![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,579 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,681,313 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,567 |
ارزیابی آسیبپذیری آبخوان دشت خوی با استفاده از روش ترکیبی | ||
مدیریت آب و آبیاری | ||
مقاله 6، دوره 9، شماره 2، بهمن 1398، صفحه 251-262 اصل مقاله (1014.02 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwim.2019.290989.720 | ||
نویسندگان | ||
عطاالله ندیری* 1؛ الهام اکبری2؛ اسفندیار عباس نوین پور3؛ مریم قره خانی4 | ||
1دانشیارگروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز. ایران | ||
2دانشآموخته کارشناسی ارشد آبشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
3استادیار گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
4دانشجوی دکتری آبشناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
چکیده | ||
توسعه کشاورزی و صنعت موجب افزایش شدید مصرف آب و به دنبال آن کاهش کمی، کیفی منابع آب زیرزمینی شده است. یکی از راهکارهای مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آبهای زیرزمینی شناسایی مناطق آسیبپذیر آبخوانها است. در این پژوهش به منظور ارزیابی آسیبپذیری آبخوان دشت خوی از روشهای DRASTIC، SINTACSو روش ترکیبی(DSM) که حاصل ترکیب این دو روش است، استفاده شدهاست. روشهای DRASTIC و SINTACS از پارامترهای هیدروژئولوژیکی و هیدرولوژیکی منطقه برای بررسی آسیبپذیری آبخوان و پهنهبندی مناطق مستعد آلودگی استفاده میکنند ولی هر کدام از این روشها خصوصیات ذاتی خود را داشته و نتایج متفاوتی را ارائه می کنند. لذا به دلیل برخی تفاوتهای ذاتی در نتایج این دو روش، در این پژوهش با استفاده از روش ترکیبی از مزایای هر دو روش بهصورت همزمان استفاده شده است. صحتسنجی هر کدام از این روشها و مقایسه نتایج آنها با استفاده از مقادیر نیترات اندازهگیری شده از 26حلقه چاه در محدوده مطالعاتی و محاسبه شاخص همبستگی (CI) بین نقشههای آسیبپذیری و مقادیر نیترات انجام گرفته است. نتایج نشان داد که روش ترکیبی CI بیشتری دارد و برای ارزیابی آسیبپذیری این منطقه مناسبتر است. براساس نتایج حاصل از روش ترکیبی 19، 42 و 39 درصد از مساحت آبخوان دشت خوی بهترتیب در محدوده آسیبپذیری کم، متوسط و زیاد قرار دارند و قسمتهای مرکزی و غربی دشت دارای آسیبپذیری بالا می-باشند. | ||
کلیدواژهها | ||
آسیبپذیری آب زیرزمینی؛ روش ترکیبی؛ DRASTIC؛ SINTACS | ||
مراجع | ||
9. Aller, L., Bennet, T., Leher, H., Petty, R., J. & Hackett, G. (1987). DRASTIC: A Standardized system for evaluating groundwater pollution potential using hydro-geological setting. kerr Environmental Research Laboratory, U.S Environmental Protection Agency Report, (EPA/600/2-87/035). 10. Antonakos, A.K. & Lambrakis, N.i. (2007). Development and testing of three hybrid methods for the assessment of aquifer vulnerability to nitrates based on the drastic model, an example from NE Korinthia, Greece. Journal of Hydrology, 288-304. 11. Babiker, I.S., Mohamed, M. A. A., Hiyama, T. & Kato, K. (2005). A GIS-based DRASTIC model for assassing aquifer vulnerability in Kakamigahara heights, Gifu Prefecture, central Japan. Science of the Total Environment, 345(1-3), 127-140. 12. Chilton, P.J., Vlugman, A. & Foster, S. (1990). A groundwater pollution risk assessment for public water supply sources in Barbados, American, Water Resources Association International Conference on Tropical Hydrology and Caribbean Water resource, San Juan de Puerto Rico, 279-289. 13. Civita, M. (1990). Legenda unificata per le Carte della vulnerabilita dei corpi idrici sotterranei/ Unified legend for the aquifer pollution vulnerability Maps, Studi sulla Vulnerabilita degli Acqiferi, Pitagora Edite, Bologna. 14. Corniello, A., Ducci, D. & Napolitano, P. (1997). Comparison between parametric methods to evaluate aquifer pollution vulnerability using a GIS: An example in the Piana Campana. In Engineering Geology and the Envirnoment, Balkema, Rotterdam, The Netherlands, pp. 1721-1726. 15. Foster, S.S. (1987). Fundamental concept in aquifer vulnerability, pollution risk and protection strategy, in: Van Duijvenbooden W., Van Weageningh, H.G. (E.Ds.), vulnerability of soils and Groundwater to pollution, TNO Committee on Hydrological Research, The Hague, proceeding and Information, 38, 69-86. 16. Nadiri, A.A., Gharakhani, M. & Khatibi, R. (2017). Assessment of groundwater vulnerability using supervised combine fuzzy logic model. Environmental Science and Pollution Research Journal, 24(9), 8562-8577. 17. Nadiri, A.A., Gharekhani, M., Khatibi, R., Sadeghfam, S. & Asghari Moghaddam, A. (2017a). Groundwater vulnerability indices conditioned by Supervised Intelligence Committee Machine (SICM). Science of the Total Environment, 574, 691-706. 18. Nadiri, A.A., Sedghi, Z., Khatibi, R. & Gharakhani, M. (2017). Mapping vulnerability of multiple aquifer using multiple models and fuzzy logic to objectively derive model structures. Science of Total Environment Journal, 593-594, 75-90. 19. Panagopoulos, G., Antonakos, A. & Lambrakis, N. (2006). Optimization of DRASTIC model for groundwater vulnerability assessment, by the use of simple statistical methods and GIS. Hydrogeology Journal, 14, 894-911. 20. Ribeiro, L. (2000). Desenvolvimento de um índice para avaliar a susceptibilidade dos aquíferos à contaminação. Nota interna, (não publicada), ERSHA-CVRM, 8 p. 21. Stigter, T.Y., Riberiro, L. & Carvalho, D.A.M.M. (2006). Evaluation of an intrinsic and a specific vulnerability assessment method in comparison with groundwater salinization and nitrate contamination level in two agriculture regions in the south of Portugal. Hydrogel J, 14, 79-99. 22. Van Stempvoort, D., Ewert, L. & Wassenaar L. (1993). Aquifer vulnerability index: a GIS- compatible method for groundwater vulnerability mapping. Canadian Water Resources Journal, 1, 25-37. 23. Vrba, J. & Zoporozec, A. (1994). Guidebook on mapping groundwater vulnerability, International Contributions to Hydrogeology. Verlag Heinz Heise GmbH and Co, KG. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 524 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 380 |