تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,506 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,127,348 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,235,097 |
واکاوی پیکرهبنیاد فراگفتمان تبادلی در مقالات علمی پژوهشی فارسی: انگاره هایلند (2005) | ||
پژوهشهای زبانی | ||
مقاله 7، دوره 10، شماره 2، اسفند 1398، صفحه 129-151 اصل مقاله (653.72 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jolr.2019.278187.666490 | ||
نویسندگان | ||
طاهره طارمی1؛ گیتی تاکی* 2؛ پاکزاد یوسفیان2 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
2استادیار زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
چکیده | ||
مقوله «فراگفتمان»[1] که از جمله مباحث فراگیر در حوزه تحلیل گفتمان است، دربردارندۀ مشخصههای انسجامی و بینافردی است و به ایجاد ارتباط میان متن و بافت حاوی این اطلاعات با هدف برقراری ارتباط با مخاطب، ساماندهی متن و تفسیر آن توسط مخاطب کمک مینماید. در گفتمان علمی، ساختار و انسجام متنی ایجاب میکند، نویسندگان به طور مناسب از فراگفتمان و انواع آن شامل فراگفتمان تبادلی و برهمکنشی و راهبردهای آنها بهره برند لذا وجود تفاوت معنیدار در کاربرد فراگفتمان و انواع راهبردهای آن در نمونۀ بارز گفتمان علمی زبان فارسی که همانا مقالات پژوهشی حوزههای علمی مختلف است، مورد توجه قرار میگیرد. فراگفتمان تبادلی جهت سازماندهی اطلاعات گزارهای متن به کار میرود و مشتمل بر پنج راهبرد گذار، نشانگر قالبی، نشانگر درونمتنی، گواهنما و تأویلنما است. پژوهش حاضر در صدد آن است تا با رویکردی پیکرهبنیاد3 و بر اساس انگارۀ هایلند (2005) به واکاوی فراگفتمان تبادلی4در مقالات علمی پژوهشی زبان فارسی بپردازد. بدین منظور، تعداد 120 مقاله علمی پژوهشی در سه حوزه علوم انسانی، علوم پایه و فنی مهندسی از پیکرۀ محک سمیم انتخاب و با تلفیق روش رایانهای (نرمافزار واژهنمای انتکانک) و دستی به شناسایی و استخراج نشانگرهای فراگفتمان تبادلی و طبقهبندی آنها پرداخته شد. تجزیه و تحلیل دادهها حاکی از آن است که بر اساس آزمون آماری SPSS، تفاوت معنیداری در کاربرد فراگفتمان تبادلی میان مقالات سه حوزۀ علمی مذکور وجود دارد، این امر دلالتی است بر این که گرچه مقالات علمی به ژانر واحد (گفتمان علمی) تعلق دارند اما از ماهیت حوزۀ علمی وابسته نیز متأثر میشوند. بازبینی تفکیکی انواع راهبردهای فراگفتمان تبادلی نشان میدهد که از میان آنها، تنها نشانگرهای قالبی به طور یکسان میان سه حوزۀ علمی گوناگون توزیع شدهاند و وجود تفاوت معنیدار در بسامد رخداد راهبردهای گذار، نشانگر درونمتنی، گواهنما و تأویلنما میان حوزههای علمی مورد بررسی محرز میگردد. [1]. Metadiscourse.3. Corpus-based .4. Interactive metadiscourse. | ||
کلیدواژهها | ||
فراگفتمان؛ نشانگرهای فراگفتمان تبادلی؛ مقالات علمی پژوهشی فارسی؛ انگارۀ هایلند (2005)؛ برنامۀ انتکانک | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
پهلواننژاد، محمدرضا و بتول علینژاد (1391). بلاغت مقابلهای و بررسی فراگفتمان در انشاهای توصیفی فارسیزبانان و فارسیآموزان عرب: پژوهشنامه آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان، سال اول، شمارۀ اول، پائیز و زمستان، 79- 100. حاجیان، شهره (1391). بررسی شاخصهای فراگفتمان در مقالات فارسی و انگلیسی در زمینه ادبیات، پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشکده زبانهای خارجی، دانشگاه شیراز. یزدانی، سارا، شریفی، شهلا و الیاسی، محمود (1395). بررسی مقایسـهای فراگفتـمانهای اخبار روزنامههای انگلیسی و فارسی در مورد حادثۀ یازده سپتامبر، مجلۀ زبانشناسی و گویشهای خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد، سال 8، شمارۀ 15، 27- 51. Abdi, R. 2011. Metadiscourse Strategies in Research Articles: A Study of the Differences across Subsections, The Journal of Teaching Language Skills, 3 (1): 1- 16. Ädel, A. 2006. Metadiscourse in L1 and L2 English, John Benjamins, Philadelphia. Anthony, L. 2011. AntConc (Version 3.2.2) [Computer Software] Waseda University, Tokyo, Japan Available from http: // www. antlab. sci. waseda. ac. jp / Balood, S. 2014. Meta-Discourse and Discourse Markers in the Writing of Iranian and Native Speakers of English in Applied Linguistic Journals, M.A. thesis in Teaching English as a Foreign Language, Faculty of Literature and Humanities, Shiraz University. Congjun, M. et al. 2015. The Use of Metadiscourse for Knowledge Construction in Chinese and English Research Articles, Journal of English for Academic Purposes, 20: 135- 148. Conrad, S. 2002. Corpus Linguistic Approaches for Discourse Analysis, Annual Review of Applied Linguistics, 22: 75–95. Crismore, A. 1984. The Rhetoric of Textbooks: Metadiscourse, Journal of Curriculum Studies, 16(3): 279-296. ـــــــــــــــــ. 