الماس مؤنث: رویکردی پسافمنیستی به تجلی زنان در نقش سیاه در دوران پس از انقلاب اسلامی

[1] آدورنو، تئودور (1386). «در باب زشتی، زیبایی و تکنیک»، ترجمة آذین حسین زاده. زیباشناخت، ش17، ص 47ـ52.

[2] آقاعباسی، یدالله (1389). دانش‌نامۀ نمایش ایرانی: جستارهایی در فرهنگ و بوطیقای نمایش ایرانی. تهران: قطره.

[3] اَستون، الن (1394). «نظریات فمنیسم فرانسوی و تئاتر»، ترجمة مژگان لطیفیان. نمایش، ش 197، ص 84ـ87.

[4] اَستن، ایلین (1396). تمرین‏های تئاتر فمنیستی: کتاب راهنما، ترجمة شیرین بزرگمهر. تهران:  بیدگل.

[5] امجد، حمید (1381). پستوخانه، چ2، تهران:  نیلا.

[6] باتلر، جودیت (1385). آشفتگی جنسیتی، ترجمة امین قضایی، تهران:  مجلة شعر.

[7] بهار، مهرداد (1384). از اسطوره تا تاریخ، چ4، تهران: نشر چشمه.

[8] بیضایی، بهرام (1380). جنگ‌نامة غلامان، چ4،تهران: روشنگران و مطالعات زنان.

[9] بیضایی، بهرام (1392). نمایش در ایران، چ9، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.

[10] پرویزی، لیلا (1387). «سیاه‌بازی از دیروز تا امروز از متن تا اجرا». پایان‏نامة کارشناسی ارشد کارگردانی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران.

[11] تانگ، رُزمری (1393). نقد و نظر: درآمدی جامع بر نظریه‏های فمنیستی، چ3،ترجمة منیژه نجم‌عراقی. تهران:  نی.

[12] ثمینی، نغمه؛ محمودی بختیاری، بهروز؛ قهرمانی، محمدباقر؛ مسعودی، شیوا (1393). «تبارشناسی دلقک در نمایش سنتی ایران». نشریة هنرهای زیباـ (هنرهای نمایشی و موسیقی)، س19، ش1، ص 45ـ57.

[13] حسن‌بیگی، محمدرضا (1385). تهران قدیم، چ6، تهران: ققنوس.

[14] دوبووار، سیمون (1385). جنس دوم، ج اول، ترجمة قاسم صنعوی، چ7، تهران:  توس.

[15] سراجی، محسن (1389). نظریۀ نمایش سیاه‏بازی، تهران:  قطره.

[16] عزیزی، محمود (1387). «تخت‌حوضی: تئاتر روحوضی و تحول‌پذیری آن»، فصل‌نامة تخصصی تئاتر، ش 42 و43، ص 190ـ200.

[17] عناصری، جابر (1366). درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، تهران: جهاد دانشگاهی.

[18] فیشرـ لیشته، اریکا (1397). درآمد راتلج بر مطالعات تئاتر و اجرا، ترجمۀ شیرین بزرگمهر و سحر مشگین‌قلم، تهران: دانشگاه هنر.

[19] کدی، نیکی (1395). زنان در خاورمیانه: گذشته و حال، ترجمة هما مداح، تهران: شیرازه.

[20] کورسمایر، کارولین (1395). زیبایی‌شناسی فمنیستی، ترجمة نوشین شاهنده، تهران: ققنوس.

[21] گیدنز، آنتونی (1387). جامعه‌شناسی، چ2، ترجمة حسن چاوشیان. تهران: نی.

[22] ملک‌پور، جمشید (1393). گزیده‏ای از تاریخ نمایش در جهان، تهران: افراز.

[23] نصیریان، علی (1383). کتاب تماشاخانه، تهران: قطره.

 [24] Beeman, William O. (1981). “Why Do They Laugh? An Interactional Approach to Humor in Traditional Iranian Improvisatory Theater: Performance and Its Effects”.The Journal of American Folklore, 94/ 374, Folk Drama, PP 506-526

[25] Butler, Judith P. (1999). Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity (Second Edition). Routledge: New York.

[26] Butler, Judith P. (1993). Bodies That Matter, On the Discursive Limits of Sex. Routledge: New York.

[27] Cixous, Hélène and Clement, C. (1975). The Newly Born Woman. Translated By B Wing. Manchester: Manchester University Perss.

[28] Derrida, Jacques (1973). Speech and Phenomena: And Other Essays on Husserl's Theory of Signs, Translated by David B. Allison. Chicago: Northwestern University Press.

[29] Irigaray, Luse (1985). This Sex Which Is Not One,Translated by Carolyn Burke & Catherine Porter, New York: Cornell University Press.

[30] Lakoff, Robin (1975). “Language and Women’s Place”. Language in Society. 2: 45-80. Cambridge: Cambridge University Press.

[31] Nochlin, Linda (1988). “Why Have There Been no Great Women Artists?”. Woman, Art, and Power and Other Essays, New York: Jarper and Row.

[32] Taylor, Victor E. and Charles E. Winquist (2001). Encyclopedia of Postmodernism, London: Taylor & Francis.