پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,999,514 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,675,244 |
واکاوی نظریه انتقادی در گفتمان هنر اجتماعی-سیاسی پستمدرن | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 1، دوره 25، شماره 1، خرداد 1399، صفحه 5-16 اصل مقاله (1.87 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2018.244050.665776 | ||
| نویسندگان | ||
| محبوبه طاهری* 1؛ عفت السادات افضل طوسی2؛ حسینعلی نوذزی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری پژهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران. | ||
| 2دانشیار گروه ارتباط تصویری، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران. | ||
| 3استادیار گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، تهران | ||
| چکیده | ||
| طرح مواضع پستمدرنیسم و نظریهانتقادی در جامعه قرن بیستمی، ابعاد جدیدی در رویکرد تفکر انتقادی بهوجود آورد. تأثیری که نظریهانتقادی بر اندیشه سیاسی، فرهنگی و جامعه‌شناسی در نقد و دگرگونساختن جامعه مطرحکرد، موضعی مقابل شرایط سلطه و سرکوب بود. از سویی پستمدرن، نگرش انتقادی به مدرن در همه ابعاد است؛ این دو جریان، حرکتی به سوی نوع جدیدی از جامعه عقلانی را ایجاد کردند. از آنجایی که هنر نمود روح دوران در جوامع است، در دوران معاصر با نگرشی نقادانه، شیوه بازتولید هنری را در عصر پسامدرن معرفی مینماید که معرف سیر تحولات جوامع در کنش اجتماعی تحتعنوان هنر متعهد است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانهای در تلاش است تا با این فرض که نمونههای هنرِانتقادی که با ایجاد آگاهی و بیداری اجتماعی در پی عدالتاجتماعی در برابر نظام سلطه در جوامع معاصر است، هنر متعهد را با درنظرداشتن شیوه انتقادی هنر پستمدرن و نظریهانتقادی (قرائت هورکهایمر و آدورنو) مطالعه کند. بنابراین میتوان نتایج را براساس تحلیل نمونههای هنر در حیطه بیان اجتماعی و سیاسی بدینصورت تبییننمود: هنرِانتقادی در نگرش اجتماعی-سیاسی نمود بیان اعتراضی-اجتماعی هنر با ویژگیهای پستمدرن است که با مطرحشدن صدای مخالف و زیر سئوالبردن ساختار قدرت، بیانگر شکل تحققیافته نظریهانتقادی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پسامدرن؛ نظریهانتقادی؛ هنر اجتماعی؛ هنر سیاسی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An analysis of critical theory in postmodern art socio-political discourse | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahboubeh Taheri1؛ Effatolsadat Afzaltousi2؛ Hossein-Ali Nowzari3 | ||
| 1Ph.D. Research of Art.Department of Art, Alzahra University, Tehran, , Iran | ||
| 2Associate Pro. In Graphic, Department of Art, Alzahra University, Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Faculty of Law and Political Science, Islamic Azad University Karaj, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| However there are differences between postmodernism and critical theories in their origins, they seek common areas in society criticism. The critical theory is a social theory provided in order to criticize and transform society against the suppression and oppression situations. In addition, the critical theory is used to indicate the power relations in cultural framework which attempts to reach a self-criticism: addressing such self-criticism requires polyphony, and indicated the self-structure. On the one hand, the postmodernism criticizes the modernity in all aspects. The outcome of this shared viewpoint is critically formed in postmodern committed art which is reflected in art with sociopolitical theme and entails marginalized areas such as feminists and black arts. The postmodern critical attitude toward modernity as well as critical theory in society criticism provides a flow of consciousness to revise the social state which is reflected in art. Therefore, the main goal of this research is to study and compare social criticism aspect of critical theories in Frankfort School with the socio-political subcultures art after 1960s which is formed in postmodern discourse and both are addressed in line with social consciousness. Therefore, adapting the postmodern art critical procedure to the critical theory, it is assumed that critical art seeks the social justice by making social awareness for education which is investigated by contemporary art discourse studying. The social criticisms of social justice which follow the philosopher and scholars’ idea witnessed the dislocation in orientation of theories toward artists based on the displacements of paradigms in early 2000; that is, art attitudes and thought patterns which are particularly addressed in opposite manner with power and authorization system varied from the 2-D imaginative arts space of conceptual and installation arts. Therefore, it is necessary to investigate the art recognition as a part of social effectiveness and awareness. The basis of critical analysis on art works in sociopolitical dimensions is the