مطالعۀ تاریخی مراحل شکل گیری انگارۀ تواتر قرائات سبع

[۱]. آل­عصفور، محسن (1410). اتحاف الفقهاء. قم، مکتبه­العزیزی.

[۲]. ابن­جزری، محمدبن­محمد (بی­تا). النشر فی القرائات العشر. بیروت، دارالکتب­العلمیه.

[۳]. ــــــــــــــــ (1428). منجدالمقرئین. بیروت، دارالکلم­الطیب.

[۴]. ابن­جوزی (1992). المنتظم فی تاریخ­الأمم و الملوک. بیروت، دار­الکتب­العلمیه.

[۵]. ابن­خلدون (1363). تاریخ ابن­خلدون. مترجم: آیتی، عبدالمحمد، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

[۶]. ابن­سعد (1408). الطبقات­الکبری. مدینه­المنوره، مکتبه­العلوم و الحکم.

[۷]. ابن­شهر آشوب (1379). مناقب آل­ابی­طالب. قم، انتشارات علامه.

[۸]. ابن­عقده، احمدبن­محمد (1421). الولایه. قم، دلیل ما.

[۹]. ابن­ماجه، محمدبن­بزید (بی­تا). سنن ابن­ماجه. بیروت، دارالکتب­العربیه.

[۱۰]. ابن­مسکویه (1379). تجارب الامم. تهران، سروش.

[۱۱]. ابن­معین، یحیی­بن­معین (1405). معرفه­الرجال. دمشق، مجمع­اللغه­العربیه.

[۱۲]. ابن­مقفع (1409). آثار ابن­مقفع.  بیروت، دارالکتب­العلمیه.

[۱۳]. احمد­بن­حنبل (1422). العلل. ریاض، دارالنفائس.

[۱۴]. احمد مرتضی (1428). معرفه­المتهمین بسرقه­الحدیث. ریاض، دارالتوحید.

[۱۵]. استوانیچ، ترایان (1386). روش تاریخی یا پارادیم آنال، مترجم: جهانگرد، تهران، نشر فضا.

[۱۶]. اسد حیدر (1423). الامام­الصادق و المذاهب­الاربعه.  قم، المجمع العالمی لاهل­البیت(ع).

[۱۷]. اهل، عبدالعزیز (1954). جعفربن­محمدالصادق (ع). بیروت، دارالشرق.

[۱۸]. باقلانی، ابوبکر محمدبن­طیب (2001). الإنتصارللقرآن. بیروت، دارابن­حزم.

[۱۹]. پاکتچی، احمد (1390). تاریخ حدیث.تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).

[۲۰]. ـــــــــــــ ؛ جمعی از نویسندگان (1368). دایره­المعارف بزرگ اسلامی. تهران، انتشارات دایره­المعارف بزرگ اسلامی.

[۲۱]. تستری، نورالله (1367). الصوارم­المهرقه. تهران، انتشارات نهضت.

[۲۲]. جباری، محمد رضا (1393). سازمان وکالت. قم، موسسۀ امام خمینی(ره).

[۲۳]. حاجی­زاده، یدالله (1392). ریشه­ها و علل پیدایش غلو. تاریخ تمدن، قم، ش12، صص 109ـ136.

[۲۴]. حسن جبل، محمد ( 2001). الرد علی­المستشرق­الیهودی. مصر، جامعه­الازهر.

[۲۵]. حسینی، بی­بی­زینب (1396). نگرش تاریخی به روایت قرائت اهل­بیت(ع)،حدیث­پژوهی،کاشان، ش18، صص7ـ38.

[۲۶]. حکیم، حسن (1421). الخطط و البلدان فی فکر الامام الصادق(ع).  نجف، نبراس.

[۲۷]. حیدر اسد ( 1413). الامام الصادق(ع). تهران، مکتبه­الصدر.

[۲۸] .خاقانی، محمد عبدالمنعم ( 1369). الامام الصادق(ع). قم، مؤسسۀ راه حق.

[۲۹]. خرسان، حسن (2014). الامام­الصادق(ع). نجف، دارالبدره.

[۳۰]. خصیبی، حسین­بن­حمدان (1419). الهدایه الکبری. بیروت، البلاغ.

[۳۱]. خطیب، مجیر (2007). معرفه مدارالإسناد. ریاض، دارالمیمان.

[۳۲]. خویی، ابوالقاسم (2001). البیان. دمشق، مکتبه­الفارابی.

[۳۳]. دینوری، ابن­قتیبه (1408). تأویل مختلف­الحدیث. بی­جا، مکتبه­الاشراق.

[۳۴]. ذهبی ، محمد حسین (1413)، تاریخ­الاسلام. بیروت، دارالکتب­العلمیه.

[۳۵]. رفیق عجم ( 2004). موسوعه مصطلحات ابن­خلدون. لبنان، ناشرون.

[۳۶]. زرکشی، بدرالدین محمد (1410). البرهان. بیروت، دارالمعرفه.

[۳۷]. زیان، رمضان اسحاق (2003). سرقت حدیث. نشریۀ دانشگاه غزه، غزه، صص43ـ83.

[۳۸]. سخاوی، شمس الدین (2004). السرالمکتوم. ابوظبی، امارات، دارالإمام مالک.

 [۳۹]. سید بن­طاووس (1416). اقبال الاعمال. بیروت، مکتبه­الاعلام­الاسلامی.

[۴۰]. شاشی، ابوبکر (1980). حلیه العلماء فی معرفه مذهب الفقهاء. بیروت، الرساله.

[۴۱]. شافعی، محمد بن ادریس (2006). التفسیر. عربستان، دارالتدمریه.

[۴۲]. شامی، رشاد (2002). موسوعه المصطلحات­الدینیه­ الیهودیه. قاهره، مکتبه­المصری.

[۴۳]. شاهین، عبدالصبور (1987). اثرالقرائات فی­الاصوات و النحوالعربی. قاهره، مکتبه خانجی.

[۴۴]. شیبانی، محمدبن­حسن (1403). الحجه علی اهل­المدینه. بیروت، عالم­الکتاب.

[۴۵]. صفار، محمد بن حسن ( 1404). بصائرالدرجات. قم، مؤسسۀ مرعشی نجفی.

[۴۶]. صنعانی، عبدالرزاق (1403). المصنف. بیروت، مکتب­الاسلامی.

[۴۷]. طوسی، محمدبن­حسن (1385). الغیبه. تهران، مکتبه نینوی.

[۴۸]. عمری، اکرم­بن­ضیاء (2009). عصر الخلافه­الراشده. ریاض، مکتبه­العبیکان.

[۴۹]. عوفی، حاتم­بن­عارف (1428)، اضاءات بحثیه فی علوم­السنه­النبویه. ریاض، دارالصمیعی.

[۵۰]. فراهیدی، خلیل­بن­احمد (١۴١٠). کتابالعین. قم، دارالهجره.

[۵۱]. فریمن، آرون (1386). زندگی نامه حسین­بن­حمدان خصیبی. هفت­آسمان، قم، ش33، صص137ـ170.

[۵۲]. فوزی، آل سیف (بی­تا). فی رحاب الامام الصادق(ع). حاره، دارالمحجه­البیضاء.

[۵۳]. قابه، عبدالحلیم (1999). القرائات­القرآنیه تاریخها. بیروت، دارالغرب­الاسلامی.

[۵۴]. کاشانی، ابی­بکر (1409). بدائع الصنائع. پاکستان، مکتبه­الحبیبه.

[۵۵]. کردی، محمد طاهر (بی­تا). تاریخ­القرآن. قاهره، مکتبه حلبی.

[۵۶]. کریمی­نیا، مرتضی (1386). سیره­پژوهی در غرب. تهران، مجمع تقریب بین مذاهب.

[۵۷]. کلینی، محمدبن­یعقوب (1429). الکافی. قم، دارالحدیث.

[۵۸].مالک­بن­أنس ( 2004). الموطأ. ابوظبی، مؤسسۀ زایدبن­سلطان.

[۵۹]. مامقانی، عبدالله (1422). تنقیح المقال. قم، مؤسسۀ احیاءالتراث.

[۶۰]. مجلسی، محمد باقر (1403). بحارالانوار. ‌بیروت، داراحیاءالتراث­العربی.

[۶۱]. مدرسی­طباطبایی، حسین (1380). بررسی­ستیزه­های دیرین دربارۀ تحریف قرآن. هفت آسمان، قم، ش11، صص41ـ72.

[۶۲]. معرفت، محمدهادی (1415). التمهید فی علوم­القرآن. قم، مؤسسۀ نشر اسلامی.

[۶۳]. مفید، محمدبن­محمد (1413). الاختصاص. قم، دارالمفید.

[۶۴].مقدسی، ابوشامه (2003). المرشدالوجیز. بیروت، دارالکتب­العلمیه.

[۶۵]. مکی عاملی، یوسف (1407). عقیده­الشیعه فی­الامام­الصادق(ع). بیروت، دارالزهراء.

[۶۶]. مناوی، محمدبن­علی (1999). الیواقیت والدرر فی شرح نخبه­ابن­حجر. ریاض، مکتبه‌ الرشد.

[۶۷]. منشاوی، عیود (1391). الامام ابوحنیفه و عنایته بالحدیث. الازهر، قاهره، ش6، صص 543ـ547.

[۶۸]. نجاشی، احمدبن­علی (1407). رجال­النجاشی. قم، انتشارات جامعۀ مدرسین.

[۶۹]. ولهاوزن (1998). الخوارج و الشیعه. قاهره، دارالجیل.

[۷۰]. هیتو، ( 1976). الحدیث المرسل. سوریه، دارالفارابی.

[۷۱]. یعقوب رشید (2011). سرقت حدیث. علوم الشریعه و القانون، اردن، صص108ـ122.