پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,519,867 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,779,122 |
فضا و زمان دیجیتال در هنر چند رسانه ای با تأکید بر آثار دنیل استیگمن مانگرین و الساندرو راواگنان | ||
| مجله جهانی رسانه - نسخه فارسی | ||
| مقاله 7، دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 26، اسفند 1397، صفحه 276-301 اصل مقاله (1.58 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/gmj.2019.70871 | ||
| نویسندگان | ||
| راضیه مختاری دهکردی* 1؛ احمد نادعلیان2؛ محسن مراثی3 | ||
| 1دانش آموخته دکتری پژوهش هنر، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
| 2استاد یار و عضو هیئت علمی دانشکد ه هنر، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
| 3استادیار، گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه شاهد | ||
| چکیده | ||
| هنر چند رسانه ای به منظور شکستن کیفیت خطی و سنتی فضا و زمان، بر آن است تا ادراک جدیدی از پدیده فضا و زمان را در محیط دیجیتال فراهم آورد و به طور بنیادین آنها را بازآرایی کند. این نوع هنری همچنین قابلیت های منحصر به فردی در فضا و زمان اثر و در تعامل با کاربران ایجاد می کند. این مقاله بر آن است تا به شناسایی دو شاخه ی مهم هنر رسانه ای جدید، یعنی هنر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده بپردازد. در این راستا با روش نمونه گیری انتخابی، آثار دنیل استیگمن مانگرین و الساندرو راواگنان به عنوان دو هنرمند اصلی این دو شاخه ی هنری مورد شناسایی قرار گرفت. چارچوب نظری با استفاده از نظریه گوتفرید بوهم و ای جی لسینگ تدوین شده است. روش مورد استفاده توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری مطالب نیز کتابخانه ای و با استفاده از منابع اینترنتی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که فضا و زمان در آثار هنر جدید رسانه ای به طور عام و هنر واقعیت مجازی، هنرواقعیت افزوده به طور خاص به وسیلة کاربرد فرارسانه ای خود، نیروی بالقوه ای را برای آنچه حضور مجازی نامیده می شود، جهت خلق تجربه ای از بی واسطگی به نمایش میگذارد و مخاطب را در این فضا و زمان غوطه ور می سازد و یا آن را یا زمان و فضای واقعی ترکیب می کند. نهایتاً فضا و زمان در این نوع آثار بسیار سیال و پویا هستند که در امتداد آن تماشای منفعلانه ی مخاطب در درک فضا و زمان اثر را از بیننده صرف به تعامل گری فعال مبدل می کند. طبق نظریه بوهم، زمان نمایش توسط هنرمندان از پیش شکل گرفته و مدت زمان دریافت آثار هر دو نوع هنری وابسته به تعاملگری و کنش مخاطبان است و با حضور ایشان معنا می گیرد. هم چنین مخاطب در درک این آثار طبق نظر لسینگ می تواند از خوانش های همزمان و متوالی برای درک فضا و زمان آثار بهره ببرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فضای دیجیتال؛ زمان دیجیتال؛ هنر چند رسانه‌ای؛ دنیل استیگمن مانگرین؛ الساندرو راواگنان | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,067 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 695 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب