پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,765 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,205,993 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,954,349 |
کتیبه‌های نستعلیق عمارت مسعودیه و بررسی انتساب آن‌ها به زرین قلم | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 6، دوره 25، شماره 1، خرداد 1399، صفحه 61-70 اصل مقاله (4.88 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2020.285951.666279 | ||
| نویسندگان | ||
| مژگان آقائی میبدی* 1؛ مهدی مکی نژاد2؛ سعید خاقانی3 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران. | ||
| 2استادیار و عضو هیئت علمی فرهنگستان هنر. شهر تهران، استان تهران | ||
| 3استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران. | ||
| چکیده | ||
| باغ‌عمارت مسعودیه به دستور مسعود میرزا، ملقب به ظل‌السلطان در سال ۱۲۹۵ ه.ق. و به سرکاری رضاقلی‌خان و سایر هنرمندان طراز اول دوران، بنا شده است. کتیبه‌های این مجموعه که تماماً به خط نستعلیق نگارش شده‌اند، علاوه بر کیفیت بالای هنری، بازنمودی از تاریخچه بنا و جایگاه بانی آن از طریق محتوای متون است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش کتیبه‌ها به عنوان عناصر تزیینی، محل نصب کتیبه‌ها، شیوه نگارش خطوط نستعلیق به ویژه کتیبۀ نادر نگاشته شده توسط عبدالحسین زرین‌قلم و نیز مضمون متون و اشعار کتیبه‌ها به عنوان نمودی از تاریخچه کمتر دیده شده این عمارت است. در این پژوهش با راهبرد تفسیری–تاریخی و بر پایه مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی‌های میدانی و با رویکردی کیفی، ابتدا به بررسی میدانی از طریق عکاسی و مستندنگاری کتیبه‌های عمارت مسعودیه پرداخته‌‌شد و بر مبنای مدارک تصویری و نوشتاری کتابخانه‌ای، به خوانش متون کتیبه‌ها و شناخت کتیبه‌نگاران این آثار و مقایسه تطبیقی با دیگر آثار این هنرمندان پرداخته شد. با توجه به نوع خط، ترکیب‌بندی و تاریخ نگارش خطوط، پرسش کلیدی این پژوهش در کنار مرور کتیبه‌های ارزشمند این بنا، بررسی انتساب دیگر کتیبه‌های بدون رقم این مجموعه به عبدالحسین زرین‌قلم یا دیگر هنرمندان بزرگ این دوره همچون میرزاغلامرضا بوده‌است. نتیجه پژوهش حاکی از احتمال انتساب سایر کتیبه‌های بدون رقم عمارت مسعودیه به زرین‌قلم است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عمارت مسعودیه؛ کتیبه؛ عبدالحسین زرین قلم؛ نستعلیق | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Nasta‘liq Inscriptions of Masoudieh Mansion And their Attribution to Zarrin-Qalam | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mojgan Aghaeimeybodi1؛ mahdi makinejad2؛ Saeid Khaghani3 | ||
| 1Master student of Iranian Architectural Studies, Department of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2Assistant professor and Faculty Member at the Iranian Academy of Art, Tehran, Iran. | ||
| 3Assistant professor and Faculty Member at the Department of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Masoudieh Mansion-Garden was built in 1295 A.H. (1878 A.D.) In the middle of Mansion-Gardens located in the Dowlat neighborhood and in the north of Dar-al Khelafe Naseri (Tehran in the time of Naser al-Din Shah) by order of Masoud Mirza, known as Zell-all Sultan (The Shadow of the Sultan), who was the oldest son of Naser al-Din Shah Qajar. The palace was constructed by Reza Gholi Khan known as Seraj-al Molk as the foreman of the construction workers. This mansion is consisting of an exterior (Beroni), interior (Andaroni), and different other parts which is located on the western side of Nezameyeh Garden and south of the entrance hall of the Negarestan Garden. The complex was at the disposal of the Ministry of Education from 1924 until 1998 and until then is at the disposal of country’s cultural Heritage Organization. Different arts of the period, like tiles, woodcarvings, inscriptions, and others were used in this mansion by the most prominent artists of that era. The inscriptions of this mansion, all of them written in Nasta‘liq style of calligraphy as the most common style of inscriptions in Qajar era, in addition to their artistic quality, are the representations of the building's history through the content of texts. Among all the seven inscriptions of this