تحلیل فضایی خوشه‌های آسیب‌پذیر بافت کالبدی شهر گرگان در برابر زلزله (با استفاده از آمار فضایی )

1. ایمانی، بهرام؛ کانونی، رضا؛ بی‏نیاز، محمد و عالی‏محمدی، احمد، 1395، راهبردهای کاهش آسیب‏پذیری بافت‏های فرسوده در برابر زلزله، مطالعة موردی: محلۀ امامزاده حسن تهران، فصل‏نامه باغ نظر، دورة 13، ش 39، صص ۶۷-82.
2. بزی، خدارحم؛ صادقی، نوشین؛ خواجه شاهکویی، علیرضا و رضایی، حامد، 1396، تحلیل و برآورد آسیب‏پذیری مساکن شهری در برابر زلزله (مطالعۀ موردی: شهر گرگان)، مجلة آمایش جغرافیایی فضا، دورة 7، ش 25، صص ۷۳-88.
3. پیوسته‏گر، یعقوب؛ محمدی‏‏دوست، سلیمان؛ حیدری، علی‏اکبر و مشکسار، پریسا، 1396، ارزیابی و سنجش آسیب‏پذیری بافت فرسودة شهری کلان‏شهر شیراز در برابر زلزله با بهره‏گیری از AHP. فصل‏نامه جغرافیا (برنامه‏ریزی منطقه‏ای)، دورة 8، ش 1، صص ۳۳-56.
4. زنگی‏آبادی، علی؛ قائد رحمتی، صفر و سلطانی، لیلی، 1391، برنامه‏ریزی مدیریت بحران زلزله در شهرها، مشهد: شریعه توس.
5. صیامی، قدیر؛ لطیفی، غلامرضا؛ تقی‏نژاد، کاظم و زاهدی کلاکی، ابراهیم، 1392، آسیب‏پذیری پدافندی ساختار شهری با استفاده از تحلیل سلسله‏مراتبی AHP و GIS، مطالعة موردی: شهر گرگان، مجلة  آمایش جغرافیایی فضا(فصل‏نامه علمی- پژوهشی دانشگاه گلستان)، دورة 3، ش 10، صص ۲۱-42.
6. قدیری، محمود، 1394، عوامل اجتماعی- اقتصادی مؤثر بر میزان آسیب‏پذیری بافت مسکونی شهر تهران در برابر زلزله، فصل‏نامه فضای جغرافیایی، دورة 15، ش 51، صص ۲۴۱-262.
7. مهدنژاد، حافظ، 1394، سنجش و تحلیل مکانی گستره‏های فقر شهری (مورد مطالعه: شهر ورامین)، پایان‏نامه برای دریافت مدرک دکتری، رشتۀ جغرافیا و برنامه‏ریزی شهری، دانشکدۀ جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران.
8. مهدویان، عباس، 1392، پهنه‏بندی لرزه‏ای استان گلستان. نشریۀ علوم زمین، ش 89، صص ۱۶۵-174.
9. مهربان مطلق، هادی و معتمدی، محمد، 1397، تحلیل میزان آسیب‏پذیری بافت‏های فیزیکی- کالبدی شهر بجنورد در مقابل مخاطرات طبیعی (با تأکید بر زلزله)، فصل‏نامه دانش انتظامی خراسان شمالی، دورة 5، ش 17، صص ۶۷-82.

10. Armas, I.; Toma-Danila, D.; Ionescu, R. and Gavris, A., 2017, Vulnerability to Earthquake Hazard: Bucharest Case Study, Romania. Int J Disaster Risk Sci, No. 8, PP. 182-195.

11. Berquist, M.; Daniere, A. and Drummond, L., 2014, Planning for global environmental change in Bangkok's informal settlements. Journal of environmental planning and management, Vol. 58, No. 10, PP. 1711-1730.

12. Ghadiri, M., 2015, Socio- economic Factors in Residential Vulnerability to Earthquake in Tehran City, Journal of Geographic Space, Volume 15, Issue 51, pp. 241-262.

13. Gharakhlou, M., 2009, Crisis risk in urban slum. CAG, ETAVA, PP. 25-31.

14. Ianoș, I.; Merciu, G.L.; Merciu, C. and Pomeroy, G., 2017, Mapping Accessibility in the Historic Urban Center of Bucharest for Earthquake Hazard Response. Natural Hazards Earth System Science, No. 13, PP. 1-24.

15. Imani, B.; Kanoni, R.; Biniaz, M. and Ali Mohammadi, A., 2016, Strategies to reduce the vulnerability of worn tissues to earthquakes (case study: Imamzadeh Hassan neighborhood of Tehran), Bagh-e Nazar Journal, Volume 13, Issue 39, pp. 67- 82.

