تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,036 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,504,727 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,768,765 |
الگوی ارزشیابی فرایند خطمشیگذاری فرهنگی با رویکرد مطالعه کیفی اسناد فرهنگی جمهوری اسلامی ایران | ||
مدیریت دولتی | ||
مقاله 3، دوره 11، شماره 1، 1398، صفحه 47-72 اصل مقاله (1.15 M) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jipa.2019.268859.2409 | ||
نویسندگان | ||
حسین گرجی پور1؛ وحید خاشعی* 2؛ علیرضا اسلامبولچی3؛ علی اصغری صارم4 | ||
1دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران | ||
2دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی (ره)، تهران، ایران | ||
3استادیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران | ||
4استادیار، گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
چکیده | ||
هدف: ارزشیابی فرایند خطمشیگذاری فرهنگی در نظام جمهوری اسلامی ایران که بر مبنای هویت فرهنگی شناخته میشود، به الگوی بومی مبتنی بر فرهنگ دینی جامعه ایرانی نیاز دارد؛ زیراانتقال الگوهای غیر بومیِ ارزشیابی خطمشیهای فرهنگی، نمیتواند در این عرصه راهگشا باشد. این پژوهش بهدنبال آن است که شاخصهای مطلوبیت را برای ارزشیابی بومی در هر مرحله از فرایند خطمشیگذاری فرهنگی در نظام جمهوری اسلامی ایران شناسایی و تدوین کند. روش: روش اجرای پژوهش، بررسی کیفی سه سند «نقشه مهندسی فرهنگی کشور»، فصل مرتبط با فرهنگِ سند «چشمانداز توسعه 1404» و سند «اسلامیشدن دانشگاههای کشور»، با بهرهمندی از روش تحلیل مضمون، به عنوان فرایندی برای تحلیل دادههای متنی است. یافتهها: شاخصهای مطلوب در فرایند خطمشیگذاری فرهنگی در قالب پنج دسته عبارتاند از: 1. مرحله شناخت و درک مسئله، شامل بصیریتافزایی، رشد اجتماعی، هویتبخشی و تعمیق اصول و معارف دینی؛ 2. مرحله تهیه و تدوین راهحلها، شامل کارآمدی، نوگرایی، اقتضانگری و عقلانی علمی؛ 3. مرحله مشروعیتدهی، شامل اقناعپذیری و حمایت قانونی؛ 4. مرحله اجرا، شامل تناسبسازی زمانی و مکانی، ساختاربندی، بسترسازی نرم و سخت و موفقیت در مشروعیت دهی؛ 5. مرحله ارزیابی، شامل نظارت چندسطحی، نظارت مستمر و نظارت هوشمند. نتیجهگیری: الگوی ارزشیابی در فرایند خطمشیگذاری فرهنگی، این امکان را در اختیار خطمشیگذاران، مجریان و ذینفعان قرار میدهد که در گام نخست، از بروز آسیبهای احتمالی در تصمیمگیریها و اقدامهای فرهنگی پیشگیری کنند و در گام بعدی، در صورت دستنیافتن به اهداف فرهنگی، با رجوع به الگوی ارائهشده، موانع و مشکلات را شناسایی و آنها را حل کنند. | ||
کلیدواژهها | ||
خطمشیگذاری؛ فرهنگ؛ خطمشیگذاری فرهنگی؛ ارزشیابی؛ ارزشیابی خطمشی | ||
مراجع | ||
ابوالحسنی رنجبر، احمد؛ دانشفرد، کرمالله؛ فقیهی، ابوالحسن (1396). ارائۀ الگوی دستور کار خطمشیهای اصلاح نظام اداری در ایران. مدیریت دولتی، 9(4)، 615-640. اسدیفر، رویا؛ فانی، علیاصغر؛ آذر، عادل؛ الوانی، سید مهدی (1395). مدل تجزیه و تحلیل خطمشی عمومی در ایران. مدیریت دولتی، 8(2)، 255-276. اشتریان، کیومرث (1381). روش خطمشیگذاری فرهنگی. تهران: کتاب آشنا. افتخاری، اصغر؛ بابا خانی، مجتبی (1395). سیاست و فرهنگ/ شاخصهای سیاستگذاری فرهنگی از دیدگاه امام خمینی (ره). تحقیقات فرهنگی ایران، 9(3)، 57-90. الوانی، سید مهدی؛ شریفزاده، فتاح (1390). فرایند خطمشیگذاری عمومی (چاپ هشتم). تهران: دانشگاه علامه طباطبائی. الوانی، سید مهدی؛ هاشمیان، سید محمدحسین (1387). ارائه مدل بومی خطمشیگذاری متوازن بخش فرهنگ. تهران، همایش ملی و تحول در فرهنگ و هنر، 1-25. باقری فرد، محمدحسین؛ توکلی، عبدالله؛ الوانی، سید مهدی (1394). سیاستگذاری فرهنگی در دولت دینی. حکومت اسلامی، 20(1)، 173-205. باقری فرد، محمدحسین؛ توکلی، عبدالله؛ الوانی، سید مهدی (1395). سازوکارهای تأثیرگذاری دینی در فرایند سیاستگذاری فرهنگی با تأکید بر مرحله تدوین. دین و ارتباطات، 23(2)، 5-27. پورعزت، علی اصغر؛ رحیمیان، اشرف (1391). ویژگیهای خطمشیگذاری عمومی برای اداره شهرهای پر تنوع و پیچیده (مورد مطالعه: شهر تهران). مدیریت دولتی، 4(10)، 25-44. حسنقلیپور، حکیمه؛ امیری، مجتبی؛ پورعزت، علیاصغر (1396). توسعه مدل ارزشیابی خطمشی نگهداشت اعضای هیئت علمی در آموزش عالی. مدیریت دولتی، 9(3)، 489-516. حسین لی، رسول (1379). مبانی و اصول سیاستهای فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران. تهران: آن. داناییفرد، حسن؛ خیرگو، منصور؛ آذر، عادل؛ فانی، علی اصغر (1391). فهم انتقال خطمشی اداری در ایران/ پژوهشی بر مبنای راهبرد داده بنیاد. مدیریت فرهنگسازمانی، 10(2)، 5-28. ذکایی، سعید؛ شفیعی، محمد؛ سادات، سمیه (1389). کالبدشکافی خطمشی گذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. مطالعات فرهنگی و ارتباطات، (20)، 77-120. سلیمی، حسین (1382). سیاستپذیری فرهنگ، کتاب سیاستگذاری و فرهنگ در ایران امروز، به اهتمام مجید وحید. تهران: باز. شریفزاده، فتاح؛ الوانی، سید مهدی؛ رضایی منش، بهروز؛ مختاریان پور، مجید (1392). موانع اجرایی سیاستهای فرهنگی کشور طی برنامههای اول تا چهارم توسعه: بررسی تجربه مدیران فرهنگی. اندیشه مدیریت راهبردی، 7(1)، 33-77. شورای عالی انقلاب فرهنگی (1371). اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی. شورای عالی انقلاب فرهنگی (1392). نقشه مهندسی فرهنگی کشور. تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی. صحیفه نور (1383). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره). صدوقی، مجید (1387). معیارهای ویژه ارزیابی پژوهش کیفی. روششناسی علوم انسانی، 14(56)، 55-72. عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمد سعید؛ فقیهی، ابوالحسن؛ شیخزاده، محمد (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روش ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی،10(2)، 151- 198. قلیپور، رحمت اله؛ آهنگر، ابراهیم (1389). فرایند سیاستگذاری عمومی در ایران. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. کمیلی فرد، سید مجتبی؛ طهماسبی بلوکآباد، رضا؛ حمزه پور، مهدی (1396). بررسی و تحلیل گامهای نظام خطمشی گذاری فرهنگی در انقلاب اسلامی ایران. پژوهشنامه انقلاب اسلامی، 7(22)، 22-38. مشبکی، اصغر؛ خادمی، علیاکبر (1391). بررسی آسیبشناسانه سیاستها و سیاستگذاری فرهنگی در ایران بعد از انقلاب اسلامی. نامه پژوهش فرهنگی، 9(4)، 133-178. مقتدایی، مرتضی؛ ازغندی، علیرضا (1395). آسیبشناسی خطمشی گذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. علوم سیاسی، 12(34)، 7-26. واعظی، رضا؛ شریفزاده، فتاح؛ محمدی، محسن (1394). شناسایی و اولویتبندی الگوهای ارزیابی خطمشی عمومی. علوم مدیریت ایران، 10(40)، 1-22. References Abedijafari, H., Taslimi, M.S., Faghihi, A. & Sheikhzade, M. (2011). Thematic analysis and thematic network: a simple and effective way for Explaining existing patterns in qualitative data. Journal of Strategic Management Thought, 10(2), 151-198. (in Persian( Abolhasani Ranjbar, A., Daneshfard, K., & Faghihi, A. (2017). An Agenda Setting for the Reformation Policies of Administrative System in Iran, Journal of public Administration,9(4), 615-640. (in Persian( Alkin, M.C., & Christie, C.A. (2012). An Evaluation Theory Tree. In M.Alkin (Ed.), Evaluation roots، A Wider Perspective of Theorists' Views and Influences, 11-58, Thousand Oaks: SAGE. Alvani, S. M. & Sharifzade, F. (2011). Public Policy Making Process, (8 th Impression), Tehran: Allameh Tabatabai University.(in Persian( Alvani, S.M., & Hashemiyan, S.M.H. (2008). Propose of local Model balanced policy department of culture. National Conference and Changing Culture and Art, 1-25. Asadifard, R., Fani, A.A., Azar, A. & Alvani, S. M. (2016). Public Policy Analysis Model in Iran, Journal of public Administration, 2(8), 255-276.(in Persian( Ashtariyan, Q. (2002). Method of Cultural policy. Tehran: Ketabe Ashena. (in Persian( Bagherifard, M.H., Tavakkoli, A., Alvani, S.M. (2015). Cultural policy in the religious Government. Journal of Islamic Government, 20(1), 173-205. (in Persian( Bagherifard, M.H., Tavakkoli, A., Alvani, S.M. (2016). Mechanisms of Religious influence in Cultural policy making process with Emphasis on Step formulation. Journal of Religion and communication, 23(2), 5-27.(in Persian( Braun, V. & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology, qualitative Research in psychology, 2(3), 77-101. Brownson, R.C, & Royer, C., & Chriqui, J.F. (2009). Understandingevidence-based public health policy. American Journal of Public Health, 99 (9), 1576–1583. Danaifard, H. & Kheirgo, M. & Azar, A. & Fani, A. (2012). Understanding office policy the transfer in Iran/ a research Based on Foundation data strategy. Journal of Management of Organizational Culture, 10(2), 5-28. (in Persian( Dye, T. (2013). Understanding Public Policy (14th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice. Eftekhari, A. & Babakhani, M. (2016). Politics and culture/ indices of Cultural policy from the point of view emamkhomeini. Journal of Iranian Cultural Research, 9(3), 57-90. Gholipour, R. & Ahangar, E. (2010). Public policy making process in Iran, Tehran: Islamic Parliament Research Center of The Islamic Republic of Iran.