سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,500
تعداد مشاهده مقاله124,089,258
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,192,537
عرشی, ملیحه, سبزی خوشنامی, محمد, محمدی, الهام, تکفلی, مرضیه, ایمانی, فرانک. (1399). ارزشیابی اثربخشی طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی ایران. , 9(4), 827-854. doi: 10.22059/jisr.2020.257928.686
ملیحه عرشی; محمد سبزی خوشنامی; الهام محمدی; مرضیه تکفلی; فرانک ایمانی. "ارزشیابی اثربخشی طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی ایران". , 9, 4, 1399, 827-854. doi: 10.22059/jisr.2020.257928.686
عرشی, ملیحه, سبزی خوشنامی, محمد, محمدی, الهام, تکفلی, مرضیه, ایمانی, فرانک. (1399). 'ارزشیابی اثربخشی طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی ایران', , 9(4), pp. 827-854. doi: 10.22059/jisr.2020.257928.686
عرشی, ملیحه, سبزی خوشنامی, محمد, محمدی, الهام, تکفلی, مرضیه, ایمانی, فرانک. ارزشیابی اثربخشی طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی ایران. , 1399; 9(4): 827-854. doi: 10.22059/jisr.2020.257928.686

ارزشیابی اثربخشی طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی ایران

مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران
دوره 9، شماره 4، دی 1399، صفحه 827-854    اصل مقاله (846.82 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jisr.2020.257928.686
نویسندگان
ملیحه عرشی1؛ محمد سبزی خوشنامی* 2؛ الهام محمدی3؛ مرضیه تکفلی2؛ فرانک ایمانی2
1عضو هیئت‌علمی گروه مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی
2دانشجوی دکتری مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی
3عضو هیئت‌علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
پدیدة کودکان خیابانی یکی از آسیب‌های اجتماعی جوامع مدرن و صنعتی است. در ایران، سازمان بهزیستی از سال 1384، متولی طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی شده است. این مطالعه، میزان اثربخشی این طرح در نیل به اهدافش را بررسی کرده است. روش پژوهش حاضر پیمایشی از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعة آماری پژوهش نیز شامل کودکان خیابانی مراکز سامان‌دهی کودکان کار خیابانی بهزیستی استان‌های منتخب (سراسر کشور) و والدین یا سرپرستان این کودکان است. ابزار پژوهش مصاحبه و پرسشنامة محقق‌ساخته براساس اهداف طرح بوده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد تغییر معنادار و مؤثری در وضعیت اشتغال به تحصیل کودکان ایجاد نشده است. بعد از مداخله در طرح، وضعیت کار کودک به‌صورت معناداری کاهش ‌یافته است؛ به‌طوری‌که حدود 23 درصد کودکان بعد از مداخله کار نمی‌کنند. با توجه به هدف بهبود سامان‌یابی کودکان خیابانی، حدود 15 درصد کودکان از سرپرستی والدین بی‌کفایت خود خارج‌ شده‌اند. دربارة وضعیت طرح در دستیابی به هدف بهبود ظرفیت‌های خانواده، درمجموع تنها 20 درصد از خانواده‌های این کودکان با توجه به معیارها توانمند شدند. با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان عنوان کرد که طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی با وجود اینکه در نیل به برخی اهداف موفق بوده است، توانمندسازی کودکان و خانواده‌ها در سطح قابل‌قبولی صورت نگرفته است و در دستیابی به مجموع اهداف خود نیاز به برنامه‌ریزی تخصصی‌تر وجود دارد؛ بنابراین نیاز است با توجه به ارزشیابی طرح، تغییراتی در اهداف، تعاریف، نحوة عملکرد و خدمات تخصصی ایجاد شود. پیشنهاد می‌شود شاخص‌های کمی و کیفی قابل‌سنجش برای اهداف طرح سامان‌دهی کودکان خیابانی تعریف و رویکردهای مداخلة مددکاری اجتماعی براساس دیدگاه‌های جدید تنظیم شود.
کلیدواژه‌ها
ارزشیابی؛ طرح سامان‌دهی؛ سازمان بهزیستی؛ کودک خیابانی؛ کودک کار
مراجع
  • افشانی، علیرضا، عسکری ندوشن، عباس، حیدری، محمد و محمد نوریان نجف‌آبادی (1391)، «تحلیلی بر وضعیت کودکان خیابانی و کار در شهر اصفهان»، جامعه‌شناسی کاربردی، شمارة 23: 85- 102.
  • ایمانی، نفیسه و امیلیا نرسیسیانس (1391)، «مطالعة انسان‌شناسانة کودکان خیابانی در شهر کرج»، مسائل اجتماعی ایران، شمارة 3: 7-23.
  • جویباری، لیلا،  ثناگو، اکرم و امان بی‌بی‌سلطانی (1390)، «رعایت حقوق کودک توسط والدین از دیدگاه دانش‌آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان»، مجلة دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، شمارة 10 :193-204.
  • چرمچیان لنگرودی، مهدی و امیرحسین علی‌بیگی (۱۳۹۲)، «بررسی عوامل مؤثر بر توانمندسازی روان‌شناختی زنان روستایی»، فصلنامة زن و جامعه، شمارة 4: ۱۶۵-۱۹۲.