16. Jain, G., 2015, The role of private sector for reducing disaster risk in large scale infrastructure and real estate development: Case of Delhi. Environment & Urbanization, Vol. 23, No. 2, PP. 238-255.

17. khodarahm, b.; Sadeghi, N.; Khajeh Shahkouei, A. and Rezaei, H., 1396, An Analysis of Vulnerability Indicators of Urban Settlements Against Earthquake (Case Study: Gorgan City), Geographical Planning of Space Quarterly Journal, Volume 7, Issue 25, pp. 73-88.

18. Kushe, J.; Manda, M.; Mdala, H. and Wanda, E., 2017, The earthquake/seismic risk, vulnerability and capacity profile for Karonga town. African Journal of Environmental Science and Technology, Vol. 11, No. 1, PP. 19-32.

19. Mahdavian, A., 2013, Seismic zonation of Golestan province. Journal of GeoScience, Vol. 23(89), pp. 165-174.

20. Mahdnezhad, H., 2015, Assessment and Spatial Analysis of Urban Poverty Areas (Case Study: Varamin), Thesis for PhD, Geography and Urban Planning, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran.

21. Malladi, V. P. T., 2012, Earthquake Building Vulnerability and Damage Assessment with Reference to Sikkim Earthquake 2011. Master of Science in Geo-information Science and Earth Observation, Faculty of Geo-information Science and Earth Observation, Twente: University of Twente.

22. Mayunga, J. S., 2008, Understanding and Applying the Concept of Community Disaster Resilience: A capital-based approach. Paper prepared for the summer academy for social vulnerability and resilience building, 22 -28 July 2007, Munich, Germany.

23. Mehraban Motlagh, H. and Motamedi, M., 1397, Analyzing the Level of Vulnerability of Bojnourd City’s Spatio-Physical Texture against the Natural Hazards (with special reference on earthquake), Quarterly Journal of North Khorasan Police Science, Volume 5, Issue 17, pp. 67-82.

24. Peyvastehgar, Y., Mohammadidoost, S.; Heydari, A. A. and Meshksar, P., 2017, Assessing the vulnerability of urban distressed areas of the metropolis Shiraz against earthquakes using Analytical Hierarchy Process (AHP), Quarterly of Geography (Regional Planning), Volume 8, Issue 1, pp. 33-56.

25. Pickett, S. T. A.; Burch, W. R.; Jr. Dalton, S. D. and Foresman, T. W., 1997, Integrated urban ecosystem research. Urban Ecosystems, No. 1, PP. 183-184.

26. Prüfung, T. D. M., 2014, Exploring Social Vulnerability to Natural Disasters in Urban Settlements- Perspectives Flooding in the Slums of Lagos. Lagos: Universität zu Köln.

27. Ródenas, J. L.; García-Ayllón, S. and Tomás, A., 2018, Estimation of the Buildings Seismic Vulnerability: A Methodological Proposal for Planning Ante-Earthquake Scenarios in Urban Areas. Applied Sciences, Vol. 1208, No. 8, PP. 2-17.

28. Ruiter, M. C.; Ward, P. J.; Daniell, J. E. and Aerts, J. C. J. H., 2017, A comparison of flood and earthquake vulnerability assessment indicators. Natural Hazards Earth System Science, No. 17, PP. 1231-1251.

29. Rusydi, H. and Rahmawati, R. E., 2017, Vulnerability zoning of earthquake disaster of Palu. International Journal of Science and Applied Science: Conference Series, Vol. 1, No. 2, PP. 137-143.

30. Siami, Gh.; Latifi, Gh.; Taghinezhad, K. and Zahedi Kalaki, E., 2013, Pathology of Defensive Urban Structure using Analytical Hierarchy Process AHP and GIS. Case Study: Gorgan, Geographical Planning of Space Quarterly Journal, Volume 3, Issue 10, pp. 21-42.

31. Schütte, S., 2004, Urban Vulnerability in Afghanistan: Case Studies from Three Cities. Kabul: Afghanistan Research and Evaluation Unit.

32. Thinda, T. K. A., 2009, Community-Based Hazard and Vulnerability Assessment: A case study in Lusaka Informal Settlement, City of Tshwane, Degree of Masters in Disaster Risk Management. University of the Free State, Faculty of Natural and Agricultural Science Centre for Disaster Risk Management Education and Training for Africa.

33. Tromeur, E.; Menard, R.l Bailly, J. B. and Soulie, C., 2012, Urban vulnerability and resilience within the context of climate change. Hazards Earth Syst, No. 12, PP. 1811-1821.

34. World Bank (WB)., 2010, Natural hazards, unnatural disasters: the economics of effective prevention. Washington: The International Bank for Reconstruction and Development.

35. Zangiabadi, A.; Ghaed Rahmati, S. and Soltani, L., 2012, Planning for Earthquake Crisis Management in Cities, Mashhad: Sharia Toos.