کاربرد نقش شیر در نشان‌های مصور تشکیلات مصر مملوکی

ابن ایاس، محمد بن احمد، بدائع الزهور فی وقائع الدهور، تصحیح محمد مصطفی. قاهره: دارالاحیاء الکتب العربیة، 1395.

ابن طولون دمشقی، محمد بن علی. اعلام الوری بمن ولی نائباً من الاتراک بدمشق الشام الکبری، تصحیح محمد احمد دهمان. دمشق: دارالفکر، 1964.

ابشیهی، شهاب الدین، المستطرف فی کل فن مستظرف، بیروت، 1419.

 عرینی، السید الباز،  الممالیک، بیروت: دار النهضة العربیة، 1976

 بقاعی، ابراهیم بن حسن، عنوان الزمان بتراجم الشیوخ و الاقران، تصحیح حسن حبشی. قاهره: دارالکتب و الوثائق القومیة. 1422.

بیبرس منصوری، زبده الفکر فی تاریخ الهجره، تحقیق زبیده محمد عطا، عین للدراسات و البحوث الانسانیه و الاجتماعیه، 2001/1380.

بیرونی، ابوریحان، آثار الباقیه عن القرون الخالیه، تصحیح پرویز اذکایی، تهران: میراث مکتوب، 1380.

جاحظ، الحیوان، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1424.

جاحظ، الرسائل الادبیه، بیروت، دار مکتبه هلال، 1423.

راغب اصفهانی، محاضرات الادباء، بیروت، دار ارقم، 1420.

زمخشری، ربیع الابرار و نصوص الاخیار، بیروت، موسسه اعلمی، 1412.

ذیلابی، نگار، "رنک، نشان‌های مصور در مصر مملوکی"، تاریخ و تمدن اسلامی، شماره‌ی6، 1386، از 117ـ140.

ذیلابی، نگار، «پیوند صورتگری و طلسمات در اسلام»، تاریخ و تمدن ملل اسلامی، بهار و تابستان 1395، دوره 12، شماره 23، ص 3ـ28.

رفیع‌فر، جلال و مهران ملک، «آیکونوگرافی نماد پلنگ و مار در آثار جیرفت (هزاره سوم قبل از میلاد)»، پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران، شماره4، 1392 از 7ـ36.

طاهری، صدرالدین، «کهن الگوی شیر در ایران، میان‌رودان و مصر باستان»، هنرهای زیبا‌ هنرهای تجسمی، شماره 49، 1391 از 83ـ93.

عدره، رشا،. «الرنوک المملوکیة فی دمشق»، (پایان‌نامه، چاپ شده)، دمشق، کلیة الآداب و العلوم الانسانیة جامعة دمشق، 2012ـ2013.

عینی، بدرالدین محمود، عقد الجمان فی تاریخ اهل الزمان، تصحیح امین محمد امین، قاهره: دار الکتب و الوثائق القومیة، 1431.

کاشغری، محمود بن حسین، دیوان لغات الترک، بی‌جا: دارالخلافة العلیة ـ مطبعه‌ی عامره، 1333.

مقریزی، احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، بیروت: دار الکتب العلمیة، 1418.

موسوی، جمال، «ایران و نماد نجومی جغرافیایی آن در هفت اقلیم»، در هشتمین کنگره بین‌المللی ایرانشناسی اسپانیا، به اهتمام احمدرضا خضری و رودریگز خواکین، تهران آبان 1397.

نویری، نهایه الارب، قاهره، دارالکتب و الوثائق القومیه، 1423.