سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,225
تعداد مقالات67,685
تعداد مشاهده مقاله114,957,977
تعداد دریافت فایل اصل مقاله89,630,679
زنگیشه یی, سجاد, رفیعیان, مجتبی, قائدرحمتی, صفر, مشکینی, ابوالفضل. (1400). هم ‏افزایی کنشگران بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد حکمروایی ارتباطی - شبکه ‏ای مطالعة موردی (ستاد بازآفرینی شهر کرمانشاه). , 53(4), 1165-1190. doi: 10.22059/jhgr.2020.249755.1007617
سجاد زنگیشه یی; مجتبی رفیعیان; صفر قائدرحمتی; ابوالفضل مشکینی. "هم ‏افزایی کنشگران بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد حکمروایی ارتباطی - شبکه ‏ای مطالعة موردی (ستاد بازآفرینی شهر کرمانشاه)". , 53, 4, 1400, 1165-1190. doi: 10.22059/jhgr.2020.249755.1007617
زنگیشه یی, سجاد, رفیعیان, مجتبی, قائدرحمتی, صفر, مشکینی, ابوالفضل. (1400). 'هم ‏افزایی کنشگران بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد حکمروایی ارتباطی - شبکه ‏ای مطالعة موردی (ستاد بازآفرینی شهر کرمانشاه)', , 53(4), pp. 1165-1190. doi: 10.22059/jhgr.2020.249755.1007617
زنگیشه یی, سجاد, رفیعیان, مجتبی, قائدرحمتی, صفر, مشکینی, ابوالفضل. هم ‏افزایی کنشگران بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد حکمروایی ارتباطی - شبکه ‏ای مطالعة موردی (ستاد بازآفرینی شهر کرمانشاه). , 1400; 53(4): 1165-1190. doi: 10.22059/jhgr.2020.249755.1007617

هم ‏افزایی کنشگران بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد حکمروایی ارتباطی - شبکه ‏ای مطالعة موردی (ستاد بازآفرینی شهر کرمانشاه)

