعفری، مینا و نسرین جعفری (1396). «ارزیابی توسعۀ درونزای بافت مرکزی شهرها با تأکید بر شاخصهای کیفیت زندگی: مطالعۀ موردی بافت مرکزی شهر زنجان»، فصلنامۀ پژوهش و برنامهریزی شهری، دوره 8، شمارۀ 28، 1-20. اسماعیلزاده، حسن و مظفر صرافی (1385). «جایگاه حکمروایی خوب برنامهریزی شهری طرح متروی تهران»، فصلنامۀ مدرس علوم انسانی (ویژهنامۀ جغرافیا)، دوره 10، شمارۀ 48، 1-28. اسماعیلزاده، حسن و محمد همتی (۱۳۹۱). «حکمروایی خوب، راه چارۀ تحقق شهر خوب»، مجله اطلاعات سیاسی-اقتصادی، دوره 288، شمارۀ 2، ۱۰۲-۱۱۵. اکبرزاده، فرحناز، موسیزاده، حسین، خداداد، مهدی و حسن موسیزاده (1397). «بررسی عملکرد مدیریت شهری گرگان با رویکرد حکمروایی خوب شهری»، جغرافیا و روابط انسانی، دوره 1، شمارۀ 2، 139-153. اکبری، غضنفر (1385). «سرمایۀ اجتماعی و حکمرانی شهری»، فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، دوره 83 ، شمارۀ 8، 135-153. برکپور، ناصر و ایرج اسدی (1385). مدیریت و حکمرواییشهری، تهران: انتشارات هنر. پوراحمد، احمد، پیری، اسماعیل، یادگار، محمدی و پارسا شهرام (1397). «حکمروایی خوب شهری در محلههای شهری (مورد مطالعه: شهر مریوان)»، فصلنامۀ علمی-پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، دوره 6، شمارۀ 24، 81-98. حاتمینژاد، حسین، بزرافکن، شهرام و محمود آروین (1396). «تحلیل نقش الگوی حکمروایی خوب شهری در کاهش آسیبپذیری مسکن شهری در برابر زلزله»، مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، دوره 12، شمارۀ 3، 599-617. حسینی، سیدهادی (1395). «تحلیل شاخصهای حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران (مطالعۀ موردی: شهر تربتحیدریه)»، فصلنامۀ مطالعات شهری، دوره 5، شمارۀ 20، 43-52. حکمتنیا، حسن، میرنجف موسوی، افشانی، علیرضا و محمد ملکی (1396). «بررسی و تحلیل حکمروایی خوب شهری در ایران (مورد مطالعه: شهر ایلام)»، مجلۀ آمایش جغرافیایی فضا، دوره 7، شمارۀ 24، 152-143. دادورخانی، فضیله، سلمانی، محمد، فرهادی، صامت و زهره زارع (۱۳۹۱). «حکمروایی خوب راهبردی برای کاهش فقر روستایی»، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، دوره 3، شمارۀ ۴، 103-120. رهنمایی، محمدتقی و مهناز کشاورز (1389). «بررسی الگوی حکمروایی خوب و نقش دولت در مدیریت و ادارۀ امور شهرها در ایران»، دوفصلنامۀ پژوهشهای بومشناسی شهری، دوره 1، شمارۀ 1، 23-55. زیاری، کرامتاله، یدالهنیا، هاجر و حسین یدالهنیا (1399). «تحلیل عملکرد مدیریت شهری با تأکید بر شاخصهای حکمروایی خوب از منظر شهروندان (مورد مطالعه: شهر ساری)»، فصلنامۀ پژوهش و برنامهریزی شهری، دوره 11، شمارۀ 40، 1-16. زیاری، کرامتاله، نیکپی، وحید و علی حسینی (1392). «سنجش میزان مشارکت شهروندان در مدیریت شهری براساس الگوی حکمرانی خوب شهری (مطالعۀ موردی شهر یاسوج)»، فصلنامۀ مسکن و محیط روستا، دوره 32، شمارۀ ۱۴۱، ۶۹-۸۶. شریفزادگان، محمدحسین و حسین قانونی (1396). «تحلیل رابطۀ حکمروایی خوب کشورها و کیفیت زندگی شهرها»، فصلنامۀ رفاه اجتماعی، دوره 17، شمارۀ 66، 185-221. صرافی، مظفر و ناصر نجاتی (1396). «حکمروایی چندسطحی منطقۀ کلانشهری در راستای رویکرد نومنطقهگرایی»، هویت شهر، دوره 11، شمارۀ 31، 31-42. طاهرموسوی، زهرا و رستم قرهداغی (1399). «ارزیابی عملکرد شهرداریهای استان آذربایجان شرقی براساس شاخصهای حکمرانی خوب»، خطمشیگذاری عمومی در مدیریت، دوره 11، شمارۀ 1، 27-38. لالهپور، منیژه، سرور، هوشنگ و رحیم سرور (۱۳۹۱). «ساختار مدیریت شهری ایران با تأکید بر تحولات کالبدی شهرها»، فصلنامۀ آمایش محیط، شمارۀ ۱۸، ۳۵-58. مرکز آمار ایران (1395). دادههای سرشماری شهر آذرشهر، آذربایجان شرقی. هایلمقدم، کیان و علی نوریکرمانی (1397). «بررسی نقش مدیریت شهری در هوشمندسازی شهر (مورد مطالعه: منطقۀ 5 شهرداری تهران)»، علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی)، دوره 14، شمارۀ 28، 267 -286. Ahadnejad, M., Jafari, M., & Jafari, N. (2017). Evaluation of the Infill Development Inner-cities texture with emphasis on quality of life indicators case study: Inner-city texture