  • حسینی، حسن (1384)، «وضعیت کودکان کار و خیابان در ایران»، فصلنامة رفاه اجتماعی، شمارۀ 19: 155-173.
  • خبرگزاری آنا (1394)، در آمار کودکان کار و خیابان تناقض وجود دارد، http://www.ana.ir/news/29271
  • خبرگزاری تابناک (۱۳۹۴)،آخرین آمار از کودکان خیابانی، http://tabnakbato.ir/fa/
  • دارایی، مینا (1392)، نقش سرپرست در ارائة بهترخدمات مددکاری در مراکز نگهداری کودکان خیابانی، تهران: انتشارات سازمان بهزیستی شهر تهران.
  • سازمان بهزیستی کل کشور (1386)، دستورالعمل اجرایی مرکز کودکان خیابانی، تهران: دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کل کشور.
  • کتبی، فرشته، حمیدی، مهرزاد، رضوی، محمدحسین و نصرالله سجادی (1395)، «طراحی و ساخت ابزار سنجش اثربخشی کمیتة ملی پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران با رویکرد ارزش‌های رقابتی»، پژوهش‌های معاصر در مدیریت ورزشی، شمارة 11: 11-27.
  • گال، مردیت؛ بورگ، والتر و و گال، جویس) 1387)، روش‌های تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روان‌شناسی، ترجمة احمدرضا نصر و دیگران. تهران: سمت.
  • لطفی، انور، رضایی، مهدی، پاشازاده آذری، زهرا، یزدانی، فرزانه، رصافیانی، مهدی و علیرضا اکبرزاده باغبان (۱۳۹۳)، «ساخت و روایی پرسشنامة بررسی وظایف نقش والدینی»، فصلنامة طب توان‌بخشی، شمارة 3: ۶۰-67.
  • محمدی یگانه، بهروز، چراغی، مهدی و کبری احمدی (۱۳۹۳)، «بررسی آثار اعتبارات خرد بر توانمندسازی اقتصادی فقرای روستایی»، جغرافیا و توسعه، شمارة ۳۵: ۲۳۳-۲۴۷.
  • میرزاده، عظیم و رقیه گندمکار (1392)، راهنمای عملی ارزشیابی برنامه، تهران: انتشارات تیمورزاده.
  • نصیری، حبیب‌الله و سیامک سامانی (۱۳۸۷)، «بررسی روایی و پایایی و ساختار عاملی مقیاس نیازهای خانواده برای خانواده‌های ایرانی»، خانواده‌پژوهی، شمارة 4: ۱۰۹-۱۲۲.
  • نورالهی، بهمن و محمد نجف‌پور (1390)، «عوامل مؤثر بر بروز پدیدة کودکان خیابانی در استان لرستان»، همایش هجوم خاموش، معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی، جهاد دانشگاهی واحد استان لرستان، اردیبهشت 1390.
  • وامقی، مروئه (1384)، «کودکان خیابانی ایران و رویکردهای دولتی»، رفاه اجتماعی، شمارة۵: ۱۷۵-۲۰۴.
  • وامقی، مروئه (1392)، ارزیابی رفتارهای پرخطر کودکان خیابانی و طراحی برنامه مداخله­ای برای پیشگیری از اچ. آی. وی. در آنان، تهران: مرکز توسعة پیشگیری سازمان بهزیستی کشور و معاونت، تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم بهزیستی.
  • وامقی، مروئه، رفیعی، حسن، سجادی، حمیرا و آرش رشیدیان (1390)، «مرور نظام‌مند مطالعات کودکان خیابانی در دهة اخیر در ایران: عوامل خانوادگی مرتبط و پیامدهای خیابانی‌شدن کودکان»، مسائل اجتماعی ایران، شمارة 2: 135-166.
  • هیئت وزیران (1384)، آیین‌نامة سامان‌دهی کودکان خیابانی، مصوب 1384.
    • Awatey, Samuel (2014), “Assessing the Effects of Streetism on the Livelihood of Street Children: A Case Study of Kumasi (in Ghana)”, Research on Humanities and Social Sciences, Vol.4, No.9: 165-179.
    • Clacherty, Glynis and Walker, Joe (2011), Including Street Children: A Situational Analysis of Street Children in Durban, South Africa, UK: Street Action and the Centre of African Studies.
    • Reale, D. (2008), Away from Home: Protecting and supporting children onthe move, UK: Save the Children.
    • Skhosana R, Schenck R, Botha P. (2014),” Factors enabling and hampering social welfare services rendered to street children in Pretoria: Perspectives of service providers, Social Work, No 50(2): 213-236. http://dx.doi.org/10.15270/50-2-396.
    • Skhosana, R. (2013), Social Welfare Services Rendered to Street Children in Pretoria: Perspectives of Service Providers, Master΄s thesis in Social Science, University of South Africa.
    • Temaluru, Y., Ricaldi-Coquelin, A.M and Mandari, B (2005), A Study of Policies and Programs of Street Children Education in Indonesia, Indonesia: Indonesia Foundation and UNESCO-Jakarta.
    • Vameghi, Meroe. Roshanfekr, Payam. Ali, Delaram. Noroozi, Mehdi. Madani, Saied. McFarland, Willi. Mirzazadeh, Ali. (2019). Population Size Estimates of Street Children in Iran: Synthesis of Multiple Methods. Journal of Urban Health. 96. 10.1007/s11524-019-00354-4.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,253
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 916


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب