زبان زمان: سبک‌شناسی گزاره‌های زمانی و بررسی زمان ماجراجویی در ترجمۀ هزارویک شب

منابع

آرین‌پور، یحیی (1372)، از صبا تا نیما، تهران، زوار.

ایروین، رابرت (1383)، تحلیلی از هزارویک‌ شب، چ1، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز.

باختین، میخائیل (1394)، تخیل مکالمه‌ای (جستارهایی دربارۀ رمان)، ترجمۀ رؤیا پورآذر، چ 4، تهران، نشر نی.

الف لیلة و لیلة (1280 ق.)، التزام سعید علی الخصوصی، مصر، بولاق.

تسوجی تبریزی، عبدالطیف (1390)، هزارویک‌ شب، 2 ج، چ 4، تهران، هرمس.

حافظ شیرازی، شمس‌الدّین محمد (1390)، حافظ به سعی سایه، چ 15، تهران، نشر کارنامه.

دست‌غیب، عبدالعلی (1391)، از دریچۀ نقد (مجموعه‌مقالات). چ 1، تهران، خانۀ کتاب.

دهباشی، مهدی (1379)، «زمان موهوم از نظر حکیم متأله آخوند ملاّ اسماعیل خواجویی»، نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، ش 21، صص 37ـ50.

ذوالفقاری، حسن (1394)، زبان و ادبیات عامۀ ایران، چ1، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).

شهپرراد، کتایون و آذین حسین­زاده (1394)،«بررسی ساختار کرنوتوپیک (زمانی-مکانی) سفر در هفت­پیکر نظامی گنجوی، د 15، ش 2، صص 8 – 29.

صافی پیرلوجه، حسین (1394)، روایت‌پژوهی درزمانی (سنجش روش‌های قصه‌گویی و داستان‌نویسی در فارسی)، چ1، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

فتوحی، محمود (1391)، سبک‌شناسی (نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها)، چ1، تهران، سخن.

کاشانی، محمدبن محمدزمان (1384). مرآة الأزمان، تصحیح مهدی دهباشی، چ2، تهران، دانشگاه تهران.

گلفام، ارسلان، عالیه کرد زعفرانلو و سیما حسندخت فیروز (1388)، «استعارۀ زمان در شعر فروغ فرخزاد از دیدگاه زبان‌شناسی شناختی»، نقد ادبی، د 2، ش 7، صص 121ـ136.

مقدادی، بهرام (1393)، دانشنامۀ نقد ادبی از افلاتون تا امروز، چ1، تهران، چشمه.

میرداماد، محمدباقربن محمد (1356)، القبسات، به اهتمام مهدی محقق، تهران، دانشگاه تهران.

میرصادقی، جمال (1390)، راهنمای داستان‌نویسی، چ2، تهران، سخن.

میرصادقی، جمال و میمنت میرصادقی (ذوالقدر) (1388)، واژه‌نامۀ هنر داستان‌نویسی (فرهنگ تفصیلی اصطلاح‌های ادبیات داستانی)، چ2، تهران، مهناز.

طوسی، محمدبن محمد (1367)، اساس الإقتباس، تصحیح محمدتقی مدرس رضوی، چ3، تهران، دانشگاه تهران.

یاحقی، محمدجعفر (1388)، فرهنگ اساطیر و داستان‌واره‌ها در ادبیات فارسی، چ2، تهران، فرهنگ معاصر.

یونسی، ابراهیم (1365)، هنر داستان‌نویسی، چ1، تهران، سهروردی.

Bakhtin, M.M. (1982), The Dialogic Imagination (Four Essay), Edited by Caryl Emerson & Michael Holquist. University of Texas Press.

Borghart, Peter & Nele Bemong (2010), Bakhtin’s Theory of the Literary Chronotope,  Gent, Academia Press.

Good, Peter (2002), Language for Those Who Have Nothing (Mikhail Bakhtin and the Landscape of Psychiatry), NewYork: Kluwer Academic Publishers.

Tarvi, Ljuba (2015), “Chronotope and Metaphor as Ways of Time-Space Contextual Blending”, Bakhtiniana, Sao Paulo, 10(1), Pp: 207-221.