تحلیل ظرفیت سازمان‌های مردم‌نهاد در نظارت بر عملکرد دولت و ارائۀ استراتژی‌های بهبود

بوچانی، محمدحسین (1385). سازمان‌های مردم‌نهاد در تعامل با شوراها. ماهنامۀ شوراها، شماره‌8. صص 9-3.

دیوید، فرد آر (1396). مدیریت استراتژیک. ترجمه: علی پارسائیان و سید محمد اعرابی، چاپ سی و یکم، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.

شاه بهرامی، فرخ اله؛ پیشگاهی فرد، زهرا؛ زال پور، کیانوش و بختیاری، تقی (1389). تأثیر فعالیت‌های سازمان‌های مردم‌نهاد بر پیشگیری از ارتکاب جرم زنان سرپرست خانوار (پیشگیری از جرم). پژوهش‌های مدیریت انتظامی (مطالعات مدیریت انتظامی)، دوره  5، شماره 3، صص 518-504.

کاملی، محمدجواد؛ رضایی، علی (1390). عوامل مؤثر بر اشراف اطلاعاتی بر سازمان‌های مردم‌نهاد شهر همدان در سال 1387. فصلنامۀ مطالعات مدیریت انتظامی، سال ششم، شمارۀ اول، بهار 1390. صص 63-76.

مقدسی، علیرضا؛ مانیان، امیر؛ قلی پور، رحمت‌الله و حسن‌زاده، علیرضا (1395). طراحی مدل حکمرانی خوب الکترونیک در حوزه آموزش الکترونیک ایران. مدیریت فناوری اطلاعات، دوره 8، شماره 13، صص 620-591.

وزارت کشور (1394). گزارش به کمیته ملی یو.پی.آر

 

Bode, Ingo (2003). Flexible Response in Changing Environments: The German Third Sector Model in Transition, Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 32, 2, 190-210.

Bratton, Michael. (1989). the Politics of Government-NGO Relations in Africa. World Development17, 4 (April): 569–87.

Chang, Ha-Joon. (2003). Kicking Away the Ladder: Development Strategy in Historical Perspective. London: Anthem Press. Print.

Checkel, Jeffrey. (2001). Why Comply? Social Learning and European Identity Change. International Organization 55, 3 (September): 553–88.

Commuri, C. (1995). State Repression and Limits of Voluntary Action: Case Study of the Save Normada Movement in India. Annual Arnova Conference, Cleveland.

Coston, J. M. (1998). A Model and Typology of Government—NGO Relationship. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 27, 358-382.

Durst, S.  L., and Newell, C.  (2001).  The  who,  why  and  how  of  reinvention  in  non-profit organizations. Non-profit Management and Leadership 11(4), 443–457.

Fisher, J. (1995). Government Policies towards NGOs in the Third World: Political Context and the Growth of Civil Society Cleveland, Annual Arnova Conference.

Gubster, P. (2002). The Impact of NGOs on State and Non State Relation in the Middle East. Middle East Policy, 4(1), 139-148.

Hague, S. M. (2002). The Changing Balance of Power between the Government and NGOs in Bangladesh. International Political Science Review, Vol 23, No. 4, 411–435.

Kuhnle, S. (2010). Commentary: What Role for the Third Sector in European Public Policy-Making? Journal of Civil Society, 6(1), 71-74.

Lewis, D. and Madon, S. (2003). Information systems and non-governmental development rganizations (NGOs): Advocacy, organizational learning and accountability in a Southern NGO’. The Information Society 20, 2: 117–26.

Marchetti, R. (2013). Civil-Society Government synergy and Normative Power Italy. The International Sectator: Italian Journal of International Affairs, 48(4), 102-118.

Najam, A. (2000). The Four C’s of Third Sector-Government Relations: Cooperation, Confrontation, Complementarity, and Cooptation. Nonprofit Management and Leadership, 10, 375-396.

Onsander, S. (2007). Swedish Development Cooperation through Swedish and Local NGOs, Center for African Studies, Perspectives Series 7. University of Gothenburg.

Raju, Saraswati (2009). Nongovernmental Organizations. New Delhi, India & Elsevier Ltd.

Ramantah, R. & Ebrahim, A. (2010). Strategies and Tactics in NGO–Government Relations Insights from Slum Housing in Mumbai. Nonprofit Management & Leadership, 21(1), 21-42.

Rowlinson, M. (2008). Strategy, Structure and Culture of Electronic Learning. Journal of Management Studies, 32(2): 45-51.

Vakil, Anna (1997). Confronting the Classification Problem: Toward Taxonomy of NGO. World Development, Vol 25, N 12.

Willetts, Peter (2002). ‘What is a Non-Governmental Organization?’ By, City  University,  London  UNESCO  Encyclopaedia  of  Life  Support  Systems  Section  1  Institutional and Infrastructure Resource Issues Article 1.44.3.7.