![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,681,782 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,872 |
وزن دوری چیست؟ | ||
پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت | ||
مقاله 8، دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 14، آبان 1397، صفحه 135-152 اصل مقاله (266.81 K) | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlcr.2018.68454 | ||
نویسنده | ||
وحید عیدگاه طرقبه | ||
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
مقالۀ حاضر کوششی برای به دست دادن توصیفی استوار از گونهای از وزنهای فارسی به نام «وزن دوری» است. وزنپژوهان وزن دوری را بر پایۀ کاربرد آن، و نه ساختار عروضی تعریف کردهاند. از همین روی، از دست یافتن به توصیفی فراگیر از آن بازماندهاند. از آنجا که رابطۀ معنیداری میان وزنهای دوری و دایرههای عروضی وجود دارد، برای تعریف دقیق هر وزن دوری، نخست باید دایرۀ مخصوص بدان را با رویکردی توصیفی بررسی کرد. وزن دوری چیزی جز یک دایرۀ عروضی نیست که برخی از هجاهای آن حذف، یا به جای آنها درنگ گذاشته شدهاست. باید توجه داشت که وزنهای دوری در گروه وزنهای متناوب دستهبندی میشوند؛ اما میان وزنهای دوری و دیگر وزنهای متناوب تفاوتی بنیادین وجود دارد و این تفاوت به شیوة ساخته شدن این وزنها برمیگردد. هر وزن دوری یک وزن متناوب است اما هر وزن متناوب یک وزن دوری به شمار نمیآید. | ||
کلیدواژهها | ||
وزنهای دوری؛ درنگ؛ سکوت؛ عروض فارسی؛ دایرههای عروضی | ||
مراجع | ||
ادیب طوسی، محمدامین. (1339). «یک پیشنهاد تازه در فنّ عروض». نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز. س 12. ش 55. صص 360ـ 396. بیدل دهلوی، عبدالقادر. (1344). کلیات دیوان. ج 1: غزلها. با تصحیح خالمحمد خسته و مقدمۀ خلیلاالله خلیلی. کابل: فروغی. خاقانی، افضلالدّین بدیل. (1382). دیوان خاقانی. به کوشش ضیاءالدّین سجادی. تهران: زوّار. خانلری، پرویز. (1361). وزن شعر فارسی. تهران: توس. سنایی غزنوی، مجدودبن آدم. (1386). غزلهای حکیم سنایی غزنوی. به تصحیح یداالله جلالی پندری. تهران: علمی و فرهنگی. ـــــــــــــــــــــــــــ . (1380). دیوان. تصحیح و تحشیۀ محمدتقی مدرس رضوی. تهران: سنایی. ــــــــــــــــــــــــــــ . (1356). کلیّات اشعار. چاپ عکسی از دستنویس کابل (نگاشتۀ سدۀ 6). کابل: انتشارات بیهقی. شمیسا، سیروس. (1385). آشنایی با عروض و قافیه. تهران: فردوس. شهریار، محمدحسین. (1385). دیوان. تهران: نگاه. طوسی، خواجه نصیر. (1363). معیارالأشعار. بهاهتمام محمّد فشارکی و جمشید مظاهری. اصفهان: سهروردی. قیس رازی، شمسالدّین محمد. (1360). المعجم فی معاییر اشعار المعجم. به تصحیح محمد قزوینی. با مقابله و تصحیح مجدّد محمدتقی مدرس رضوی. تهران: زوّار. مدرسی، حسین. (1380). فرهنگ توصیفی اصطلاحات عروض. تهران: سمت. ــــــــــــــ . (1384). فرهنگ کاربردی اوزان شعر فارسی. تهران: سمت. منوچهری دامغانی، احمدبن قوص. (1381). دیوان. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: زوّار. نجفی، ابوالحسن. (1386). طبقهبندی وزنهای شعر فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. وحیدیان کامیار، تقی. (1367). وزن و قافیۀ شعر فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. همایی، جلالالدّین. (بیتا). «یک قاعدۀ شعری». مجلّۀ مهر. س 1. ش 5. صص 348ـ355. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,102 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,294 |