پژوهشهای جغرافیای انسانی
دوره 53، شماره 4، دی 1400، صفحه 1165-1190    اصل مقاله (480.59 K)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2020.249755.1007617
نویسندگان
سجاد زنگیشه یی1؛ مجتبی رفیعیان2؛ صفر قائدرحمتی* 3؛ ابوالفضل مشکینی4
1دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
2دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
3استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
4دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
چکیده
هدف از این پژوهش آسیب‏ شناسی مدیریت بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد مدیریتی دولتی، متمرکز از بالا به پایین، سلسله‌مراتبی، غیرمشارکتی، نبود ارتباط و تعامل در بازآفرینی شهری، و گذار به هم‏ افزایی مشارکتی کنشگران مدیریت شهری (دولت، بازار، بخش عمومی، خصوصی، جامعة مدنی و شهروندان) با الگوی حکمروایی ارتباطی- شبکه‏ ای، همکارانه، تعاملی و گفتمانی در جهت دستیابی به بازآفرینی پایدار شهری است. با تلفیق برنامه ‏ریزی ارتباطی با حکمروایی شبکه ‏ای، رویکرد نوین حکمروایی ارتباطی- شبکه ‏ای در مدیریت نوین ظهور یافته است. روش پژوهش ترکیبی (کمی و کیفی) است. از تکنیک‌های مشاهده، مصاحبه، و پرسش‌نامه استفاده شده است. این پژوهش با هدف شناخت الگوی ساختاری روابط 34 سازمان و نهاد رسمی و غیررسمی مرتبط با بازآفرینی پایدار شهری انجام شده است. بدین منظور، از روش تحلیل شبکة اجتماعی استفاده شد. 34 کنشگر به‌عنوان نهاد در این شبکه قرار گرفته‌اند و درواقع تعیین ‏کنندة مرز اجتماعی شبکه‌اند. 1122 پیوند می‏ توانست در این شبکه شکل بگیرد. فقط 271 مورد آن (حدود یک‌چهارم) به‌وقوع پیوسته است که بیانگر اندازة ضعیف شبکه و نبود هم ‏افزایی ارتباطی- شبکه‏ ای مدیریت بازآفرینی پایدار شهری است. تراکم پیوند تبادل اطلاعات و همکاری در بین سازمان‌های مورد مطالعه (37 درصد) در سطح پایینی بوده است و شبکه در شاخص ‏های سیاست‌گذاری، هماهنگی، مدیریت (برنامه ‏ریزی، نظارت، و ارزیابی)، اجرا، ابزارسازی، تسهیل گری به صورت متمرکز و سلسله‌مراتبی است. اندازة شاخص انتقال ‏یافتگی در تبادل اطلاعات و همکاری ۲۸/۳۹ درصد میزان پایینی را برای قابلیت روابط انتقال ‏یافتگی نشان می‏ دهد و کوتاه ‏ترین فاصله میان دو کنشگر در این شبکه، ۴۶/۳ درصد، نشان‌دهندة پیوندهای ضعیف در شبکه است. فعالیت کنشگران بر حسب شاخص‏ های تحلیل شبکه و ارتباطات، پیوندها، و مرکزیت درونی و بیرونی کنشگران نشان‏ دهندة مرکزیت بخش دولتی (استانداری، راه و شهرسازی، و شهرداری) بالاترین نقش مرکزیت و پیوندهای واسطه ‏ای را داشته ‏اند  و نهادهای خصوصی، مدنی، و محلی پایین‏ ترین ضریب و قدرت را در شبکه داشته ‏اند. در ستاد بازآفرینی پایدار شهری فقط سازمان‌های دولتی عضو رسمی ستاد بوده ‏اند و نهادهای جامعة مدنی و کنشگران مردمی کنار گذاشته شده ‏اند و رویکرد متمرکز، سلسله‌مراتبی، و از بالا به پایین حکم‌فرماست و باید به سوی دولت تسهیل گر، جامعة مدنی کنشگر با رویکرد حکمروایی ارتباطی‌- شبکه ‏ای تغییر رویکرد گفتمانی انجام شود.
 