of Zanjan. Journal of Research and Urban Planning, 28, 1-20. (In Persian) Akbar Zadeh, F., Mosa Zadeh, H., Khodadad, M., & Mosa Zadeh, H. (2018). Investigating the Performance of Gorgan Municipal Management with the Good Urban Governance Approach. Geography and Human Relationships, 1(2), 139-153. (In Persian) Akbari, G. (2006). Social Capital and Urban Governance. Geographical Researches Journal, 83(8), 135-153. (In Persian) Akhoundi, A., Barakpou, N., Asadie, I., Basirat, M., & Taherkhani, H. (2008). Pathology of Forms of Municipal Government in Iran. Human Geography Research, 63, 135-165. (In Persian) Berkpour, N., & Asadi, A. (2006). Urban Management and Governance. Tehran: Art Publications. (In Persian) Bhaduri, S. (2020). Unit-2 Urban Management and Management of Urban Services. New Delhi: Indira Gandhi National Open University. Broccardo, L., Culasso, F., & Mauro, S. G. (2019). Smart City Governance: Exploring the Institutional Work of Multiple Actors towards Collaboration. International Journal of Public Sector Management, 32(4) , 367-387. Carlton, B. (2014). A Model for Municipal Institutional Capacity Analysis, FCM (Federation of Canadian Municipalities), Retrieved from http://www.cardinalgroup.ca/nua/aif/ aif02.Html. Cento Bull, A., & Jones, B. (2006). Governance and Social Capital in Urban Regeneration: A Comparison between Bristol and Naples. Urban Studies, 43(4), 767-786. Dadvar Khani, F., Salmani, M., Farhadi, S., & Zohreh, Z. (2011). Good Governance for Rural Poverty Reduction Strategy. Quarterly Journal of Human Geography, 3(4), 103-120. (In Persian) De Guimarães, J. C. F., Severo, E. A., Júnior, L. A. F., Da Costa, W. P. L. B., & Salmoria, F. T. (2020). Governance and Quality of Life in Smart Cities: Towards Sustainable Development Goals. Journal of Cleaner Production, 253, 1-33. de Oliveira, J. A. P., Doll, C. N., Balaban, O., Jiang, P., Dreyfus, M., Suwa, A., ..., & Dirgahayani, P. (2013). Green Economy and Governance in Cities: Assessing Good Governance in Key Urban Economic Processes. Journal of Cleaner Production, 58, 138-152. Exchange, M., & Nejati, N. (2017). Multi-Level Governance of the Metropolitan Area in Line with the Neo-Regionalist Approach of Mashhad. City Identity, 31, 31-42. (In Persian) Gani, A., & Duncan, R. (2007). Measuring Good Governance Using Time Series Data: Fiji Islands. Journal of the Asia Pacific Economy, 12(3), 367-385. Hataminejad, H., Bazrafkan, Sh., & Arvin, M. (2017). Analysis of the Role of Good Urban Governance Model in Reducing the Vulnerability of Urban Housing to Earthquakes. Human Settlement Planning Studies, 12(3), 599-617. (In Persian) Heil Moghadam, K., & Nouri Kermani, A. S. (2018). Investigating the Role of Urban Management in Smartening the City (Case Study: District 5 of Tehran Municipality. Geographical Sciences (Applied Geography), 28, 267-286. (In Persian) Hekmatnia, H., Maleki, M., Mousavi, M., & Afshani, A. (2017). Analysis of Urban Good Governance in Iran (Case study: Ilam City). Geographical Planning of Space, 24, 143-152. (In Persian) Hosseini, A., Pourahmad, A., & Pajoohan, M. (2016). Assessment of Institutions in Sustainable Urban-Management Effects on Sustainable Development of Tehran: Learning from a Developing Country. Journal of Urban Planning and Development, 142(2), 05015009. Hosseini, S. (2016). Analysis of Good Governance Indicators in Torbat Haydarieh: Emphasizing on the Citizens and Urban Managers' Viewpoints. Motaleate Shahri, 20, 43-52. (In Persian) Ismaeilzadeh, H., & Hemmati, M. (2012). Good