![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,579 |
تعداد مقالات | 71,071 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,680,566 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,066 |
اثر نوسان شبهدوسالانه بر شکست امواج راسبی روی اروپا و غرب آسیا از دیدگاه فعالیت موج | ||
فیزیک زمین و فضا | ||
مقاله 12، دوره 46، شماره 3، آبان 1399، صفحه 621-642 اصل مقاله (3.05 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2020.308378.1007239 | ||
نویسندگان | ||
محمدمهدی خدادی1؛ مجید آزادی* 2؛ محمد مرادی2؛ عباس رنجبر سعادتآبادی2 | ||
1دانشجوی دکتری، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، تهران، ایران | ||
2دانشیار، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
دراین مطالعه با استفاده از میانگین روزانه دادههای بازتحلیلERA-Interim برای ارتفاع ژئوپتانسیلی، دما، تاوایی نسبی و سرعت باد در ترازهای 300، 200، 150، 100 و50 هکتوپاسکال، کمیتهای فعالیت موج و شارفعالیت موج در شکستهای واچرخندی و چرخندی امواج درفازهای شرقی وغربی نوسان شبهدوسالانه QBO (Quasi Biennial Oscillation) در زمستان دوره 2018-1979محاسبه و بررسی شدهاند. نتایج نشان داد که در شکست واچرخندی و فاز غربی QBO، تقویت جتحاره غربی وابسته به QBO روی اقیانوس اطلس، موجب جابهجایی استواسوی جت جنبحاره به عرضهای پایینتر میشود. بدینترتیب جت جنبحاره درپاییندست ناوه (شمالشرقی-جنوبغربی) روی شمالغرب آفریقا با جت عرضمیانی ترکیب میشود و ناوه در عرضپایینتری روی غرب دریای مدیترانه تقویت و شیب محورشمالشرقی-جنوبغربی آن نسبت به فاز شرقی بیشتر میشود. درنتیجه شار استواسوی فعالیت موج ناشی از شکست واچرخندی ناوه، در فاز غربی قویتر از فاز شرقی QBO است. در شکست چرخندی امواج روی اروپا جتحاره شرقی وابسته به QBO، روی جنوب اقیانوس اطلس تا جنوبآفریقا تقویت میشود. در شکست چرخندی امواج و فاز شرقی QBO، ناوه روی شرق دریای مدیترانه در عرضهای بالاتری تقویت و شیب محور شمالغربی-جنوبشرقی ناوه نسبت به فاز غربی بیشتر میشود. بدینترتیب شار قطبسوی فعالیت موج ناشی از شکست چرخندی نسبت به فاز غربی بیشتر است. درنتیجه علاوه براینکه تعداد شکست امواج روی اروپا درفازشرقی تقریباً نصف تعداد آن در فازغربی QBO است، شکست واچرخندی (چرخندی) امواج روی اروپا در فازشرقی QBO، ضعیفتر (قویتر) از فازغربی QBO است. | ||
کلیدواژهها | ||
شکست واچرخندی امواج؛ شکست چرخندی امواج؛ شار فعالیت موج؛ نوسان شبهدوسالانه؛ تاوه قطبی | ||
مراجع | ||
اسبقی، ق.، جغتایی، م. و محب الحجه، ع. 1394، بررسی اثر نوسان شبهدوسالانهQBO بر وردسپهر برون حاره ای در اوایل زمستان از دیدگاه انرژی، م. پژوهشهای اقلیم شناسی، 23-24 . سیفی، ز.، میررکنی، س.م.، جغتایی، م. و محب الحجه، ع. 1397، بررسی اثر نوسان شبهدوسالانه QBO برتاوه قطبی روی پوشنسپهر پایینی و میانی، م. ژئوفیزیک ایران، 609-607. عباسزاده اقدم، ک.، محب الحجه، ع. و احمدی گیوی، ف. 1393، بررسی اثرهای اقلیم شناختی تاوه قطبی پوشنسپهر در منطقه جنوب غربآسیا، م. فیزیک زمین وفضا،4، 127-138.