کلیدواژه‌ها
بازآفرینی پایدار شهری؛ حکمروایی ارتباطی- شبکه‌ای؛ کنشگران شهری؛ هم‏ افزایی
عنوان مقاله [English]
Communicative Planning Governance Network sustainable regeneration slum textures (case study: Kermanshah city)
نویسندگان [English]
Sajad Zangisheieh1؛ Mojtaba Rafiean2؛ Safar Ghaedrahmati3؛ Abolfazl Meshkini4
1University
2University
3University
4University
چکیده [English]
Extended Abstract
Introduction
The purpose of this study was to investigate the pathology of continuous management of urban reconstruction with a state-level, top-down, hierarchical and non-participatory, lack of communication and interaction in urban regeneration and transfer to participatory collaboration among actors in urban management (government, market, public sector, Private, civil society and citizens) with a communicative, cooperative, interactive and discursive governance model for sustainable urban regeneration. With the advent of actions and the writing of communication with the sovereignty of the network, the Twin approach has emerged as the network communications management in modern management. The method of research is combination (quantitative and qualitative). Observations, interviews and questionnaires were used. This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration. For this purpose, the analysis of social networks and indicators of size, density, network center, reproduction, transmission, and the shortest distance between the two macro level activators were used. There are 34 characters in this network and in fact determine the social boundary of the network. A total of 1122 transmissions can occur in this network, of which only 271 occur (roughly a quarter), indicating the network's weakness and the lack of cooperation of communication networks from sustainable urban regeneration. The link between information and collaboration between the organizations studied (37%) was low and the network was in policy, coordination, management (planning, monitoring and evaluation) indicators, implementation, instrumentation, central and hierarchical facilities.
Methodology
This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration. For this purpose, the analysis of social networks and indicators of size, density, network center, reproduction, transmission, and the shortest distance between the two macro level activators were used. There are 34 characters in this network and in fact determine the social boundary of the network. A total of 1122 transmissions can occur in this network, of which only 271 occur (roughly a quarter), indicating the network's weakness and the lack of cooperation of communication networks from sustainable urban regeneration.
Results and discussion
The link between information and collaboration between the organizations studied (37%) was low and the network was in policy, coordination, management (planning, monitoring and evaluation) indicators, implementation, instrumentation, central and hierarchical facilities. urban regeneration and transfer to participatory collaboration among actors in urban management (government, market, public sector, Private, civil society and citizens) with a communicative, cooperative, interactive and discursive governance model for sustainable urban regeneration. With the advent of actions and the writing of communication with the sovereignty of the network, the Twin approach has emerged as the network communications management in modern management. The method of research is combination (quantitative and qualitative). Observations, interviews and questionnaires were used. This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration. For this purpose, the analysis of social networks and indicators of size, density, network center, reproduction, transmission, and the shortest distance between the two macro level activators were used.
Conclusion
