اصل‌های بوریدان و بارکن در منطق سینوی وارزیابی صحت استناد آنها به ابن‌سینا

[1]. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (1375).  الإشارات و التنبیهات. قم، نشر البلاغة.

[2]. ـــــــــــــــــــــــــ (1970م.).  الشفاء. المنطق. العبارة. القاهره. دار الکاتب العربی للطباعه و النشر.

[3]. ارموی، سراج‌الدین (1373). بیان الحقّ و لسان الصدق. تصحیح و تحقیق غلامرضا ذکیانی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، به راهنمایی احمد بهشتی. تهران، دانشگاه تهران.

[4]. ـــــــــــــــــــ (1393). مطالع الأنوار. در لوامع الأسرار فی شرح مطالع الأنوار. تصحیح و مقدمه از علی اصغر جعفری ولنی. تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

[5]. اژه‌ای، محمد علی (1387). «جهت سور و جهت حمل در منطق قدیم». حکمت و فلسفه. شمارۀ 15. صص 91ـ101.

[6]. ــــــــــــــــــ (1394). «جهت سور و جهت حمل در منطق قدیم». پژوهش‌هایی در آثار علمی و فلسفی بوعلی سینا. گردآوری و ویرایش: جعفر آقایانی چاوشی. تهران، انتشارات بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا با همکاری پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا.

[7]. اصفهانی، محمد حسن (1394). عون إخوان الصفا علی فهم کتاب الشفاء. تصحیح و تحقیق علی اوجبی. تهران، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران.

[8]. خونَجی، افضل‌الدین (1389). کشف الاسرار عن غوامض الافکار. مقدمه و تحقیق خالد الرویهب. تهران، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران و مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه آزاد برلین ـ آلمان.

[9]. سمرقندی، شمس‌الدین محمد (2014م.). قسطاس الأفکار فی تحقیق الأسرار، با مقدمه، تصحیح، ترجمه و شرح نجم‌الدین پهلوان، استانبول، تورکیه یازما اثرلر کورومو باشکانلیقی.

[10]. طوسی، نصیر‌الدین (1375). شرح الإشارات و التنبیهات. قم، نشر البلاغه.

[11]. عظیمی، مهدی (1394). تحلیل منطقی گزاره. شرح منطق اشارات (نهج سوم تا ششم). قم، مجمع عالی حکمت.

[12]. فخر رازی، محمد بن عمر (1384). شرح الإشارات و التنبیهات. با مقدمه و تصحیح علی رضا نجف زاده. تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

[13]. فلاحی، اسدالله (1389). «قرص نان و دانش‌آموزی (تحلیلی دربارۀ جهت سور. جهت حمل. عموم مجموعی و عموم افرادی)». وبلاگ منطق در ایران. نشانی:

http://logiciran.blogfa.com/post-142.aspx .

[14]. ـــــــــــــــ (1390). «تحلیل عموم‌های سه‌گانۀ اصول فقه در منطق جدید». منطق‌پژوهی. شمارۀ 3. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. بهار و تابستان. ص 103ـ126.

[15]. قطب رازی، محمد بن محمد (1375). المحاکمات بین شرحی الإشارات و التنبیهات. در پانوشت شرح الإشارات و التنبیهات. قم، نشر البلاغه.

[16]. ــــــــــــــــــــــــــــ (1393). لوامع الأسرار فی شرح مطالع الأنوار. تصحیح و مقدمه از علی اصغر جعفری ولنی. تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

[17]. کاتبی، نجم‌الدین (ن.خ. 1417). شرح کشف الاسرار. نسخۀ خطی. کتابخانۀ استانبول جار الله. شمارۀ 1417.

[18]. موحد، ضیاء (1381). منطق موجهات. تهران، هرمس.

[19]. ــــــــــــــ (1394). تأملاتی در منطق ابن سینا و سهروردی. تهران، هرمس.

[20]. نبوی، لطف‌الله (1379). «تمایز de re و de dicto در منطق سینوی و تصویر آن در معناشناسی کریپکی». مدرس. 4ـ1. 149ـ157.

[21]. ـــــــــــــــ (1381). منطق سینوی به روایت نیکلاس رشر. تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

[22]. Hughes, G. E., and M. J. Cresswell (1996). A New Introduction to Modal Logic. London and New York, Routledge.

[23]. Movahed, Zia (2003). “Ibn-Sina’s Anticipation of the Formulas of Buridan and Barcan”. in Ali Enayat, Iraj Kalantari, & Mojtabi Moniri (editors). Logic in Teheran: Proceedings of the Workshop and Conference on Logic, Algebra and Arithmetic, held October 18-22. 2003. LNL 26 Wellesley, MA: ASL/A K Peters, Ltd. pp. 248-255.

[24]. --------- (2010). “De re and De dicto modality in Islamic traditional logic”. Sophia Prennis. vol. 2 n. 2. pp. 5-15.