- آلبوبالدی، ابتسام، 1397، بررسی و نقش گردشگری در راستای توسعة پایدار شهری، پنجمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعة شهری.
- ابراهیمزاده، عیسی و اسدیان، مرتضی، 1397، سنجش و ارزیابی وضعیت شاخصهای شهر خلاق (موردشناسی: مناطق پنجگانه شهر زاهدان)، فصلنامة جغرافیا و توسعه شمارۀ 52 پاییز 1397، ش 52، صص 1-22.
- ابراهیمزاده، عیسی و اسدیان، مرتضی، 1392، تحلیل و ارزیابی میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (موردشناسی: شهر کاشمر)، فصلنامة جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای، ش 6، صص ۱۷-30.
- اقبالی، ناصر؛ بیکبابایی، بشیر؛ عبدالهی، ولی؛ حسینزاده، محمد و هندی، هوشنگ، 1394، بررسی شاخصهای شکلگیری شهر خلاق (مطالعة موردی: کلانشهر تبریز)، فصلنامة نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، س ۶، ش ۱، صص ۶۳-79.
- ایمان، فاطمه، 1392، سطحبندی مناطق پانزدهگانة شهر اصفهان با استفاده از شاخصهای شهر خلاق، پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه پیام نور اصفهان.
- بابایی همتی، روشن و موسوی، نرجس، 1393، گردشگری خلاق، نشر جوانان قم.
- جاوید، محمدهادی؛ حسینپور، سیدعلی و اکبری مطلق، مصطفی، 1392، شهر خلاق، برنامهریزی راهبردی، ج ۱، انتشارات طحان.
- حسنی، علی؛ بستهنگار، مهرنوش و خاکزار بفرویی، مرتضی، 1396، طراحی مدل مفهومی گردشگری خلاق، فصلنامة علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، سال ۶، شماره 11.
- حیدریپور، اسفندیار؛ مظفر، فرهنگ؛ فیضی، محسن و کلانتری، خلیل، 1397، تدوین مؤلفههای شهر خلاق صنایع دستی در محور فرهنگی- تاریخی اصفهان به روش تحلیل محتوا، فصلنامة نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، سال ۱۰، شماره
- دهقانی شبانی، زهرا؛ دلانگیزان، سهراب؛ خانزادی، آزاد و ذبیحیدان، محمدسعید، 1397، تعیین شاخصهای شهر خلاق و رتبهبندی کلانشهرهای ایران بر اساس معیارهای شهر خلاق: با استفاده از روش تاپسیس اصلاحشده، اقتصاد شهری، دورة 3، ش 1.
- رباطی انارکی، عاطفه، 1395، برنامهریزی راهبردی گردشگری خلاق (نمونة موردی: شهر نائین)، استاد راهنما: دکتر محمود محمدی، پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکدة معماری و شهرسازی.
- ربانی خوراسگانی، علی؛ ربانی، رسول؛ ادیبی سده، مهدی و مؤذنی، احمد، 1390، بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور (مطالعة موردی: شهر اصفهان)، فصلنامة جغرافیا و توسعه، ش 21، صص ۱۵۹-180.
- رضاییان قراگوزلو، علی؛ قادری، اسماعیل و میرعباسی، رمضان، 1391، برنامهریزی شهر خلاق، تهران: آذرخش.
- سعیدنیا، احمد و مهدیزاده، جواد، 1391، گردشگری شهری، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
- شعله، مهسا؛ صادقی، علیرضا و اشرف زاده، الهام، 1397، ارزیابی شاخصهای شهر خلاق در محله تاریخی جلفای اصفهان ششمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعة شهری ، صص 1-12.
- شفیعی، زاهد؛ فرخیان، فیروزه و میرقدر، لیلا، 1393، اصفهان بهعنوان شهر خلاق صنایع دستی با رویکرد توسعة گردشگری، فصلنامة جغرافیا، انجمن جغرافیای ایران، دورة جدید، س ۱۲، ش 43، صص ۲۵۱-278.