Urban regeneration and transfer to participatory collaboration among actors in urban management (government, market, public sector, Private, civil society and citizens) with a communicative, cooperative, interactive and discursive governance model for sustainable urban regeneration. With the advent of actions and the writing of communication with the sovereignty of the network, the Twin approach has emerged as the network communications management in modern management. The method of research is combination (quantitative and qualitative). Observations, interviews and questionnaires were used. This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration. For this purpose, the analysis of social networks and indicators of size, density, network center, reproduction, transmission, and the shortest distance between the two macro level activators were used.Urban regeneration and transfer to participatory collaboration among actors in urban management (government, market, public sector, Private, civil society and citizens) with a communicative, cooperative, interactive and discursive governance model for sustainable urban regeneration. With the advent of actions and the writing of communication with the sovereignty of the network, the Twin approach has emerged as the network communications management in modern management. The method of research is combination (quantitative and qualitative). Observations, interviews and questionnaires were used. This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration. For this purpose, the analysis of social networks and indicators of size, density, network center, reproduction, transmission, and the shortest distance between the two macro level activators were used.Urban regeneration and transfer to participatory collaboration among actors in urban management (government, market, public sector, Private, civil society and citizens) with a communicative, cooperative, interactive and discursive governance model for sustainable urban regeneration. With the advent of actions and the writing of communication with the sovereignty of the network, the Twin approach has emerged as the network communications management in modern management. The method of research is combination (quantitative and qualitative). Observations, interviews and questionnaires were used. This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration. For this purpose, the analysis of social networks and indicators of size, density, network center, reproduction, transmission, and the shortest distance between the two macro level activators were used.Urban regeneration and transfer to participatory collaboration among actors in urban management (government, market, public sector, Private, civil society and citizens) with a communicative, cooperative, interactive and discursive governance model for sustainable urban regeneration. With the advent of actions and the writing of communication with the sovereignty of the network, the Twin approach has emerged as the network communications management in modern management. The method of research is combination (quantitative and qualitative). Observations, interviews and questionnaires were used. This research aims to identify structural patterns of relations between the 34 formal and informal organizations associated with sustainable urban regeneration.
کلیدواژه‌ها [English]
Communicative, Network, Governance, regeneration, Planning
مراجع
  1. اباذری، یوسف، ۱۳۷۷، خرد جامعه‌شناسی، تهران: طرح نو.
  2. احمدنیا، شیرین و کامل قالیباف، آتنا، 1396، مشارکت اجتماعی در پهنة مرکزی تهران: با تأکید بر نهادهای مردم‏مدار شورایاری‏ها، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورة 6، ش 1، صص ۱۴۵-168.
  3. اطهاری، کمال، 1386، حاکمیت شایسته و ضرورت احیای حوزة عمومی، فصل‌نامة جستارهای شهرسازی، ش ۱۹ و ۲۰.
  4. افراخته، حسن؛ طهماسبی، اصغر؛ عزیزپور، فرهاد و عسکری بزایه، فاطمه، 1396، تحلیل الگوی ساختاری روابط نهادها در حکمروایی منابع آب زراعی روستایی (مطالعة موردی: شهرستان رشت)، مطالعات برنامه‏ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 12(2)، ۲۲۹-247.
  5. الوانى، سیدمهدى، 1381، آیندة مدیریت دولتى در عرصة جهانى، فصل‌نامة مطالعات مدیریت، ش 3۵-3۶.
  6. الوانی، سیدمهدی و شریف‏زاده، فتاح، 1385، فرایند سیاست‌گذاری عمومی، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
  7. برک‌پور، ناصر، 1381، گذار از حکومت شهری به حاکمیت شهری در ایران، رسالة دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشگاه تهران: دانشکدة هنرهای زیبا.
  8. برک‌پور، ناصر و اسدی، ایرج، 1388، مدیریت و حکمرانی شهری، تهران: دانشگاه هنر.
  9. بهرامی، کمیل، ۱۳۸۸، نظام، نظریة‏ رسانه‏ها، تهران: کویر.
  10. پورمحمدی، محمدرضا؛ حسین‌زاده دلیر، کریم و پیری، عیسی، 1389، حکمروایی مطلوب شهری بر بنیان سرمایة اجتماعی: آزمون نظم نهاد- فضایی و فاعلیتمندی غیر اقتصادی، شهر تبریز، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، ش 1، صص ۳۵-52.