1989.Talking with readers: Metadiscourse as rhetorical act, New York: Peter Lang Publishers. Dafouz-Milne, E. 2003.Metadiscourse revisited: A contrast study of persuasive writing in professional discourse, EstudiosIngleses de la Universidad Complutense, 11: 29-52. ـــــــــــــــــــــ. 2008. The pragmatic role of textual and interpersonal metadiscourse markers in the construction and attainment of persuasion: A cross-linguistic study of newspaper discourse, Journal of pragmatics. 40 (1): 95-113. Fairclough, N. 1992. Discourse and Social Change, Cambridge: Polity Press. Ghahremani Mina, K., and Biria R. 2017. Exploring Interactive and Interactional metadiscourse Markers in Discussion Sections of Social and Medical Science Articles, IJREE, 2 (4):11-29. Hajian, Sh. 2013. Metadiscourse Markers in English and Persian Articles on Literature, M.A. thesis in Teaching English as a Foreign Language, Faculty of Literature and Humanities, Shiraz University. [In Persian]. Hempel, S., and L. Degand. 2008. Sequencers in different text genres: Academic writing, journalese, and fiction, Journal of Pragmatics, 40(4): 676-693. Hewings, M. 2006. Introduction. In: Hewings, M. (ed.), Academic Writing in Context: Implications and Applications (79–92), London: Continuum. Hu, G., and Cao, F. 2011. Hedging and boosting in abstracts of applied linguistics articles: A comparative study of English- and Chinese, Medium journals, 5(3): 234-246. Hyland, K. 1998b. Persuasion and context: the pragmatics of academic metadiscourse, Journal of Pragmatics, 30: 437- 55. ـــــــــــــــ. 1999a. Disciplinary discourses: writer stance in research articles. In C. Candlin and K. Hyland (eds), Writing: Texts, Processes and Practices (99- 121), London: Longman. ـــــــــــــــ. 2000. Disciplinary Discourses: Social Interactions in Academic Writing, London: Longman. ـــــــــــــــ. 2005. Metadiscourse: Exploring writing in interaction, London: Continuum. Hyland, K., and P. Tse. 2004. Metadiscourse in academic writing: a reappraisal, Applied Linguistics, 25 (2): 156–177. Martin, J., and D. Rose. 2003. Working with Discourse: Meaning Beyond the Clause, London: Continuum. Mirshamsi, A. S., and H. Allami. 2013. Metadiscourse Markers in the Discussion/Conclusion Section of Persian and English Master's Theses, journal of teaching language skills, 32 (3): 23- 40. Pahlevannezhad, M. R., and Alinezhad, B. 2013. Contrastive Rhetorics and the Study of Metadiscourse in Persian Native Speakers’ and Arab Learners’ Compositions. Journal of Teaching Persian to Speakers of Other Languages, 1 (1): 79-100. [In Persian]. Shekouhi, H., and A. Talati BaghSiahi. 2009. metadiscourse functions in English and Persian Sociology Articles: A Study in Contrastive Rhetoric, pozań studies in contemporary linguistics, 45 (4): 549- 568. Sultan, A. H.J. 2011. A contrastivestudy of metadiscoursein Englishand Arabic linguistics research articles, ActaLinguistica, 5 (1): 28- 41. Swales, J. M. 1990. Genre Analysis: English in Academic and Research Settings, Cambridge University Press. Thomas, S., and T. Hawes. 1994. Reporting verbs in medical journal articles, English for Specific Purposes, 13: 129- 48. VandeKopple, W. J. 1985. Some explanatory discourse on metadiscourse. College Composition and Communication, 36: 82–93. Williams, J. M. 1981. Ten Lessons in Clarity and Grace, 2nd ed., Chicago: University of Chicago Press. Yazdani, S., Sharifi, Sh., and Elyasi, M. 2017. A Comparative Study of Metadiscourse Markers in English and Persian News Reports about the September 11 Event. Journal of linguistics and Khorasan Dialects. 8 (15): 27- 51. [In Persian]. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 567 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 421 |