تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,116,097 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,220,576 |
تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان (EmQue-CA) | ||
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی | ||
مقاله 14، دوره 11، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 263-280 اصل مقاله (1.26 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/japr.2021.304312.643543 | ||
نویسندگان | ||
ماجده خسروی لاریجانی* 1؛ عذرا محمدپناه اردکان2؛ آزاده چوب فروشزاده* 3؛ ابراهیم دهقانی اشکذری4 | ||
1کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران | ||
2استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران | ||
3استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران. | ||
4کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد، یزد، ایران؛ | ||
چکیده | ||
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان بود. این پژوهش با توجه به شیوه گردآوری دادهها در زمره پژوهشهای همبستگی و بهصورت دقیقتر، اعتباریابی آزمون قرار داشت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دختر و پسر 16-9 ساله شهر یزد در سال تحصیلی 1396-97 بود. حجم نمونه شامل 912 دانشآموز (397 دختر و 515 پسر) بود که به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامههای همدلی- کودکان و نوجوانان ((EmQue-CA و تنظیم هیجان گراس (ERQ) بود. برای بررسی سؤالات پرسشنامه از تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل عاملی اکتشافی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافتهها نشان داد که پرسشنامه همدلی شامل سه خردهمقیاس همدلی جامعهیار، همدلی شناختی و همدلی عاطفی بود. شاخصهای برازش تحلیل عاملی تأییدی نشانگر برازش مناسب این مدل بودند و ابزار در مجموع 81/48 از واریانس همدلی کودک و نوجوان را تبیین کرد. ضریب آلفای کرونباخ برای ابزار حاضر 72/0 بهدست آمد. یافتههای پژوهش، روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه همدلی را در مجموع تأیید کرد؛ بنابراین میتوان از این ابزار در موارد بالینی و پژوهشی استفاده کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
روایی؛ پایایی؛ پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان | ||
مراجع | ||
آقابابایی، س. (۱۳۹۶). تأثیر آموزش مبتنی بر تئوری ذهن بر تئوری ذهن و کارکردهای اجرایی کودکان پیشدبستانی. ششمین کنگره انجمن روانشناسی ایران. تهران، ایران. زرشقایی، م.، نوری، ا.، و عریضی سامانی، س. ح. ر. (۱۳۸۹). کفایت شاخصهای روانسنجی نسخه فارسی مقیاس همدلی هیجانی متعادل. نشریه روشها و مدلهای روانشناختی. ۱(۱)، ۵۰-۳۹. سلیمانی، ا.، و حبیبی، ع. (۱۳۹۳). ارتباط تنظیم هیجان و تابآوری با بهزیستی روانشناختی در دانشآموزان. روانشناسی مدرسه. 3(4)، ۷۲-۵۱. طاهری، آ.، سهیلی، ف.، و پورشهریاری، م. س. (۱۳۹۶). مقایسه هوش اجتماعی و همدلی با بیمار در دانشجویان پزشکی ایران و انگلستان: یک مطالعه میانفرهنگی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. ۴(۱)، ۵۰-۳۸. فاطمی، م. (۱۳۸۸). هوش هیجانی (چاپ سوم). تهران: سرگل. قاسمپور، ع.، ایلبیگی، ر.، و حسنزاده، ش. (۱۳۹۱). خصوصیات روانسنجی پرسشنامه تنظیم هیجانی گراس و جان در یک نمونه ایرانی. ششمین همایش بهداشت روانی دانشجویان. دانشگاه گیلان، ایران. کلاین، پ. (1392). راهنمای آسان برای تحلیل عوامل. ترجمه سیدجلال صدرالساداتی و اصغر مینایی. تهران: سمت. محمود علیلو، م.، خانجانی، ز.، و بیات، ا. (۱۳۹۵). مقایسه راهبردهای مقابلهای و تنظیم هیجان دانشآموزان دارای نشانههای اختلالهای هیجانی مرتبط با اضطراب با گروه بهنجار. فصلنامه سلامت روان کودک. ۳(۱)، ۵۱-۴۱. محمودی، م.، برجعلی، ا.، علیزاده، ح.، غباریبناب، ب.، اختیاری، ح.، و اکبریزردخانه، س. (۱۳۹۵). تنظیم هیجان در کودکان با اختلال یادگیری و کودکان عادی. نشریه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. ۴(۱۳)، ۸۴-۶۹. هاشمی، ف.، امینیزدی، س. ا.، و کارشکی، ح. (۱۳۹۵). نقش تئوری ذهن و همدلی در پیشبینی مشکلات رفتاری- هیجانی دانشآموزان خانوادههای طلاق و عادی. پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره.6(1)، ۴۳-۲۴. References Atkins, D. (2014). The Role of Culture in Empathy: The Consequences and Explanations of Cultural Differences in Empathy at the Affective and Cognitive Levels. Doctoral dissertation, University of Kent. Baron-Cohen, S., Richler, J., Bisarya, D., Gurunathan, N., & Wheelwright, S. (2003). The Systemising Quotient (SQ): An investigation of adults with Asperger syndrome or high functioning autism and normal sex differences. Philosophical Transactions of the Royal Society, Series B, and Special issue on “Autism: Mind and Brain”. 358(1430), 361-374. Batson, C. D, Fultz, J., & Schoenrade, P. A. (1987). Distress and empathy: Two qualitatively distinct vicarious emotions with different motivational consequences. Journal of Personality. 55(1), 19-39. Bryant, B. K. (1982). An index of empathy for children and adolescents. Child Dev. 53(2), 413-425. Comrey A. L. (1988). Factor-analytic methods of scale development in personality and clinical psychology. Am Psychol Assoc. 56, 754-761. Davis, M. H. (1980). A multidimensional approach to individual differences in empathy. JSAS Catalog Sel. Doc. Psychol. 