آسیب‌شناسی مباحث علم بیان در کتاب‌های بلاغت فارسی

آقاحسینی، حسین و محبوبه همتیان. (1394). نگاهی تحلیلی به علم بیان. تهران: سمت.

آهنی، غلامحسین. (1357). معانی و بیان. تهران: مدرسۀ عالی ادبیات و زبان‌های خارجی.

احمدنژاد، کامل. (1392). معانی و بیان. چ 2. تهران: پایا.

تقوی، نصراالله. (1317). هنجار گفتار. تهران: مجلس.

تجلیل، جلیل. (1370). معانی و بیان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

ثروتیان، بهروز. (1383). فنّ بیان در آفرینش خیال. تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــ . (1369). بیان در شعر فارسی. چ 1. تهران: برگ.

دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغت‌نامه. چ 2. تهران: دانشگاه تهران.

رنجبر، احمد. (1385). بیان. تهران: اساطیر.

رادویانی، محمد‌بن عمر. (1949م.). ترجمان البلاغه. تصحیح محمد آتش. استانبول: المعهد الشرقی.

رجایی، محمد‌خلیل. (1353). معالم البلاغه، در علم معانی و بیان و بدیع. شیراز: دانشگاه پهلوی.

زاهدی، زین‌الدّین. (1356). روش گفتار در علم معانی و بیان و بدیع. مشهد: دانشگاه مشهد.

شمیسا، سیروس. (1371). بیان. چ 2. تهران: فردوس.

علوی مقدم، محمّد و رضا اشرف‌زاده. (1384). معانی و بیان. تهران: سمت.

فضیلت، محمود. (1390). زبان تصویر. تهران: قلم.

قاسمی، رضا. (1389). معانی و بیان تطبیقی. چ 1. تهران: فردوس.

قیس رازی، شمس‌الدّین محمد. (1314). المعجم فی معاییر اشعار العجم. تصحیح قزوینی. تهران: خاور.

کزازی، میرجلال‌الدّین. (1368). زیبایی‌شناسی سخن پارسی (بیان). تهران: مرکز.

گلی، احمد. (1387). بلاغت فارسی (معانی و بیان). تبریز: آیدین.

محمدی، محمدحسین. (1392). بلاغت. چ 4. تهران: زوار.

وطواط، رشیدالدّین. (1362). حدائق السّحرفی دقایق الشّعر. تصحیح عباس اقبال. تهران: طهوری.

همایی، جلال‌الدّین. (1373). معانی و بیان. به کوشش ماهدخت بانو همایی. تهران: هما.

ــــــــــــــــ . (1389). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: اهورا.