تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,511,660 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,774,029 |
درج همخوان برای جلوگیری از التقای واکه ها در زبان فارسی: یک بررسی آوایی | ||
پژوهشهای زبانی | ||
مقاله 5، دوره 10، شماره 1، تیر 1398، صفحه 83-104 اصل مقاله (1.07 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jolr.2019.72002 | ||
نویسنده | ||
وحید صادقی* | ||
دانشیار گروه زبان شناسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره) | ||
چکیده | ||
در یک مطالعۀ آزمایشگاهی درج همخوان غلت [j] و چاکناییهای [?] و [h] برای جلوگیری از التقای واکهها را از طریق مشاهدۀ الگوی تغییرات فرکانس و شدت انرژی سیگنال صوتی بررسی کردیم. تعدادی کلمۀ فارسی حاوی وندهای اشتقاقی، تصریفی یا واژهبست که شامل توالیهای واکهای V1-V2 بودند، انتخاب شدند طوری که V1 عضو پایانی ستاک (ریشه) کلمه و V2 عضو آغازی پسوند باشد. در پیشینۀ مطالعات فارسی چنین بحث شده است که درج همخوان در توالیهای واکهایِ V-V وابسته به مشخصۀ آوایی واکۀ اول است. بر این اساس با توجه به اهمیت V1 در تعیین ماهیت آوایی همخوان میانجی، کلمات طوری انتخاب شدند که شامل هر یک از شش واکۀ زبان فارسی، در جایگاه V1 باشند. دو نوع اندازهگیری صوتی بر روی زنجیرههای آوایی هدف انجام شد؛ یکی در حوزۀ فرکانس (الگوی گذار فرکانسهای F1 و F2 در گذار از واکه به همخوان میانجی و بالعکس) و دیگری در حوزۀ شدت انرژی (شدت انرژی کل و شدت انرژی فرکانسهای میانی و بالا). نتایج نشان داد که درج غلت [j] در V-V باعث تغییر الگوی گذار فرکانس سازهها میشود، ولی درج چاکناییها در این بافت منجر به تغییرات فرکانسی سازهها نمیشود. این نتایج همچنین نشان داد که درج همخوانهای میانجی در V-V منجر به کاهش دامنۀ انرژی فرکانسهای میانی و بالا میشود، ولی دامنۀ انرژی فرکانسهای پایین با درج این همخوانها تغییر نمیکند. بر این اساس، چنین بحث کردیم که مهمترین تغییر صوتی در گذار از واکه به همخوان میانجی و همخوان میانجی به واکه در VGV، تغییر در الگوی زمانبندی ارتعاش تاراواهاست. این تغییر، حداقل تغییر آوایی لازم برای تبدیل ساخت واجی غیرمجازِ V.V به VCV است. از دیدگاه واجی، یافتههای این پژوهش با نظام مشخصهبنیاد چامسکی و هله (1968) مطابقت دارد که بر اساس آن چاکناییها و غلتها به طور مشترک با مشخصههای آوایی [-vocalic] و [-cons] نمایش داده میشوند. | ||
کلیدواژهها | ||
درج همخوان؛ همخوان غلت []؛ چاکناییهای [] و []؛ دامنۀ انرژی کل؛ دامنۀ انرژی فرکانسهای میانی و بالا؛ الگوی واکسازی حنجره | ||
مراجع | ||
بیجنخان، م. (1384). واجشناسی- نظریۀ بهینگی، تهران، انتشارات سمت. بیجنخان، م. (1392). نظام آوایی زبان فارسی، تهران، انتشارات سمت. ثمره، ی. (1378). آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوایی هجا، ویراست 2. تهران، مرکز نشر دانشگاهی. صادقی، ع. ا. (1380). مسائل تاریخی زبان فارسی. تهران، سخن. Bijankhan, M. 2000. Compensatory Lengthening: An Experimental Approach. Proceedings of International Conference on Spoken Language Processing (ICSLP), 2: 507-510. Bijankhan, M. 2005. Phonology: Optimality Theory. Tehran: Samt publication [In Persian]. Bijankhan, M. 2013. The sound system of the Persian language. Tehran: Samt publication [In Persian]. Boersma, P. & D. Weenink. 2018. Praat: Doing phonetics by computer (Version 6.0.43) http://www.praat.org/. [Computer program]. Catford J. C. 2001. A Practical Introduction to Phonetics. Oxford: Clarendon Press. Catford, J. 1988. A Practical Introduction to Phonetique de Strasbourg. Chomsky, N., & M. Halle. 1968. The sound pattern of English. New York: Harper & Row Publishers. Hon Hunt, E. 2009. Acoustic Characterization of the Glides /j/ and /w/ in American English. PhD dissertation. Cambridge, MA: Massachusetts Institute of Technology. Ladefoged, P. 2005. Features and parameters for different purposes. WPP, No. 104. Levi, S. V. 2008. Phonemic vs. derived glides. Lingua , 118, 1956-1978. Nevins, A., & I. Chitoran. 2008. Phonological representations and the variable patterning of glides. Lingua, 118, 1979-1997. Okobi, A. O. 2006. Acoustic Correlates of Word Stress in American English.PhD Thesis, Harvard-MIT Division of Health Sciences and Technology, Cambridge, Massachusetts. Padgett, J. 2008. Glides, vowels, and features. Lingua, 118, 1937-1955. Parker, S. G. 2002. Quantifying the Sonority Hierarchy. PhD Thesis, University of Massachusetts, Amherst. Sadeghi, A. A. 2001. Historical issues in the Persian language. Tehran: Sokhan Publication [In Persian]. Sadeghi, V. & M. Bijankhan. 2007. Compensatory Lengthening in Persian. Proceedings of ICPHSXVI’, Saarbrucken, Germany. Sadeghi, V. 2011. Laryngealization and Breathiness in Persian’, Proceedings of INTERSPEECH’ 2011, Florence, Italy, 629-632. Samare, Y. 1999. Persian phonetics: sounds and syallable structure. Second edition. Tehran: Center of Academic Publication [In Persian]. Selkirk, E. 1984. On the major Class Features and Syllable Theory. In M. Aronoff, & R. T. Oehrle (Eds.), Language Sound Structure (pp. 107-136). Cambridge, Massachusetts: MIT Press. Stevens, K. N. & H. M. Hanson. 2009. Articulatory-acoustic relations as the basis of distinctive contrasts. In W. Hardcastle, & J. Laver (Eds.), Handbook of Phonetic Sciences (2nd Ed.). Malden, Massachusetts: Wiley- Blackwell. Stevens, K. N. 1998. Acoustic Phonetics. Cambridge, Massachusetts: MIT Press. Stevens, K. N. 2002. Toward a model for lexical access based on acoustic landmarks and distinctive features. Journal of the Acoustical Society of America , 111(4), 1872-1891. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 934 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 607 |