مدل مدیریت راهبردی تبادل آب مجازی محصولات کشاورزی و دامی ایران

1. اسماعیلی موخر فردویی، م. ع.، ابراهیمی، ک.، عراقی‌نژاد، ش. و فضل الهی، هاجر. (1397). تعیین ارزش اقتصادی آب کشاورزی با رویکرد قیمت‌گذاری براساس نوع محصول در استان مرکزی. مدیریت آب و آبیاری، 8 (1): 163-149.

2. باغستانی، ع. ا.، مهرابی بشرآبادی، ح.، زارع مهرجردی، م. ر و شرافتمند، ح. (1389). کاربرد مفهوم آب مجازی در مدیریت منابع آب ایران. تحقیقات منابع آب ایران. 6(1): 38-28.

3. بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران. (1390). خلاصه تغییرات اقتصادی کشور در سال 1389. دفتر بررسی‌های اقتصادی. قابل دسترس در: https://www.cbi.ir/page/10556.aspx [1397/6/29]

4. بنی‌حبیب، م. ا.، شبستری، م.ه و حسین‌زاده، م. (1395). مدل هیبریدی برای مدیریت استراتژیک تقاضای آب کشاورزی مناطق خشک. تحقیقات منابع آب ایران، 12 (4): 69-60.

5. حسینی‌نسب، ح و راشدی، ح. (۱۳۸۸). ارائة رویکردی تلفیقی به‌منظور افزایش اثربخشی برنامه‌ریزی راهبردی در سازمان‌های دولتی، مجموعة مقالات چهارمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت راهبردی، تهران.

6. خاتمی، ب. (1387). مقایسة تطبیقی مدل‌های برنامه‌ریزی راهبردی، مجموعة مقالات سومین کنفرانس بین‌المللی مدیریت راهبردی، تهران.

7. عسگری‌نیا، پ.، میرلوحی، آ.، سعیدی، ق. ا.، قیصری، م.، محمدی میریک، ع. ا و رضوی، و. س. (1393). ارزیابی تحمل به خشکی به‌منظور افزایش بهره‌وری مصرف آب در بزرک. مدیریت آب و آبیاری، 4 (1): 32-9.

8. عمرانیان خراسانی ح.، داوری ک.،  باقری ع و قیسانی ا. (1393). پیاده‌سازی «مدیریت راهبردی منابع آب»، یک چارچوب پیشنهادی با استفاده از ابزار «نقشه راه». آب و توسعه پایدار، 1(2): 112-101.

9. کردنائیج، ا. ا.، عادل، آ و نیاکان لاهیجی، ن. (1389). تدوین استراتژی اثربخش سازمانی در بخش دولتی مطالعه موردی: گمرک جمهوری اسلامی ایران. پژوهش‌های اقتصادی، 10 (2): 114-91.

10. گلکار، ک. (1384). مناسب‌سازی تکنیک تحلیلی سوات (SWOT) برای کاربرد در طراحی شهری، صفه، 15 (41): 65-44.

11. محمدی، ح و تعالی مقدم، آ. (1390). تجارت آب مجازی برای عمده محصولات کشاورزی در ایران، دومین کنفرانس پژوهش‌های کاربردی منابع آب ایران، زنجان.

12. وزارت جهاد کشاورزی. (1393). آمارنامه صادرات و واردات بخش کشاورزی، معاونت برنامه­ ریزی و اقتصادی. مرکزی فناوری اطلاعات و ارتباطات.  قابل دسترس در:

13. وزارت جهاد کشاورزی. (1393). آمارنامه کشاورزی جلد دوم، معاونت برنامه­ریزی و اقتصادی. مرکزی فناوری اطلاعات و ارتباطات. قابل دسترس در: http://amar.maj.ir/dorsapax/userfiles/file/amarnamehj21393.pdf. [1397/7/7]

14. وزارت جهاد کشاورزی. (1393). آمارنامه کشاورزی جلد سوم: محصولات باغی، معاونت برنامه­ ریزی و اقتصادی. مرکزی فناوری اطلاعات و ارتباطات. قابل دسترس در:

15. Alizadeh, A. & Keshavarz, A. (2005). Status of agricultural water use in Iran. In Water conservation, reuse, and recycling, Proceedings of an Iranian-American workshop 4, 64-105. Washington DC, USA: National Academies Press.

