
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,693 |
تعداد مقالات | 72,239 |
تعداد مشاهده مقاله | 129,222,876 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 102,053,068 |
از جشنِ عروسی تا مدرسۀ موسیقی: نظام استاد شاگردی و تغییرات در روشهای انتقال سنّت در هنر شعریـ موسیقاییِ عاشیقی | ||
نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
مقاله 7، دوره 23، شماره 3، مهر 1397، صفحه 67-76 اصل مقاله (853.42 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2018.67253 | ||
نویسندگان | ||
بهرنگ نیک آیین* 1؛ ساسان فاطمی2 | ||
1دانشگاه تهران | ||
2دانشیار دانشکدهی هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
امروزه عاشیقها بهعنوان نوازنده، خواننده، شاعر و، برخی اوقات، راویِ داستانهای عاشقانه و حماسی در عروسیهای سنّتیِ ترکزبانانِ ایران نقشهای مهمی برعهده دارند. این کُنشگرانِ آیینی نیازمندِ فراگیریِ مهارتهایی برای اجرایِ شعر، موسیقی، داستانها و همچنین مدیریتِ مراسم و مخاطبانِ خود هستند. ما در این مقاله نحوۀ انتقال سنّت در هنر عاشیقی را مطالعه خواهیم کرد. روش تحقیق کیفی است: یعنی دادهها در طول کارمیدانی و حضور در میدان با مشاهده و مصاحبه بهدست آمدهاند. در اینجا با معرفیِ روشهای متأخرِ انتقال سنّت، تغییرات ایجاد شده در روشهای فراگیریِ مهارتهای لازم برای عاشیقشدن را بررسی میکنیم. یافتههای این تحقیق نشان میدهند که بهطور سنّتی یک عاشیق مهارتهای لازم برای اجرای هنر خود را بهصورت غیررسمی و در عروسیها فرامیگیرد و فرهنگپذیر میشود. اما تغییراتِ اخیر در نظامِ انتقال سنّت، یعنی جدا شدنِ فرایندِ یادگیریِ عاشیق از عروسیها، منجر به کنارگذاشتهشدنِ برخی گونههای شعری و موسیقایی، عدمِ آشنایی عاشیق با بستر اجرایی و ناتوانیِ او در برقراریِ ارتباطِ فعال با مخاطبانش شده است. در ضمن، این تغییراتِ منجر به ورودِ ارزشهای هنریِ جدید به تویها میشود؛ ارزشهایی که با بیشتر بر بخشهای موسیقاییِ نظام تأکید دارند، سلیقۀ هنریِ مخاطبان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد و با ارزشهای سنّتیِ حاضر در توی و مخاطبانِ سنّتیِ تویها در تضاد و تنازع است. | ||
کلیدواژهها | ||
"موسیقی و عروسی"؛ "موسیقیِ عاشیقی"؛ "آموزش و یادگیریِ موسیقی"؛ "تغییرات" | ||
مراجع | ||
استراوس، انسلم و جولیت کربین (1394)، مبانی پژوهش کیفی، فنون و مراحل تولید نظریۀ زمینهای، ترجمۀ ابراهیم افشار، نشر نی، تهران. درویشی، محمدرضا (1383)، دائره المعارف سازهای ایران، ماهور، تهران. فاطمی، ساسان (1393)، جشن و موسیقی در فرهنگهای شهریِ ایرانی، ماهور، تهران. قفقازیالی، علی (1388)، مناطق عاشیقی ترکان ایران، ترجمۀ احمد بشیر (شاهین)، به کوشش بهروز ایمانی، نشر اختر، تبریز. کوپریلی، محمدفؤاد (1385)، صُوفیان نخستین در ادبیّات ترک. ترجمه و توضیحِ توفیق هـ . سبحانی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، تهران. محرمی، مهدی (1395)، موسیقی عاشیقی در بستر اجتماعی زنجان، پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر تهران. نلر، جورج (1388)، انسانشناسی تربیتی، ترجمۀ محمدرضا آهنچیان و یحیی قائدی، آییژ، تهران. نیکآیین، بهرنگ (1395)،آشیقلار بایرامی: عاشیقهای ایران زیر یک سقف، ماهنامه گزارش موسیقی، مرداد، شماره 83، 56-57. Albright, Charlotte (1976), The Music of Professional Musicians of Northwestern Iran (Azerbaijan), PhD Dissertation, University of Washington.
Başgöz, İlhan (1952), Turkish Folk Stories about the Lives of Minstrels, The Journal of American Folklore, Vo. 65, No. 258, pp.331-339.
Başgöz, İlhan (1970), Turkish Hikaye Telling Tradition in Azerbaijan, Iran, Journal of American Folklore, Vol. 83, No. 330, pp.391–405.
Başgöz, İlhan (1975), The Tale Singer and His Audience: an Experiment to Determine The Effect of Different Audiences on a Hikaye Performance, In Folklore: Performance and Communication, ed. Dan Ben Amos and Kenneth Goldstein, 143–203, The Hague, Mouton.
Başgöz, İlhan (1978), Structure of Turkish Folk Romance Hikaye, In Folklore Today, ed. Linda Degh, Henry Glassie, and Felix Oinas, 12–23, Indiana University Press, Bloomington.
Başgöz, İlhan (1986), Digression in Oral Narrative: A Case Study in Oral Narrative by Turkish Romance Tellers, Journal of American Folklore, No.99, pp.5-23.
Başgöz, İlhan (1998), Turkish Folklore and Oral Literature: Selected Essays of Ilhan Basgoz,
ed. Kemal Silay, Indiana University Turkish Studies, Bloomington.
Başgöz, İlhan (2008), Hikaye, Turkish Folk Romance as Performance Art, Indiana University,
Bloomington.
Eldarova, Əminə (1984), Iskusstvo ashugov Azerbaidjana, Ishiq, Baku.
Erdener, Yildiray (1987), Dueling Singers: Strategies and Interaction Processes among Turkish Minstrels, Ph.D. Dissertation, Indiana University.
Hall, Edward (1959), The Silent Language, Doubleday, Garden City, New york.
Khaligh-zade, Fattakh (2009),Training System in Azerbaijani Ashiq Music Tradition, In Sacered Knowledge: Schools or Revelation, Ed. Razia Sultanova: 26-35, Lambert Academic Publishing, Köln. Markoff, Irene Judith (1986), Musical Theory, Performance, and the Professional Baglama Specialist in Turkey, Ph.D. dissertation, University of Washington.
Merriam, Alan P. (1964), The Anthropology of Music, North Western University Press, Illinois.
Nettl, Bruno (2015),How Do You Get to Carnegie Hall? Teaching and Learning, The Study of Ethnomusicology: Thirty-One Issues and Concepts, University of Illinois Press, Urbana and Chicago.
Oldfield, Anna (2008), Women aşiqs of Azerbaijan: Tradition and Transformation. Ph.D. Dissertation, University of Wisconsin-Madison.
Qasımlı, Mәhәrrәm (2003),Ozan Aşıq Sәnәti, Uğur, Baku.
Rice, Timothy (2003),The Ethnomusicology of Music Learning and Teaching, College Music Symposium, Vol. 43, pp. 65-85.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 621 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 701 |