پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,226 |
| تعداد مقالات | 67,694 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,006,468 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,687,807 |
Teaching the Qur’ān and Receiving Wage from the Viewpoint of the Qur’ān | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| دوره 2، شماره 2، مهر 2020، صفحه 299-318 اصل مقاله (602.73 K) | ||
| نویسندگان | ||
| Murtaḍā Raḥīmī* 1؛ Muḥammad Bunyānī2 | ||
| 1Associate Professor, Department of Jurisprudence and Quran Sciences, Faculty of Islamic Theology, Shiraz University, Shiraz, Iran | ||
| 2Associate Professor, Departmen4mt of Islamic Theology and Philosophy, Faculty of Islamic Theology, Shiraz University, Shiraz, Iran | ||
| چکیده | ||
| According the qur’ānic verses, God is the first teacher of the Qur’ān. The Prophet (s) used different methods to teach the Qur’ān and recommended others to teach it, especially to one’s children. The question of the permissibility or impermissibility of receiving wage for the teaching of the Qur’ān has brought about some disagreements among Muslim scholars, where each group has relied on some qur’ānic verses to prove its stance. In this article, the verses for the prohibition of receiving wage and the verses for the permissibility of receiving wage are presented and the interpretations of both these two groups of verses are examined and evaluated. At the end, a summary of the verses and the conclusions of the study are provided. Some jurisprudential denominations point out that the present-day Muslims do not have the vigorous faith of the Muslims of the early centuries and so, the impermissibility of receiving wage for the teaching of the Qur’ān and religious issues will lead to the abandonment of the Islamic rules. This way, they assert that receiving wage is permissible for the teaching of the Qur’ān. The adoption of this viewpoint has led to the prevalence of the Qur’ān and its teaching in the Muslim community. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Teaching؛ Wage؛ Qur’ān؛ Qur’ān teacher؛ Gift | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| آموزش قرآن و دستمزد آن در آینۀ قرآن | ||
| نویسندگان [English] | ||
| مرتضی رحیمی1؛ محمد بنیانی2 | ||
| 1دانشیار گروه علوم قرآن و فقه دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه شیراز | ||
| 2دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه شیراز | ||
| چکیده [English] | ||
| خداوند بر اساس آیات قرآن، اولین معلم قرآن است. پیامبر(ص) با بهره‌گیری از روش‌های گوناگون، به آموزش قرآن اقدام فرموده و آموزش قرآن به دیگران به‌ویژه فرزندان را توصیه کرده‌اند. مسألۀ جواز اخذ اجرت یا عدم اخذ اجرت در ازای آموزش قرآن، سبب ایجاد اختلاف‌هایی میان عالمان اسلامی شده است، به‌گونه‌ای که هر گروه با توجه به برخی آیات قرآن، سعی در اثبات نظر خویش داشته‌اند. در این نوشتار، آیات دال بر نهی از اخذ اجرت و همچنین آیات دال بر جواز اخذ اجرت آمده و تفاسیر هر دو گروه از این آیات، نقد و بررسی شده است و در نهایت، به روایات و جمع‌بندی آنها در این زمینه پرداخته‌ایم. برخی از مذاهب فقهی، با اشاره به آنکه مسلمانان کنونی ایمان قوی مسلمانان قرون اولیه را ندارند و عدمجواز اخذ اجرت بر آموزش قرآن و امور دینی، موجب تعطیل احکام خواهد شد، از جواز اخذ اجرت در برابر آموزش قرآن سخن گفتهاند.، این نگرش نیز به‌نوعی در رواج قرآن و آموزش آن تأثیرگذار بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| آموزش, دستمزد, قرآن, معلم قرآن, هدیه | ||
| مراجع | ||
|