  11. دانایی‌فرد، حسن، 1392، مدیریت دولتی شبکه‌ای در ایران، پژوهش‌های مدیریت در ایران، 17(2)، ۶۹-104.
  12. رفیعیان، مجتبی و معروفی، سکینه، 1390، نقش و کاربرد رویکرد ارتباطی در نظریه‏های شهرسازی، آرمانشهر، ش 7، صص ۱۱۳-120.
  13. زیاری، کرامت‌الله و محمدی، علیرضا، 1395، آسیب‏شناسی مدیریت طرح‌های توسعۀ منطقه‏ای در ایران و انتخاب الگوی مطلوب مدیریتی، مجلة جغرافیا و توسعة ناحیه‏ای، س ۱۴، ش 1، صص ۶۷-88.
  14. سرور، رحیم و روستا، مجید، 1393، اصول و مبانی توانمندسازی محلات هدف برنامه‌های نوسازی و بهسازی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری.
  15. شریف‏زادگان، محمدحسین؛ فتحی، حمید و ملک پوراصل، بهزاد، 1394، حکمرانی خوب نهادسازی برای توسعة آموزه‌هایی از سطح ملی تا شهری و تجربه‌ای ایران، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
  16. صرافی، مظفر، 1387، سامان‌دهی سکونتگاه‌های غیررسمی در پرتو حکمروایی خوب شهری، فصل‌نامة هفت شهر، ش 23.
  17. غلامپور آهنگر و خواجه1395، مروری بر مفهوم حکمروایی شبکه‏ای، مطالعات بنیادین حکومتی، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
  18. فرجی راد، خدر و کاظمیان، غلامرضا، 1390، توسعة محلی و منطقه‌ای از منظر رویکرد نهادی، تهران: جهاد دانشگاهی.
  19. فریدمن، جان، 1387، برنامه‏ریزی در حوزة عمومی: از شناخت تا عمل، ترجمة عارف اقوامی مقدم، تهران: انتشارات مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، وزارت مسکن و شهرسازی.
  20. قربانی، مهدی و همکاران، 1391، تحلیل شبکة اجتماعی: رویکردی نوین در سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مدیریت مشارکتی منابع طبیعی، مرتع و آبخیزداری (منابع طبیعی ایران)، دورة 65، ش4، صص ۵۵۳-568.
  21. کاظمیان، غلامرضا، 1386، درآمدی بر الگوی حکمروایی شهری، فصل‌نامة جستارهای شهرسازی، ش 19 و 20.
  22. کاظمیان، غلامرضا، 1383، تبیین رابطة ساختار حاکمیت و قدرت شهری با سازمان‌یابی فضایی، پایان‌نامة دکتری جغرافیا و برنامه‏ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
  23. کامیار، غلامرضا، 1396، حقوق شهری و شهرسازی، ج ۹، تهران: مجد.
  24. محبی‌فر، امیرحسین؛ صبحیه، محمدحسین؛ رفیعیان، مجتبی؛ حساس یگانه، یحیی و الهی، شعبان، 1396، حاکمیت برنامة بازآفرینی بافت ناکارآمد شهر تهران با رویکرد شبکه، باغ ‏نظر، 14(53)، ۵-۱۴.
  25. نوروزیان، محمدمهدی، 1396، دولت تسهیلگر؛ جامعة مدنی کنشگر، مدیرکل دفتر راهبری و هدایت طرح‌های بازآفرینی، تهران: شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران.
  26. هابرماس، یورگن، ۱۳۸۴، نظریة کنش ارتباطی، ترجمة کمال پولادی، ج ۱، تهران: روزنامة ایران.
  27. هیوز، آون، 1387، مدیریت دولتی نوین، ترجمة سید مهدی الوانی، سهراب شورینی و غلامرضا معمارزاده، تهران: مروارید.
  28. Abazari, Yousef, 1998, Sociological reason, Tehran: New design.
  29. Ahmadnia, Sh. and K. Ghalibaf, A., 2017, Social Participation In The Central Region Of Tehran: A Study On Ngos and City Councils, Social Studies and Research in Iran, Vol. 6, No. 1, PP. 145-168.
  30. Athari, K., 2007, Proper Sovereignty and the Necessity of Reviving the Public Sphere, Quarterly Journal of Urban Planning Studies, No. 19 and 20.
  31. Afrakhteh, H.; Tahmasebi, A.; Azizpour, F. and Askary Bozayeh, F., 2017, On the Analysis of Structural Pattern of Institutional Relations in the Governance of Agricultural Water Resources (Case Study: Rasht County), Journal of Studies of Human Settlements Planning, 12(2), 229-247. http://jshsp.iaurasht.ac.ir/article_532857.html
  32. Alwani, Seyed Mehdi, 2002, The Future of Public Management in the World, Quarterly Journal of Management Studies, No. 36-35.
  33. Alwani, Seyed Mehdi and Sharifzadeh, Fattah, 1385, Public Policy Making Process, Tehran: Allameh Tabatabaei University Press.
  34. Barakpour, Nasser, 2002, Transition from Urban Government to Urban Governance in Iran, PhD Thesis in Urban Planning, Department of Urban Planning, University of Tehran: Faculty of Fine Arts.
  35. Barakpour, Nasser and Asadi, Iraj, 2009, Urban management and governance, Tehran: Art university.
  36. Bahrami, K., 2009, Communication -- Social aspects, Tehran: Kavir Publications.
  37. Pourmohammadi, M. R. et al., 2010, Good Urban Governance Based On Social Capital: The Case Of Study Tabriz Metropolitan, Arid Regions Geographic Studies, Vol. 1, No. 1, PP. 35- 52.
  38. Danaeifard, Hassan, 2013, Network Government in Iran, Management Research in Iran, 17(2), 69-104.
  39. Rafieian, M. and Maroofi, S., 2012, Theoretical Application of Collaborative Planning in New Urban Planning Theories, Armanshahr Publications, No. 7, PP. 113-120.
