اسطوره‌سنجی در پنج نمایش‌نامۀ منتخب از نغمه ثمینی براساس روش ژیلبر دوران

[1] افلاطون (1389). ضیافت، ترجمۀ محمدابراهیم امینی‏فرد، چ 4، تهران: جامی.

[2] اِلیاده، میرچا (1394). رساله در تاریخ ادیان، ترجمۀ جلال ستاری، چ 5، تهران: سروش.

[3] بولن، جین‏شینودا (1394). نمادهای اسطوره‏ای و روان‏شناسی زنان، ترجمۀ آذر یوسفی، چ 7، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.

[4] ــــــــــ (1395). نمادهای اسطوره‏ای و روان‏شناسی مردان، ترجمۀ مینو پرنیانی، چ 5، تهران: آشیان.

[5] ثمینی، نغمه (1385). شکلک، تهران: نی.

[6] ـــــــــــ (1391). اسب‏های آسمان خاکستر می‏بارند، چ‏ 2، تهران: نی.

[7] ـــــــــــ (1393). تماشاخانۀ اساطیر، چ 3، تهران: نی.

[8] ـــــــــــ (1393). خانه، تهران: نی.

[9] ـــــــــــ (1393). خواب در فنجان خالی، چ 2، تهران: نی.

[10] ـــــــــــ (1393). هیولاخوانی،تهران: افراز.

[11] سرلو، خوان ادواردو (1392). فرهنگ نمادها، ترجمۀ دکتر مهرانگیز اوحدی، چ 2، تهران: دستان.

[12] شاهمیری، آزاده (1389). «خانه‏ام ویران است»، روزنامة شرق، 27 خرداد.

[13] شوالیه، ژان (1385). فرهنگ نمادها، ترجمۀ سودابه فضایلی، تهران: جیحون.

[14] عوض‏پور و نامورمطلق (1393). «ژیلبردوران و نقد اسطوره‏ای»، فصل‌نامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره‏شناختی، س10، ش 37.

[15] گورین، ویلفرد (1394). راهنمای رویکردهای نقد ادبی، ترجمۀ زهرا مهین‏خواه، چ 5، تهران: اطلاعات

[16] نامورمطلق، بهمن (1392). درآمدی بر اسطوره‌شناسی، تهران: سخن.

[17] مورنو، آنتونیو (1392). خدایان و انسان مدرن،  ترجمة داریوش مهرجویی، چ 7، تهران: مرکز.

[18] یونگ، کارل گوستاو (1392). انسان و سمبول‏هایش،ترجمۀ دکتر محمود سلطانیه، چ 9، تهران: جامی.