(in Persian( Hasangholipour, H., Amiry, M. & Pourezzat, A.A. (2017). Developing a Model for the Evaluation of Effective Retention Policy for Faculty Members in Higher Education, Journal of public Administration, 9(3), 489-516. Haynes, J. (2015). Religion, ‘soft power’ and foreign policy making in the USA, India and Iran”. Governance and International Relations journal, 11(4), 1-21. Holloway, I. & Todres, L. (2003). The Status of Method: Flexibility, Consistency and Coherence. Qualitative Research, 3(3), 345-357. Hosseinli, R. (2000). Basics and Principles of cultural policy in Islamic Republic of Iran. Tehran: An. (in Persian( John, K., & Lera, T. (2012). Human resource management and value addition through strategic human resource planning. Research Expo International Multidisciplinary Research Journal, 2(4), 58-66. Jones, C.O. (1977). An Introduetion to the study of public policy. Massachusetts: Duxbury. Komeilyfard, S.M., Tahmaseby blokabad, R., Hamzepoor, M. (2017).Study and analysis of steps Cultural Policy in Islamic revolution of Iran. Research Journal on Islamic Revolution, 7(22), 22-38. (in Persian( Makinde, T. (2005). Problems of Policy Implementation in Developing Nations: The Nigerian Experience. Journal of Social Sciences, 11(1), 63-69. Moghtadai, M. & Azghandi, A. (2016). Pathology Cultural Policy of Islamic Republic of Iran. Journal of Political Science, 12(34), 7-26. (in Persian( Moshabaki, A. & Khademi, A. (2012). Study Pathologically politics and Cultural Policy in Iran after Islamic Revolution. Cultural Research Letter, 9(4), 133-178. (in Persian( Parsons, K. R. (2007). A Study of Religouce Faith and the Ethical Decision Making Prosses. Submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Science in Leadership and Human Resource Development. Pourezzat, A.A. & Raheimian, A. (2012). Public Policy necessities for administration of complex and different cities (Case study: Tehran). Journal of public Administration, 4(10), 25-44. (in Persian( Sadooghi, M. (2008). Criteria of Evaluating Qualitative Research. Methodology of Social Sciences and Humanities Journal, 14(56), 55-72.(in Persian( Sahife-y- Noor (2004). Tehran: Institute of Arranging and publishing of Emam Khomeini works. (in Persian( Salimi, H. (2003). Culture of politics, book of policy and Culture in Iran Today. By the good offices of Majid Vahid, Tehran: Baz. (in Persian( Scollon, R. (2001). Inter-Cultural Communication. Oxford: Blackwell Publishers. Sharifzade, F., Alvani, S.M., Rezaiimanesh, B. & Mokhtariyanpour, M. (2013). Barriers to the implementation the cultural policy of the country During the first to fourth development plans: study Experience of Cultural managers. Journal of Strategic Management Thought, 7(1), 33-77. (in Persian( Supreme Council for Cultural Revolution (1991). Principles of Cultural Policy of the Islamic Republic of Iran. Tehran: Secretariat Supreme Council for Cultural Revolution. Supreme Council for Cultural Revolution (2013). Engineering Map of Country Cultural. Tehran: Secretariat Supreme Council for Cultural Revolution. (in Persian( Taylor, S. E. (1991). Primitive Culture, Researches into the Development of Mythology. philosophy, Language, Art and custom (1). London. Twining, J. (2000). A Naturalistic Journey into the Collaboratory: In Search of27. Understanding for Prospective Participants. Doctoral Dissertation, Denton: Texas Woman’s University. Vaezi, R., Sharifzade, F. & Mohamadi, M. (2015). Identification and prioritize of Public Policy Evaluation Patterns. Journal of Iran Management Sciences, 10(40), 1-22. (in Persian( Zokaii, S., Shafii, M. & Sadat, S. (2010). Dissection of cultural policy islamic_republic_of_iran, Journal of Cultural Studies and Connections, (20), 77-120. (in Persian(
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,396 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,434 |