  40. Ziari, K. and Mohammadi, A.R., 2016, The pathology of regional development plans management in Iran and the choice of optimal management pattern, Journal of Geography and Regional Development, 14(1), 67-88.
  41. Sarvar, R. and Rosta, M., , The principles and basics of enabling of urban renewal and improvement programs, islamic Azad university Rey campus.
  42. Sharifzadegan, Mohammad Hussein; Fathi, Hamid and Malek Pourasel, Behzad, 2015, Good Institutional Governance for the Development of Teachings from National to Urban and Experiential Levels of Iran, Tehran Center for Studies and Planning
  43. Sarrafi, Mozaffar, , Regularizing Informal Settlements In Light Of Good Urban Governance in Iran, Haft Shahr Quarterly, No. 23.
  44. Gholampour Ahangar, and Khajeh Nayini, , 2016, Review of the Concept of Network Governance, Fundamental Government Studies, Research Center of the Islamic Consultative Assembly.
  45. Farajirad, Kheder and Kazemian, Gholamreza, , Local and regional development From the perspective of an institutional approach, Tehran: University Jihad.
  46. Friedman, John, 2008, Planning in the public sphere: from cognition to action, translated by Aref Eghvami Moghaddam, Tehran: Publications of the Urban Planning and Architecture Research and Research Center, Ministry of Housing and Urban Development.
  47. Ghorbani, M. et al., 2013, Social Network Analysis: A New Approach In Pplicy-Making and Planning Of Natural Resources Co-Management, Journal Of Range and Watershed Management (Iranian Journal Of Natural Resources), Vol. 65, No. 4, PP. 553-568.
  48. Kazemian, Gholamreza, 2007, An Introduction to the Model of Urban Governance, Quarterly Journal of Urban Planning Studies, No. 19 and 20.
  49. Kazemian, Gholamreza, 1383, Explaining the relationship between governance structure and urban power with spatial organization, PhD Thesis in Geography and Urban Planning, Tarbiat Modares University.
  50. Kamyar, Gholamreza, 1396, Urban Law and Urban Development, Tehran: Majd Publications. Vol. IX.
  51. Mohebbifar, Amirhossein, et al.,  , Governance of distressed areas regeneration program of Tehran with network approach, m & Architecture, Art for (Nrc) Journal research NAZAR, 14(53), 5-14.
  52. Nowruzian, Mohammad Mehdi, 2017, Facilitating government; Activist Civil Society.
  53. Habermas, Jürgen, 2005, Theory of Communication Action, Translation Kamal Poladi, Tehran: Iran Newspaper, Vol. 1.
  54. Hughes, Owen E., 2010, Public management and administration: an introduction, Seyed Mehdi Alwani, Sohrab Shurini, Gholamreza Memarzadeh, Tehran: Morvarid Publications.
  55. Friedmann, J., 1973, Retracking America: a theory of Transactive Planning, Doubleday, New York.
  56. Forester, J., 1989, Planning in the face of Power, Berkeley: University of California Press.
  57. Innes, Judith and Booher, David, 2000, Planning Institutions in the Network Society: Theory for Collaborative Planning. In: Salet, W and Faludi, Andreas (eds.) The Revival of Strategic Spatial Planning. Kluver, Amsterdam.
  58. Brooks, M. P., 2002, Planning Theory for Practitioners, Chicago: American Planning Association.
  59. Fisher, R., 2000, Sources of conflict and methods of conflict resolution, The American University.
  60. Healey, P., 1997, Collaborative Planning: Shaping places in fragmented societies, London: Macmillan.
  61. Blair, A., 2001, The Government’s agenda for the future, Speech, 8 February, (number10.gov.uk)
  62. Schwab, B.; Kubler, D. and Walti, S., 2001, Metropolitan Governance and Democracy in Switzerland, Paper prepared for the Workshop 5: “Governance and Democratic Legitimacy” at the 29th ECPR Joint Session of Workshops, Grenoble, 6-11 April.
  63. UN- HABITAT, 2009, Urban Governance index (UGI) a tool to measure progress in achieving good urban governance. www.un habitat.org.
 

 [p1] نام کوچک نویسندگان درج نشده هم در منابع فارسی هم لاتین.

 

 [p2]تاریخ میلادی باشد.

 

 [p3]تاریخ میلادی درج شود.

 

 [p4]تاریخ نشر میلادی درج شود.

 

 [p5]تاریخ نشر میلادی درج شود.

 

 [p6]تاریخ میلادی درج شود.

 

 [p7]تاریخ میلادی درج شود.

 

 [p8]بقیه نویسندگان درج نشده‌اند.

 

 [p9]تاریخ نشر درج نشده.

 

 [p10]ادامة منبع درج نشده است.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 865
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 585


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب