تحلیل شخصیت دوگانۀ جمشید در روایات اساطیری از منظر نقد ساختارگرا

ابن‌بلخی، احمدبن سهل. (1385). فارسنامه. تصحیح گای لیسترانج و رینولد آلن نیکلسون. تهران: اساطیر.

احمدی، بابک. (1378). ساختار و تأویل متن. ویرایش دوم. چ 4. تهران: مرکز.

استروس، کلود لوی. (1385). اسطوره و معنا. ترجمۀ شهرام خسروی. چ 2. تهران: مرکز.

ـــــــــــــــــ . (1373). «بررسی ساختاری اسطوره». ترجمۀ بهار مختاریان و فضل‌االله پاکزاد. ارغنون. د 1. ش 4. 135ـ160.

امامی، نصراالله و آذرمیدخت رکنی. (1391). «تحلیل اسطوه‌های کیخسرو، گرشاسب و جمشید بر اساس آرای یونگ». ادب فارسی. د 2. ش 1. صص1ـ12.

اوستا. (1385). گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه. ویرایش2. ج 1 و 2. چ 10. تهران: مروارید.

برسلر، چارلز. (1386). درآمدی بر نظریه‌ها و روش‌های نقد ادبی. ترجمۀ مصطفی عابدینی‌فرد. تهران: نیلوفر.

بلعمی، ابوعلی. (1353). تاریخ بلعمی. تصحیح محمدتقی بهار. ج 1. چ 2. تهران: زوار.

بهار، مهرداد. (1381). پژوهشی در اساطیر ایران. چ 4. تهران: آگه.

ــــــــــ . (1376). جستاری چند در فرهنگ ایران. چ 3. تهران: فکر روز.

بهنام‌فر، محمد و علی‌اکبر رضادوست. (1390). «نگاهی به عناصر اسطورۀ جمشید بر اساس منطق مکالمۀ اساطیر». ادب و زبان دانشگاه باهنر کرمان. ش30 (پیاپی 27). صص 101ـ127.

بیرونی، ابوریحان. (1386). آثارالباقیه. ترجمۀ اکبر داناسرشت. چ 5. تهران: امیرکبیر.

پورداوود، ابراهیم. (1307). ادبیات مزدیسنا (یشت‌ها). ج 1. بمبئی: انجمن زردتشتیان ایرانی بمبئی.

ــــــــــــــ . (1384). گات‌ها، قدیمی‌ترین بخش اوستا. چ 2. تهران: اساطیر.

ثعالبی، عبدالملک. (1368). تاریخ ثعالبی (غرر اخبار ملوک‌الفرس). ترجمۀ محمد فضائلی. تهران: نقره.

چندلر، دنیل. (1386). مبانی نشانه‌شناسی. ترجمۀ مهدی پارسا. تهران: سورۀ مهر.

حسینی، روح‌ا‌الله و اسداالله محمدزاده. (1385). «بررسی ساختار تقابل رستم و اسفندیار بر اساس نظریۀ تقابل لوی استروس». پژوهش‌های زبان‌های خارجی. د 11. ش31. صص 43ـ64.

دادگی، فرنبغ. (1369). بندهشن. ترجمۀ مهرداد بهار. تهران: توس.

دینکرد (کتاب هفتم). (1389). تصحیح و نگارش فارسی از محمدتقی راشد محصل. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ریگ‌ودا (گزیده). (1348) ترجمۀ محمدرضا جلالی نایینی. تهران: کتاب‌های سیمرغ.

ریویر، کلود. (1384). درآمدی بر انسان‌شناسی. ترجمۀ ناصر فکوهی. چ 5. تهران: نشر نی.

زادسپرم. (1366). گزیده‌های زادسپرم. ترجمۀ محمدتقی راشد محصل. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

طبری، محمدبن جریر. (1383). تاریخ طبری. ترجمۀ ابوالقاسم پاینده. ج1. چ 6. تهران: اساطیر.

فردوسی، ابوالقاسم. (1366). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. ج1. نیویورک: بنیاد میراث ایران.

کارنوی، آلبرت جوزف. (1383). اساطیر ایرانی. ترجمۀ احمد طباطبائی. چ 2. تهران: علمی و فرهنگی.

کالر، جاناتان. (1388). در جستجوی نشانه‌ها. ترجمۀ لیلا صادقی و تینا امراللهی. تهران: علم.

کریستین‌سن، آرتور. (1383). نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایران. ترجمۀ ژاله آموزگار و احمد تفضلی. چ 2. تهران: چشمه.

گردیزی، ابوسعید. (1363). زین‌الأخبار. تصحیح عبدالحی حبیبی. تهران: دنیای کتاب.

متون پهلوی. (1371). گردآوری دستور منوچهر جی جاماسب‌ـ آسانا. گزارش سعید عریان. تهران: کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران.

مینوی ‌خرد. (1354). ترجمۀ احمد تفضلی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

نیکولز، بیل. (1385). ساختگرایی، نشانه‌شناسی، سینما. ترجمۀ علاءالدّین طباطبائی. چ 2. تهران: هرمس.

یاحقی، محمدجعفر و فرزاد قائمی. (1386). «نقد اساطیری شخصیت جمشید از منظر اوستا و شاهنامه». دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه باهنر کرمان. ش21. صص 273ـ305.

Strauss, Claud Le'vi. (1963). Structural Anthropology. Translated from French by Claire Jacobson and Brooke Grundfest Schoepf. New York: Basic Books.