- ضرابی، اصغر؛ موسوی، میرنجف و کشکولی، علی، 1393، بررسی میزان تحققپذیری شهر خلاق (مقایسة تطبیقی بین شاخصهای توسعة پایدار و شهری و معیارهای ایجاد شهر خلاق، نمونة مورد مطالعه: شهرهای استان یزد)، مجلة جغرافیا و توسعة فضای شهری، س ۱، ش 1.
- فتوحی مهربانی، باقر؛ کلانتری، محسن و رجایی، سیدعباس، 1395، شهر خلاق و شاخصهای شهر خلاق ایرانی، جغرافیا، فصلنامة علمی- پژوهشی و بینالمللی انجمن جغرافیای ایران، ش ۱، صص ۱۰۱-118.
- کرکهآبادی، زینب؛ شمسی، خضر و کامیابی، سعید، 1397، مروری بر مفهوم شهر خلاق با تأکید بر سنجش وضعیت خلاقیت شهری، نمونة موردی: منطق سهگانة قزوین، فصلنامة علمی- پژوهشی مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، دورة 13، شماره 2.
- لطفی، صدیقه؛ شهابی شهمیری، مجتبی و نیکبخت، الناز، 1395، امکانسنجی کاربست رویکرد کلانشهرهای شبکهای چندمرکزی خلاق در منطقهای کلانشهری مازندران مرکزی، فصلنامة جغرافیا و توسعه، س ۱۴، ش 43، صص ۱-18.
- ملکی، سعید؛ مرادی مفرد، سمیرا و حسینزاده، اکبر، 1394، اولویتبندی شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکة ANP (مورد مطالعه: منطق 1 و 4 شهر زنجان)، شهر پایدار، دورة 2، ش 1، صص ۷۸-98.
- Florida, R., The rise of the creative class: and how its transformation work, leisure, community and everyday life, Basic Books, NewYork, 2000.
- Grodach, Car, 2017, Urban cultural policy and creative city making, Cities, 68: 82-91.
- Horng, J.S.; Tsai, C.Y. and Chung, Y.C., 2016, Measuring practitioners’creativity in the Taiwanese tourism and hospitality industry, Thinking Skills and Creativity, 19: 269-278.
- International Recommendations for Tourism Statistics, 2008, Was prepared in accord- ance with the decision of the United Nations Statistical Commission.
- Kakuchi, E., 2015, Culturally creative cities in Japan: Reality and Prospects, City, culture and Society, 7(2): 1-8.
- Landry, C. and Bianchini, Franco, 1995, The Creative City, Demos.
- Landry, , 2000, The Creative city: A toolkit for urban innovators. London: Earthscan.
- Pappalepore, I.; Maitland, R. and Smith, A., 2014, Prosuming creative urban areas. Evidence from East London, Annals of Tourism Research, 44: 227-240.
- Ratiu, D., 2013, Creative cities and/or sustainable cities: Discourse and practices, City, Culture and Society, 4: 125-135.
- Redaelli, E., 2011, Analyzing the “creative city” governance: Relational processes in Columbus, City, Culture and Society. 2(2): 85-91.
- Sleuwaegen, L. and Boiardi, P., 2014, Creativity and regional innovation: Evidence from EU regions, Research Policy, 43(9): 1508-1522.
- Tan, S.k.; Kung, S.F. and Luh, D.B., 2013, A Model of Creative Experience in Creative Tourism. Annals of Tourism Research, 41: 153-174.
- akhoy.ostan-ag.gov.ir(2013).
- Zeng Q. J.; LV L.; Lin, L. and Biao, Z. F. , 2012, An Analysis on the Demand for Cultural Creative Tourism and Its Differences. Taking Shanghai World Expo as An Example. Tourism Tribune, 27(5): 103-108.
|