Anstey, J. A., Scinocca, J. F. and Keller, M., 2015, Simulating the QBO in an Atmospheric General Circulation Model: Sensitivity to Resolved and Parameterized Forcing. J. Atmos. Sci., 73, 1043–1061. Andrews, D. G., Holton, J. R. and Leovoy, C. B., 1987, Middle Atmosphere Dynamics. International Geophysics Series, 40, 489. Asbaghi, G., Joghataei, M. and Mohebalhojeh, A. R., 2016, Impacts of the QBO on the North Atlantic and Mediterranean storm tracks: An energetic perspective. Geophysical Research Letters. 44, 1-8. Baldwin, M.P and Gray, L. J., Dunkerton, T. J., Hamilton, K., Haynes, P. H., Randel, W. J., Holton, J. R., Alexander, M. J., Hirota, I., Horinouchi, T., Jones, D. B. A., Kinnersley, J. S., Marquardt, C. and Sato., K., 2001, The quasi‐biennial oscillation.2001 J.Geophys.Res. 39, 2, 179-229. Braesicke, P. and Kerzenmacher, T., 2017, how robust is the Holton-Tan relationship? J.Geophys.Res, 19, 179-229. Collimore, C. C., Martin, D. W., Hitchman, M. H., Huesmann, A. and Waliser, D. E., 2003, on the relationship between the QBO and tropical deep convection., 2003, J. Climate, 16, 2552–2568. Dunkerton, T. J. and Baldwin, M. P., 1991, Quasi- biennial modulation of planetary-wave fluxes in the Northern Hemisphere winter. J. Atmos. Sci., 48, 1043–1061. Dunn‐Sigouin, E. and Shaw, T. A., 2015, Comparing and contrasting extremestratospheric events, including their coupling to the tropospheric circulation, J. Geo. Res. Atmos. 120, 4. Edmon, H. J., Hoskins, B. J. and McHntyre, M.E., 1980, Eliassen-Palm cross-sections for the troposphere. J. Atmos.Sci.37, 2600-2616. Esler, J.G. and Haynes, P.H., 1999, Mechanisms for Wave Packet Formation and Maintenance in Quasigeostrophic Two-Layer Model. J. Atmos. Sci. 56(15). Garfinkel, C.I., Dennis L. Hartmann, and Fabrizio Sassi., 2010, Tropospheric Precursors of Anomalous Northern Hemisphere Stratospheric Polar Vortices.J. Climate. 23(12), 3282-3299. Garfinkel, C.I. and Hartmann, D. L., 2011, The Influence of the Quasi-Biennial Oscillation on the Troposphere in winter in a Hierarchy of Models, J. Atmos.Sci., 68, 1273-1289. Holton, J. R., and Tan, H.-C., 1980, The influence of the equatorial quasi-biennial oscillation on the global circulation at 50 mb. J. Atmos. Sci., 37, 2200–2208. Holton, J. R. and Austin, J., 1990, The influence of the QBO on Sudden Stratosphere Warmings. J. Atmos. Sci., 48(4). Hauck, C. and Wirth, V., 2001, Diagnosing the Impact of Stratospheric Planetary Wave Breaking in a Linear Model. J. Atmos. Sci., 58, 1357-1370. Hoskins, B. J. and Hodges, K.I., 2002, new perspectives on the Northern Hemisphere winter storm tracks J. Atmos. Sci., 59, 1041-1061. Hitchman, M. H. and Huesmann, A. S., 2006, a Seasonal Climatology of Rossby Wave Breaking in The 320–2000-K Layer. J. Atmos. Sci., 64, 1922–1940. Hitchman, M. H. and Huesmann, A. S., 2009, Seasonal influence of the quasi-biennial oscillation on stratospheric jets and Rossby wave breaking. J. Atmos. Sci., 66, 935–946. Kalnay, E., Kanamitsu, M., Kistler, R., Collins, W., Deaven, D., Gandin, L., Iredell, M., Saha, S., White, G., Woollen, J., Zhu, Y., Chelliah, M., Ebisuzaki, W., Higgins, W., Janowiak, J., Mo, K. C., Ropelewski, C., Wang, J., Leetmaa, A., Reynolds, R., Jenne, R. and Joseph, D., 1996, the NCEP/NCAR 40-year reanalysis project, Bull. Am. Meteorol. Soc., 77, 437-72. Matsuno, T., 1970, Vertical propagation of stationary planetary waves in the winter Northern Hemisphere. J. Atmos. Sci., 27, 871–883. Marshall, A. G. and Scaife, A. A., 2009, Impact of the QBO on surface winter climate. J. Geophys. Res., 114, D18110. O. Sullivan, D. and Sulby, M.L., 1989, Coupling of the Quasi-biennial Oscillation and the Extratropical Circulation in the Stratosphere through Wave Transport. J. Atmos.Sci., 47(5), 650-668. O Sullivan, D. and Yang, R.E., 1992, Modeling the Quasi-beinnial Oscillation Effect on the Winter Stratosphere Circulation., J. Atmos.Sci., 49(24), 2437-2447. Palmer, T. N., 1981, Property of The Elissen –palm Flux of The Planetary Scale Motion. J. Atmos. Sci, 39, 992- 997. Shaw, T.A and Perlwitz, J., 2014, On the Control of the Residual Circulation and Stratospheric Temperatures in the Arctic by Planetary Wave Coupling. J. Atmos., Sci. 71. 1. Shepherd, T.G., 2014, Atmospheric circulation as a source of uncertainty in climate change projections. Nature Geoscience. 7, 703-708. Sandro, W. L., Matthes, K., Omrani, N., Harnik, N. and Wahl, S., 2016, Influence of the Quasi- Biennial Oscillation and Sea Surface Temperature Variability on Downward Wave Coupling in the Northern Hemisphere Solomon, A. and L. M. Polvani., 2016: Highly significant responses to anthropogenic forcings of the midlatitude jet in the Southern hemisphere. Journal of Climate. 29, 3463–3470. Wallace, J.M., Panetta, R. L. and Estberg, J., 1993, Representation of the Equatorial Stratospheric Quasi-Biennial Oscillation in EOF Phase Space. J. Atmos. Sic., 50, 12. White, I.P and Mitchell, J. and Phillips, T., 2015, Dynamical Response to the QBO in the Northern Winter Stratosphere: Signatures in Wave Forcing and Eddy Fluxes of Potential Vortices. J. Atmos. Sci., 72(12). Zhu, X., Yee., J.H., Talaat, E. R. and Mlynczak, M., 2008, Diagnostic Analysis of Tidal Winds and the Eliassen Palm Flux Divergence in the Mesosphere and Lower Thermosphere from TIMED/SABER Temperatures. J Atmos. Sci., 65, 3840-3859. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,031 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 745 |