Governance, the Solution to the Realization of a Good City. Political & Economic Ettelaat, 288(2), 110-102. (In Persian) Ismaeilzadeh, H., & Sarafi, M. (2006). The Role of Good Government in Urban Planning: Tehran Metro. Modares:Human Science, 10 (1), 1-28. (In Persian) Joseph, J. (2013). Resilience as Embedded Neoliberalism: A Governmentality Approach. Resilience, 1(1), 38-52. Korosteleva, E. A., & Flockhart, T. (2020). Resilience in EU and International Institutions: Redefining Local Ownership in a New Global Governance Agenda. Contemporary Security Policy, 41(2), 153-175. Lalehpour, M., Server, E., & Server, R. (2012). The Structure of Urban Management in Iran with Emphasis on the Physical Changes of Cities. Quarterly Journal of Environmental Management, 18, 35-58. (In Persian) Lyall, C., & Tait, J. (2019). Beyond the Limits to Governance: New Rules of Engagement for the Tentative Governance of the Life Sciences. Research Policy, 48(5), 1128-1137. Markus, G. B., & Krings, A. (2020). Planning, Participation, and Power in a Shrinking City: The Detroit Works Project. Journal of Urban Affairs, 42(8), 1141-1163. Morel, M., Balm, S., Berden, M., & van Amstel, W. P. (2020). Governance Models for Sustainable Urban Construction Logistics: Barriers for Collaboration. Transportation Research Procedia, 46, 173-180. Pourahmad, A., Piri, E., Mohammadi, Y., Parsa, S., & Heydari, S. (2018). Good Urban Governance in Urban Neighborhoods (Case: Marivan City). Journal of Urban Economics and Management, 6(24), 81-98. (In Persian) Rahnamaye, M., & Keshavarz, M. (2010). A Study of the Model of Good Governance and the Role of Government in the Management and Administration of Urban Affairs in Iran. Journal of Urban Ecology Researches, 1(1), 23-55. (In Persian) Sharifzadegan M. H., & Ghanouni, H. (2017). Analysis of the Relationship between Good Governance of Countries and Urban Quality of Life. Social Welfare Quarterly, 66, 185-221. (In Persian) Sheng, Y. K. (2010). Good Urban Governance in Southeast Asia. Environment and Urbanization Asia, 1(2), 131-147. Statistical Center of Iran. (2016). Azarshahr Census Data. East Azerbaijan, Iran. (In Persian) Taher Mousavi, Z., & Qara Daghi, R. (2019). Evaluating the Performance of East Azarbaijan Municipalities Based on Good Governance Indicators. General Management Policy, 11(1), 27-38. (In Persian) Taşan-Kok, T., Atkinson, R., & Martins, M. L. R. (2020). Hybrid Contractual Landscapes of Governance: Generation of Fragmented Regimes of Public Accountability through Urban Regeneration. Environment and Planning C: Politics and Space, 1-21, In press. United Nations. (2019). World Urbanization Prospects, the 2018 Revision. New York: Department of Economic and Social Affairs Population Division. Yang, H. (2021). Holistic Governance: An Explanatory Framework, In: Urban Governance in Transition (pp. 57-95). Singapore: Springer. Ziari, K., Nikpay, V., & Hosseini, A. (2013). Measurement the Level of Citizen Participation in Urban Management Based on Urban Good Governance: A Case Study for Yasouj. Journal of Housing and Rural Environment, 141, 69-86. (In Persian) Ziari, K., Yadollahnia, H., & Yadollahnia, H. (2020). Urban Management Performance Analysis with Emphasis on Good Governance Indicators from the Citizen's Perspective; The Case Study: Sari City. Journal of Research and Urban Planning, 40, 1-16. (In Persian) | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 962 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 636 |