critical theory. This research introduces critical arts in socio-political arena as the main reason for change of social awareness in postmodern age by providing an analysis on this theory. The results can be explained based on art examples analyses in social area using the sociopolitical expressions as: the critical art is the reflection of critical theory in sociopolitical attitude and political art area following which yields the art social and contradictory expression with postmodern characteristics among which the opposite voice via awareness for social justice by deconstructing the power structure in postmodern discourse can be fully mentioned. In addition this process has been changed to social manifests in contrast to political hegemonic systems and power criticism by socio-political positions as a critical form and art in executive forms. Therefore, postmodern art is a set of social actions among the network systems which form awareness on society and subsystems and are completely comparable to the critical theories based on which the art ideas and though patterns as particular oppositions to power and authorization system in this discourse are formed. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Postmodern, critical theory, social art, political art | ||
| مراجع | ||
|
آشوری، داریوش (1387)، دانشنامه سیاسی، چاپ شانزدهم، مروارید، تهران. ارشاد، محمدرضا و عبادیان، محمود (1387)، پرونده هنر و سیاست: هنر در ذات خود متعهد است (هنر سیاسی)، خردنامه همشهری، شماره 27، کد مطلب: 258196. استلابراس، جولیان (1388)، هنر معاصر، ترجمه احمدرضا تقاء، ماهی، تهران. استندلی، فرد ال (1394)، تکثرگرایی فرهنگی، فرهنگ اندیشه انتقادی: از روشنگری تا پسامدرنیته، ویراستار مایکل پین، ترجمه پیام یزدانجو، چاپ پنجم، مرکز، تهران. بشیریه، حسین (1381)، تاریخ اندیشه‌های سیاسی در قرن بیستم؛ اندیشه‌های مارکسیستی، چاپ اول، نی، تهران. بوین، روی و رطانسی، علی (1388)، پستمدرنیسم و جامعه: نظریه و سیاست جامعه، پستمدرنیته و پستمدرنیسم (تعاریف- نظریات و کاربستها)، مترجم حسینعلی نوذری، چاپ سوم، انتشارات نقش جهان، تهران. دابی، مدهو (1394)، جنبش هنرهای سیاهان، فرهنگ اندیشه انتقادی از روشنگری تا پسامدرنیته، ویراسته مایکل پین، ترجمه پیام یزدانجو، انتشارات مرکز، تهران. رشیدیان، عبدالکریم (1394)، فرهنگ پسامدرن، نی، تهران. رفیع‌پور، فرامرز (1387)، آناتومی جامعه، چاپ پنجم، شرکت سهامی انتشار، تهران. رنجبر، ایرج و غلامی، سمیرا(1394)، اخلاق و سیاست در اندیشه مکتب فرانکفورت، پژوهش سیاست نظری، شماره18، صص 49-77. فرکلاف، نورمن (1379)، تحلیل انتقادی گفتمان، ترجمه فاطمه شایستهپیران؛ شعبانعلی بهرامپور؛ رضا ذوقدار مقدم؛ رامین کریمیان؛ پیروز ایزدی؛ محمود نیستانی؛ محمدجواد غلامرضاکاشی، ویراستاران محمد نبوی؛ مهران مهاجر، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها، تهران. کانور، استیون (1394)، پسامدرنیسم، فرهنگ اندیشه انتقادی: از روشنگری تا پسامدرنیته، ویراستار مایکل پین، ترجمه پیام یزدانجو، چاپ پنجم، مرکز، تهران. کرسمیر، کارولین (1387)، فمینیسم و زیباییشناسی، ترجمه افشنگ مقصودی، گلآذین، تهران. کوثری، مسعود (1389)، گرافیتی به منزله هنر اعتراض، جامعه‌شناسی هنر و ادبیات، شماره1، صص65-102. کولاکوفسکی، لشک (1387)، جریانهای اصلی در مارکسیسم، ترجمه عباس میلانی، جلد سوم، اختران، تهران. لوسیاسمیت، ادوارد (1381)، مفاهیم و رویکردها در آخرین جنبش‌های هنری قرن بیستم، ترجمه علیرضا سمیع‌آذر، چاپ دوم، نظر، تهران. ملپس، سایمن و ویک، پاول (1394)، درآمدی بر نظریهانتقادی، ترجمه گناز سرکارفرشی، سمت، تهران. مکاریک، ایرنا ریما (1393)، دانشنامه نظریههای ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر؛ محمد نبوی، آگه، تهران. میلر، پیتر (1384)، سوژه، استیلا و قدرت، ترجه نیکو سرخوش، چاپ دوم، نی، تهران. نایجل، واریرتن (1387)، چیستی هنر، ترجمه مهتاب کلانتری، نی، تهران. نوذری، حسینعلی (1394)، نظریهانتقادی مکتب فرانکفورت، چاپ سوم، آگه، تهران. نوابخش، مهرداد و کریمی فاروق (1388)، واکاوی مفهوم قدرت در نظریات میشل فوکو، مطالعات سیاسی، شماره3، صص 49-64. وارد، گلن(1393)، پستمدرنیسم، ترجمه قادر فخر رنجبری؛ ابوذر کرمی، ماه، تهران.
Bolanos, Paolo A (2007), The Critical Role of Art, Adorno between Utopia and Dystopia. kritike Vol.1, No.1, pp. 25-31.
Hill, John (1998), Film and Postmodernism, in The Oxford Guide to Film Studies, ed. John Hill, Oxford University Press, New York,
Rush, Fred (2006), Introduction, The Cambridge Companion to critical theory, ed. Fred Rush, Cambridge University Press, ISBN-10: 0521016894 & ISBN-13: 9780521016896, New York.
Sandler, Irving (1996), Art of the Post Modern Era, Harper Collins, ISBN-13: 978-0813334332, New York.
W. Kluszczyński, Ryszard (1999), Artyści pod pręgierz, krytycy sztuki od kliniki psychiatrycznej czyli najnowsze dyskusje wokół sztuki krytycznej w Polsce, Exit Nowa Sztuka w Polsce, No.4 (40), pp.2074-2081.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,319 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,474 |
||