10(85), 1-19. Eisenberg, N., & Fabes, R. A. (1998). Prosocial development. In W. Damon & N. Eisenberg (Ed.), Handbook of child psychology: Social, emotional, and personality development (p. 701–778). John Wiley & Sons, Inc. Fehr, E., & Fischbacher, U. (2003). The nature of human altruism. Nature. 425(6960), 785-791. Garandeau, C. F., & Cillessen, A. H. (2006). From indirect aggression to invisible aggression: A conceptual view on bullying and peer group manipulation. Aggression and Violent Behavior. 11(6), 612-625. Goldstein, T. R., & Winner, E. (2012). Enhancing empathy and theory of mind. Journal of Cognition and Development. 13(1), 19-37. Gross, J. J. (2001). Emotion regulation in adulthood: Timing is everything. Current Directions in Psychological Science. 10(6), 214-219. Gross, J. J., & John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-being. Journal of Personality and Social Psychology. 85(2), 348-362. Gullone, E., & Taffe, J. (2012). The Emotion Regulation Questionnaire for Children and Adolescents (ERQ–CA): A psychometric evaluation. Psychological Assessment. 24(2), 409-417. Healey, M. L., & Grossman, M. (2018). Cognitive and affective perspective-taking: evidence for shared and dissociable anatomical substrates. Frontiers in Neurology. 9, 491. Hojat, M., Mangione, S., Nasca, T. J., Cohen, M. J., Gonnella, J. S., Erdmann, J. B., & Magee, M. (2001). The Jefferson Scale of Physician Empathy: development and preliminary psychometric data. Educational and Psychological Measurement. 61(2), 349-365. Jolliffe, D., & Farrington, D. P. (2006). Examining the relationship between low empathy and bullying. Aggressive Behavior: Official Journal of the International Society for Research on Aggression. 32(6), 540-550. Kokkinos, C. M., & Kapitsa, E. (2012). The relationship between bullying, victimization, trait emotional intelligence, self-efficacy and empathy among preadolescents. Social Psychology of Education. 15(1), 41-58. Leiberg, S., & Anders, S. (2006). The multiple facets of empathy: a survey of theory and evidence. Progress in Brain Research. 156, 419-440. Marshall, L. E., & Marshall, W. L. (2011). Empathy and antisocial behavior. Journal of Forensic Psychiatry & Psychology. 22(5), 742-759. Mehabrian, A., & Epstein, N. (1972). A measure of emotional empathy. Journal of Personality. 40(4), 525-543. Netten, A. P., Rieffe, C., Theunissen, S. C., Soede, W., Dirks, E., Briaire, J. J., & Frijns, J. H. (2015). Low empathy in deaf and hard of hearing (pre) adolescents compared to normal hearing controls. PloS one. 10(4), e0124102. Overgaauw, S., Rieffe, C., Broekhof, E., Crone, E. A., & Güroğlu, B. (2017). Assessing empathy across childhood and adolescence: Validation of the Empathy Questionnaire for Children and Adolescents (EmQue-CA). Frontiers in Psychology. 8, 870. Pereira, A. M., Campos, B. M., Coan, A. C., Pegoraro, L. F., Rezende, T. J., Obeso, I., & Cendes, F. (2018). Differences in cortical structure and functional MRI connectivity in high functioning autism. Frontiers in Neurology. 9, 539. Petrides, K. V., Frederickson, N., & Furnham, A. (2004). The role of trait emotional intelligence in academic performance and deviant behavior at school. Personality and Individual Differences. 36(2), 277-293. Pfeifer, J. H., & Dapretto, M. (2011). "Mirror, mirror, in my mind": Empathy, interpersonal competence, and the mirror neuron system. In J. Decety & W. Ickes (Eds.), Social neuroscience. The social neuroscience of empathy (p. 183–197). MIT Press. Pouw, L. B., Rieffe, C., Oosterveld, P., Huskens, B., & Stockmann, L. (2013). Reactive/proactive aggression and affective/cognitive empathy in children with ASD. Research in Developmental Disabilities. 34(4), 1256-1266. Preston, S. D., & De Waal, F. B. (2002). Empathy: Its ultimate and proximate bases. Behavioral and Brain Sciences. 25(1), 1-20. Rieffe, C., Ketelaar, L., & Wiefferink, C. H. (2010). Assessing empathy in young children: Construction and validation of an Empathy Questionnaire (EmQue). Personality and Individual Differences. 49(5), 362-367. Rothbart, M. K., Ahadi, S. A., & Hershey, K. L. (1994). Temperament and social behavior in childhood. Merrill-Palmer Quarterly. 40(1), 21-39. Titchener, E. B. (1920). Notes from the psychological laboratory of Cornell University. The American Journal of Psychology. 31(2), 212-214. Vossen, H. G. M., Piotrowski, J. T., & Valkenburg, P. M. (2015). Development and validation of the Adolescent Measure of Empathy and Sympathy (AMES). Personality and Individual Differences. 74, 66-71. Zahn-Waxler, C., & Smith, K. D. (1992). The development of prosaically behavior. In Handbook of social development (pp. 229-256). Springer, Boston, MA. Zinn, W. (1993). The empathic physician. Archives of Internal Medicine. 153(3), 306-312. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,952 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,894 |