16. Allan, J.A. (1993). Fortunately There Are Substitutes for Water Otherwise Our Hydro political Futures Would Be Impossible. Priorities for Water Resources Allocation and Management, Overseas Development Administration, London, The United Kingdom, p. 13-26.

17. Azarnivand, A. & Banihabib, M.E. (2013). The Identification of Effective Factors of Strategic Implementation in Water Resources Management (Case Study: Lake Urmia Basin), Desert, 18 (2), 177-183.

18. Chapagain, A.K., Hoekstra, A.Y. & Savenije, H.H.G. (2006). Water saving through international trade of agricultural products. Hydrology and Earth System Science, 10, 455-468.

19. Chen, G. Q. & Li, J. S. (2015). Virtual water assessment for Macao, China: highlighting the role of external trade. Journal of Cleaner Production, 93, 308-317.

20. Freeman, R.E. (1984). Strategic management: A Stakeholder Approach. Boston: Pitman. 292p.

21. Gleick, P. H. (2000). The changing water paradigm: a look at twenty-first century water resources development, Water International, 25(1), 127-138.

22. Hoekstra, A. Y. & Mekonnen, M. M. (2012). The water footprint of humanity. Proceedings of the national academy of sciences, 109(9), 3232-3237.

23. Jiang, W. & Marggraf, R. (2015). Bilateral virtual water trade in agricultural products: a case study of Germany and China. Water International, 40 (3), 483-498.

24. Lazaridou, D., Michailidis, A., Trigkas, M. & Stefanidis, P. (2019). Exploring irrigation water issue through quantitative SWOT Analysis: The case of Nestos river basin. In Economic and Financial Challenges for Eastern Europe (pp. 445-460). Springer, Cham.

25. Liu, T., Mc Conkey, B., Ma, Z., Lio, Z., Li, X. & Cheng, L. (2011). Strengths, Weakness, Opportunities and Threats Analysis of Bioenergy Production on Marginal Land. Energy Procedia. 5, 2378-2386.

26. Liu, X., Klemes, J.J., Varbanov, P.S., Cucek, L. & Qian,Y. (2016). Virtual carbon and water flows embodied in international trade: a review on consumption-based analysis. Journal of Cleaner Production, 146, 20-28.

27. Masud, M. B., Wada, Y., Goss, G. & Faramarzi, M. (2019). Global implications of regional grain production through virtual water trade. Science of the Total Environment, 659, 807-820.

28. Mohammadi-Kanigolzar, F., Ameri, J. D. & Motee, N. (2014). Virtual Water Trade as a Strategy to Water Resource Management in Iran. Journal of Water Resource and Protection, 6 (2), 141-148.

29. Novo, P., Garrido, A. & Varela-Ortega, C. (2009). Are virtual water “flows” in Spanish grain trade consistent with relative water scarcity?. Ecological Economics, 68 (5), 1454-1464.

30. Tamea, S., Laio, F. & Ridolfi, L. (2016). Global effects of local food-production crises: a virtual water perspective. Science Report, 6, 18803.

31. World Water Assessment Programme. (2012). The United Nations World Water Development Report 4: Managing Water under Uncertainty and Risk. UNESCO, Paris, France.

32. World Water Council. (2015). Water and Green Growth: beyond the Theory for Sustainable Future, 1, 148 p.

33. Yousefi, H., Mohammadi, A., Mirzaaghabeik, M. & Noorollahi, Y. (2017). Virtual water evaluation for grains productsin Iran Case study: pea and bean. Journal of water and land development, 35(1), 275-280.