The noble Qur’ān Abū Ḥayyān Andulusī, M. (1999), Al-Baḥr al-muḥīṭ fī al-tafsīr, Beirut, Dār al-Fikr. ‘Āmilī, A. (1982), Tafsīr ‘Āmilī. Tehran, Ṣadūq Publications. Amīn Iṣfahānī, N. (1983), Makhzan al-‘irfān. Tehran, Muslim Women’s Movement. Baḥrānī, H. (1995), Al-Burḥān fī tafsīr al-Qur’ān. Tehran, Bi‘that Foundation. Baḥrānī, Y. (1985), Ḥadā’iq al-nāḍirah. Qom, Islamic Publication Office. Bukhārī, M. (1981), Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. Beirūt, Dār al-Fikr. Fāḍil Ābī, Z. (1990), Kashf al-rumūz fī sharḥ mukhtaṣar al-nāfi‘. Qom, Mu’assisa al-Nashr al-Islāmī. Fakhr Rāzī, M. (1999), Tafsīr al-kabīr. Beirut, Dār al-Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Fayḍ Kāshānī, M. (1994), Tafsīr al-ṣāfī. Tehran, Ṣadr Publications. Gharnāṭī Kalbī, M. (1983), Al-Tashīl li-‘ulūm al-tanzīl. Beirut, n.p. Ḥaqqi Burūsawī, A. (n.d.), Tafsīr rūḥ al-bayān. Beirut, Dār al-Fikr. Ḥillī, Ḥ. (1990), Nahāya al-aḥkām. Qom Ismā‘īliyān. Id. (1993), Tadhkirah al-fuqahā’. Qom, Mu’assisah Āl al-Bayt li-Iḥyā’ al-Turāth. Id. (1991), Muntahal al-Maṭlab. Mashhad, Majma‘ al-BuḥūTh al-Islāmiyya. Ḥillī Saywārī Fāḍil, M. (n.d.), Kanz al-‘irfān fī fiqh al-Qur’ān. Qom, n.p. Ibn ‘Ābdidīn, M. (1994), Ḥāshiya radd al-Mukhtār. Beirut, Dār al-Fikr. Ibn Abī Shayba Kufī, M. (1989), Al-Muṣannaf. Beirut, Dār al-Fikr. Ibn Idrīs Ḥillī, M. (1990), Al-Sarā’ir. Qom, Jāmi‘a al-Mudarrisīn. Ibn Khaldūn, A. (n.d.), Tārīkh Ibn Khaldūn. Beirut, Dār al-Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Ibn Manẓūr, M. (1985), Lisān al-‘Arab. Qom, Adab al-Ḥawza Publications. Jaṣāṣ, A. (1985), Aḥkām al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Kāshif al-Ghiṭā’, M. (1940), Taḥrīr al-Majalla. Najaf, al-Maktaba al-Murṭaḍawiyya. Khū’ī, A. (1990), Kitāb al-ṭahāra. Qom, Dār al-Hādī. Khusrawānī, A. (1970), Tafsīr Khusrawānī. Tehran, Islāmiyya Publications. Majlisī, M. (1983), Biḥār al-anwār. Beirut, Mu’assisa al-Wafā’. Makārim Shīrāzī, N. (1996), Tafsīr nimūna. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Muḥaqqiq Karakī, A. (1993), Jāmi‘ al-maqāṣid. Qom, Āl al-Bayt (a) Institute. Nasafī, A. (1988), Tafsīr al-Nasafī. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Nawawī, M. (n.d.), Al-Majmū‘ fī sharḥ al-muhadhdhab. Beirut, Dār al-Fikr. Nisā’ī, A. (1929), Sunan al-Nisā’ī. Beirut, Dār al-Fikr. Nūrī, Ḥ. (1988), Mustadrak al-wasā’il. N.p., Mu’assisah Āl al-Bayt li-Iḥyā’ al-Turāth. Nuwayrī, M. (2003), Sharḥ Ṭayyiba al-nashr fī al-qirā’āt. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Qanūjī, M. (n.d.), Nayl al-Marām. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Qāsimī, J. (1997), Maḥāsin al-ta’wīl. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Qurṭabī Anṣārī, M. (1945), Tafsīr al-Qurṭabī. Cairo, Dār al-Shu‘ab. Ray Shahrī, M. (1997), Mīzān al-ḥikma. Qom, Dār al-Ḥadīth. Sābiq, S. (n.d.), Fiqh al-sunna. Beirut, Dār al-Kitāb al-‘Arabī. Sakhāwī, A. (1998), Jamāl al-qurrā’ wa kamāl al-iqrā’. Beirut, Mu’assisa al-Kutub al-Thaqāfiyya. Shahīd Thānī, Z. (n.d.), Rasā’il al-shahīd. Qom, Maktaba Baṣīratī. Sharīf Murtaḍā, A. (1994), Al-Intiṣār fī infirādāt al-imāmiyya. Qom, Islamic Publications Office. Subḥānī, J. (1998), Maṣādir al-fiqh al-Islāmī wa adillatuhu wa manābi‘uhū. Beirut, Dār al-Aḍwā’. Ṭabarī Kiyāharāsī, A. (1991), Aḥkām al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Ṭabāṭabā’ī, M. (1996), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Islamic Publications Office of Jāmi‘a Mudarrisīn. Ṭabrisī, F. (1999), Tafsīr jawāmi‘ al-jāmi‘, Mutarjimān, Mashhad, Islamic Research Foundation. Id. (1994), Tafsīr majma‘ al-bayān. Beirut, Mu’assisa al-A‘lamī lil-Maṭbū‘āt. Ṭayyib, A. (2000), Aṭyab al-bayān fī tafsīr al-Qur’ān. Tehran, Islam Publications. Wāḥidī Nayshābūrī, A. (1991), Asbāb al-nuzūl. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Zarkishī, A. (1971), Al-Burhān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Edited by Muḥammad Abulfaḍl Ibrāhīm, Beirut, Dār al-Mā‘rifa. Zurqānī, M. (1995), Manāhil al-‘irfān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Fikr. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 242 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 180 |
||