mansion, just two of them were signed by the calligraphers. The first signed inscription of the Masoudieh is the main sidewalk entrance inscription with the sign of Abdolhussein Zarrin-Qalam as the calligrapher at 1295 A.H. The other inscription with a signature belongs to about forty-eight years later when this building was purchased by the government in order to be used as the ministry of Education and was signed by Abol-Ghasem as the calligrapher and Haji Hussein Kashi-Saz as the tile maker on the entrance of carriage door in 1924. These inscriptions of the mansion were implemented in different contexts and styles like tiles, wood mosaics, Stucco, carvings on the stone, and calligraphy behind the glass. The aim of this study is to investigate the role of inscriptions as decorative elements, the style of calligraphies, and their attribution to Abdolhussein Zarrin-Qalam or other calligraphers of the time, as well as the meanings and connotations of texts and poems. The research methodology is qualitative based on data collection and library studies. In this research, we first investigated the field through photographing and documenting the inscriptions of the Masoudieh mansion, and based on visual and written documents; we proceed to read the inscriptions through a comparative study of others’ works. Although there was not enough evidence of other works of Abdolhussein Zarrin-Qalam as the main calligrapher of the inscriptions, we could find two manuscripts of this artist. Through comparative studies of this building’s inscriptions and Zarrin Qalam’s manuscripts and other contemporary artists like Mirza Gholamreza and Mirza Amo, based on the type of calligraphy, composition, and date of these inscriptions, the probability of assignment of other unsigned inscriptions of the palace to Abdolhussein Zarrin-Qalam was concluded. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Masoudieh Mansion, Inscription, Abdolhussein Zarrin-Qalam, Nasta‘liq | ||
| مراجع | ||
|
آیت الله زاده شیرازی، باقر زیر نظر اسکندر مختاری (1390)، عمارت مسعودیه، سازمان زیباسازی شهر تهران با همکاری دفتر پژوهش‌های فرهنگی، تهران. ابوترابیان، بهنام (1395)، قصه های مسعودیه، نشر تاریخ ایران، تهران. اورنگی، زهرا (1383)، بررسی کتیبه‌های بارگاه حرم عبدالعظیم (ع)، پایان نامه کارشناسی ارشد ارتباط تصویری، دانشکده هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر، تهران. بیانی، مهدی (1346)، احوال و آثار خوشنویسان: نستعلیق نویسان، بخش دوم، انتشارات دانشگاه تهران، تهران. دمندان، پریسا (1379)، اسناد تصویری؛ ظل السلطان، تاریخ معاصر ایران، شماره 13و 14، صص 245- 284. سرمدی، عباس (1380)، دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام: از مانی تا معاصرین کمال الملک، نشر هیرمند، تهران. صالحی کاخکی، احمد و دیگران (1395)، مطالعه فرمی و ساختاری کتیبه‌های نستعلیق در مساجد قاجاری اصفهان و مقایسه آن با نمونه‌های مشابه صفوی، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای تجسمی، شماره 68، صص 65- 76. فضائلی، حبیب الله (1376)، تعلیم خط، انتشارات سروش، تهران. قلیچ‌خانی، حمیدرضا (1396)، پنجاه سال با دکتر مهدی بیانی (1346- 1396ش.)، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران. مفید، حسین و رئیس زاده، مهناز (1384)، ماجرای معماری سنتی ایران در خاطرات استاد حسین لرزاده؛ از انقلاب تا انقلاب به انضمام منتخب اشعار، انتشارات مولی، تهران. مکی نژاد، مهدی (1388)، کاشی کاران گم‌نام دور‌ه‌ی قاجاریه (2): خاندان خاک‌نگار مقدم، فصلنامه گلستان هنر، سال پنجم، شماره 1 (شماره پیاپی 15)، صص 80- 86. مکی‌نژاد، مهدی (1390)، خوشنویسان قاجار، معرفی و بررسی آثار استاد محمدابراهیم طهرانی (میرزا عمو)، مجموعه مقالات همایش ملی گنجینههای از یاد رفته هنر ایران، انتشارات فرهنگستان هنر، تهران. معتقدی، کیانوش (1394)، کتیبه‌های نستعلیق تهران، نشر پیکره، تهران. هاشمی‌نژاد، علیرضا (1393)، سبک‌شناسی خوشنویسی قاجار، نشر فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران و موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری (متن)، تهران.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 916 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 860 |
||