ارزیابی جاذبه‌های گردشگری حوضۀ آبخیز قره‌سو براساس میزان تأثیرپذیری و تأثیرگذاری شاخص‌های محیط‌‌‌زیستی

1. آذر، عادل و رجب‌زاده، علی (1388). تصمیم‌گیری کاربردی (رویکرد M.A.D.M)، تهران: نگاه دانش، چاپ سوم.
2. سلمانی، محمد؛ بدری، سیدعلی؛ قصابی، محمدجواد و عشورنژاد، غدیر (1392). درجه‌بندی سکونتگاه‌های روستایی برای توسعۀ گردشگری بیابان با استفاده از روش ELECTERE III (مطالعۀ موردی: خور و بیابانک)، جغرافیا و پایداری محیط، شمارۀ 6، 22-1.
3. صادقی‌روش، محمدحسن (1395). کاربرد مدل انتروپی‌شانون در پهنه‌بندی توسعه‌یافتگی استان یزد از دیدگاه بیابان‌زدایی، فضای جغرافیایی، سال 16، شمارۀ 54، 133-113.
4. ضرابی، اصغر و همکاران (1390). تحلیلی بر جاذبه‌ها و تسهیلات گردشگری منطقۀ اورامانات، مجلۀ جغرافیاوبرنامه‌ریزیمحیطی، سال 22، شمارۀ 3، 52-35.
5. طاهری، مرضیه و همکاران (1393). استفاده از تصمیم‌گیری چندمعیاره مبتنی بر تلفیق روش‌های DEMATEL و ANP در انتخاب مکان بهینۀ آرامستان‌ها (مطالعۀ موردی: اصفهان)، محیط‌شناسی، دورۀ 40، شمارۀ 2، 480-463.
6. کرمی دهکردی، مهدی و کلانتری، خلیل (1390). شناسایی مشکلات گردشگری روستایی استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از تکنیک تئوری بنیادی، جغرافیا و پایداری محیط، شمارۀ 6، 30-1.
7. مالچفسکی، یاچک (1385). سامانۀ اطلاعات جغرافیایی و تحلیل تصمیم چندمعیاری، مترجمان: اکبر پرهیزکار و عطا غفاری گیلانده، تهران: انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌‌ها (سمت)، چاپ اول.
8. میکائیلی تبریزی، علیرضا و مهرمند، شهرزاد (1390). طراحی پایدار فضاهای گردشگری کوهستانی (مطالعۀ موردی: پارک طبیعت کوهسار تهران)، مجلۀ محیط‌شناسی، سال 38، شمارۀ 58، 96-87.
   1. Bhuiyan, A.H., Siwar, C., & Shaharuddin, M.I. (2016). Sustainability Measurement for Ecotourism Destination in Malaysia: A Study on Lake Kenyir, Terengganu. Soc Indic Res, 128: 1029–1045.

10. Blancas, F.J., Lozano, M., González, M., Guerrero, F. M., & Caballero, R. (2011). How to Use Sustainability Indicators for Tourism Planning: The Case of Rural Tourism in Andalusia (Spain), Science of the Total Environment: 412–413, 28–45.

11. Hsu, C.W., Kuo, T.C., Shyu, G.S. & Chen, P.S. (2014). Low Carbon Supplier Selection in the Hotel Industry, Sustainability, 6: 2658-2684.

12. Li, R., Lu, Z. & Li, J. (2012), Quantitative calculation of eco-tourist's landscape perception: Strength, and spatial variation within ecotourism destination, Ecological Informatics, 10: 73–80.

13. Lozano, M., Javier, F., Mercedes, G., & Rafael, C. (2011). Sustainable Tourism Indicators as Planning Tools in Cultural Destinations, Ecological Indicators, 18: 659-675.

14. Mao, X., Meng, J. & Wang, Q. (2014). Modeling the effects of tourism and land regulation on land-use change in tourist regions: A case study of the Lijiang River Basin in Guilin, China. Land Use Policy, 41: 368–377.

15. Niu, L., Cheng, Z., & Zhao, M., (2012). Ecological characteristics of species in the different vegetation landscape districts with tourism disturbance in Wutai Mountains, J.Mount. Sci., 30(3): 282–289.

16. Pickering, C.M., & Hill, W. (2007). Impacts of recreation and tourism on plant biodiversity and vegetation in protected areas in Australia, J. Environ. Manage, 85: 791-800.

17. Strickland-Munro, J.K., Allison, H.E., & Moore, S. (2010). sing resilience concepts to investigate the impacts of protected area tourism on communities, Annals of Tourism Research, 37(2): 499–519.

18. Tsai, W.H., Chou, W.C. and Lai, Chien-Wen (2010). An effective evaluation model and improvement analysis for national park websites: A case study of Taiwan, Tourism Management, 31: 936–952.

19. Tsaura, S.H., Linb, Y.C. & Linc, J.H. (2006). Evaluating ecotourism sustainability from the integrated perspective of resource, community and tourism, Tourism Management, 27: 640–653.