نمودهای عرفان عملی و وحدت شهود در دیوان عطّار نیشابوری

قرآن کریم.

ابن عربی، محیی­الدّین (بی­تا)،  الفتوحات المکیه، بیروت، دارالصادر.

استیس، والتر ترانس (1375)، عرفان و فلسفه، ترجمة بهاءالدّین خرمشاهی، تهران، سروش.

جامی، نورالدّین عبدالرحمن (1373)، نفحات الانس من حضرات القدس، مقدّمه و تصحیح محمود عابدی، چاپ دوم، تهران، اطلاعات.

ریتر، هلموت (1377)، دریای جان، ترجمۀ عباس زریاب خویی و مهرآفاق بایبوردی، تهران، الهدی.

عطّار نیشابوری، شیخ فریدالدّین محمّد، (1368)، دیوان عطّار، اهتمام و تصحیح تقی تفضّلی، چاپ پنجم، تهران، علمی و فرهنگی.

عین­القضات همدانی (1348)، نامه­های عین القضات، به اهتمام علینقی منزوی و عفیف عسیران، جلد 1، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.

فروزانفر، بدیع­الزمان (1353)، شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدّین محمّد عطّار نیشابوری، تهران، کتابفروشی دهخدا.

مرتضوی، منوچهر (1377)، مکتب حافظ (مقدّمه بر حافظ­شناسی)، تبریز، ستوده.

محمّدی، احمد (1368)، بررسی اندیشۀ عرفانی عطّار، تهران، ادیب.

نصر، سیدحسین (1382)، آموزه­های صوفیان از دیروز تا امروز، ترجمۀ حسین حیدری و محمّدهادی امینی، تهران، قصیده­سرا.

نیکلسون، رینولد آلن (1357)، پیدایش و سیر تصوّف[چند مقاله]، ترجمۀ محمّدباقر معین، مشهد، توس.

                                       (1382)، تصوّف اسلامی و رابطۀ انسان با خدا، ترجمۀ محمّدرضا شفیعی­کدکنی، چاپ سوم، تهران، سخن.

همایى، جلال­الدین (1385)، مولوى­نامه؛ مولوى چه می‌گوید؟، جلد ‏1، چاپ دهم، تهران، هما.