تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,513,389 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,775,238 |
تحلیل قطعۀ "هفت خوان" اثر بهزاد رنجبران با تمرکز بر نحوۀ ایجاد وحدت و تنوع | ||
نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
مقاله 2، دوره 24، شماره 3، مهر 1398، صفحه 13-26 اصل مقاله (10.26 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2018.257380.615209 | ||
نویسندگان | ||
سیدمحمد تنکابنی1؛ امین هنرمند* 2 | ||
1آهنگسازی، دانشکده موسیقی، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران | ||
2عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، دانشکدهی هنرهای زیبا | ||
چکیده | ||
این پژوهش به روش تحلیلی، به بررسی تکنیکهایی که مؤید وحدت و تنوع در قطعۀ «هفتخوانِ» رنجبران است، میپردازد. به عنوان هدف کلی، تکنیکهای بسط و گسترش رنجبران در طول اثر مطالعه میشود که برای دستیابی به این مهم، فرم اثر، ساختارهای هارمونی و شیوههای بسط و گسترش موتیوی مورد بررسی قرار میگیرد. فرم اثر منطبق بر فرمهای رایج کلاسیک نیست اما دارای اشتراکهایی با فرم سونات است. پایبندی به ساختارهای هارمونی همچون تریادها و به طور کلی ترایکوردها، آکوردهای چهارصدایی، پلیکوردها، انبوهه و شبهانبوههها و همچنین تسلسل آنها، باعث ایجاد وحدت و تنوعِ هارمونیک و ملودیک در طول اثر شده است. این اثر دارای یک موتیو سه نتی بر اساس نتهای سی-لادیز-سی است که نقشی کلیدی در پیوند بین اجزای شکل دهندۀ فرم اثر دارد. این فیگور در طول اثر به شکلهای متنوع ظاهر میشود و دگرگونیهای آن بر اساس تغییرات ریتمیک دستهبندی شده است. هستۀ تماتیک دارای چهار جزء است؛ به طوریکه جزء اول تا سوم به صورت حرکت برودری تحتانی و فوقانی ظاهر و سپس جزء چهارم به آن اضافه میشود. این مقاله نشان میدهد که چگونه موتیو چهار جزئی، از طرفی برای ایجاد وحدت، بارها تکرار و از طرف دیگر همزمان با تکرارها، دچار دگرگونیهای مختلف میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
بهزاد رنجبران؛ هفت خوان رستم؛ شاهنامه فردوسی؛ بسط و گسترش؛ وحدت؛ تنوع | ||
مراجع | ||
ابراهیمزاده، محمدحسین (1396)، تحلیل جامع اثر کنسرتو ویلن ساختۀ بهزاد رنجبران، پایاننامه کارشناسی ارشد رشته آهنگسازی، دانشگاه هنر، تهران. اخویجو، رامین (1393)، آنالیز قطعۀ «ایرانا» اثر فوزیه مجد از منظر هارمونی، فرم و روابط تماتیک، پایاننامه کارشناسی ارشد رشته آهنگسازی، دانشگاه هنر، تهران. اسپاسبین، ای. و (1389)، فرم موسیقی، ترجمه مسعود ابراهیمی، همآواز، تهران. برزگرمحمدی، حسین (1394)، تجزیه و تحلیل دو اثر کرال ساختۀ احمد پژمان از دیدگاه بافت، ریتم و مد، پایاننامه کارشناسی ارشد آهنگسازی، دانشگاه هنر، تهران. چاهیان، مژگان (1391)، تجزیه و تحلیل دو اثر از حسین دهلوی (چهارنوازی مضرابی، شراب عشق)، پایاننامه کارشناسی نوازندگی ایرانی، دانشگاه هنر، تهران. رنجبران، بهزاد (1386)، افسانههای شاهنامه، پژواک شخصیت بشری است و به همه انسانها تعلق دارد، تحلیلی بر آثار بهزاد رنجبران، ماهنامه گزارش موسیقی، سال اول، شماره چهارم و پنجم، صص ؟؟؟؟. کتی، پرسی (1391)، هارمونی قرن بیستم، ترجمه هوشنگ کامکار، دانشگاه هنر، تهران. گفتگوی اختصاصی (1386)، اسرار آمیزترین جنبههای آهنگسازی، ماهنامه گزارش موسیقی، سال اول، شماره چهارم و پنجم، صص؟؟؟؟. موسوی، مصطفی (1392)، بررسی ساختار فرم، هارمونی و ارکستراسیون قطعۀ امپرسیون اثر احمد پژمان، پایاننامه کارشناسی ارشد آهنگسازی، دانشگاه هنر، تهران. مهجور، علیرضا (1387)، تحلیل هماهنگی قطعۀ «سبک بال» استاد حسین دهلوی، پایاننامه کارشناسی ارشد نوازندگی ایرانی، دانشگاه هنر، تهران. هنرمند، امین (1394)، مقدمهای بر آنالیز موسیقی آتنال، انتشارات دانشگاه تهران، تهران. هنرمند، امین (1395)، مقدمهای بر تحلیل موسیقی آلفرد اشنیتکه، انتشارات دانشگاه تهران، تهران. Messiaen, Olivier (1956), The Technique of my Musical Language, Alphonse Leduc, Paros.
Schoenberg, Arnold (1975), Style and Idea, Ed. Leonard Stein, St. Martin’s Press, New York. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 803 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,417 |