پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,098,690 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,331 |
جان رالز: گذار از نظریه ای در باب عدالت به لیبرالیسم سیاسی | ||
| فصلنامه سیاست | ||
| مقاله 11، دوره 48، شماره 2، شهریور 1397، صفحه 453-471 اصل مقاله (254.6 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpq.2018.200984.1006744 | ||
| نویسندگان | ||
| جهانگیر معینی علمداری* 1؛ سعید ماخانی2 | ||
| 1استادیار گروه علوم سیاسی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکتری دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| گذار در نظریۀ سیاسی جان رالز به مواضعی اشاره دارد که او پس از انتشار اثر نخست خود، «نظریهای در باب عدالت»، اتخاذ کرد. این گذار ناشی از نارضایتی‌ها و ناسازگاری‌های درونی بود که او درصدد اصلاح آنها برآمد. تغییراتی که او در نظریۀ خود اعمال کرد، در «لیبرالیسم سیاسی» به اوجو تکامل نهایی خود رسید. فهم این گذار با رجوع به مسئلۀ پایداری ممکن خواهد بود. از نظر رالز، پایداری برای همکاری‌های اجتماعی و تحقق جامعۀ بسامان ضروری بود. او در ابتدا بر آن بود که پایداری با تکیۀ صرف بر عناصر آن، یعنی حس عدالت و برهان همسازی، به‌طور ذاتی تحقق می‌پذیرد. اما، به مرور زمان، با فاصله گرفتن از دیدگاه‌های اخلاقی، و با پذیرش واقعیت تکثرگرایی معقول و اهمیت ارزش‌های سیاسی، به این نتیجه رسید که صرف پذیرش اصول عدالت توسط شهروندان به پایداری و جامعۀ بسامان منجر نخواهد شد. او این بار با طرح خوانشی متفاوت از پایداری و جایگزین کردن اجماع همپوش به‌جای برهان همسازی شرایطی را فراهم آورد تا آموزه‌های جامع و متکثر شهروندان به رسمیت شناخته شود. بنابراین شهروندان می‌توانند در قالب یک خودآیینی واقعی اقدام به عمل عادلانه در جامعۀ بسامان کنند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اجماع همپوش؛ برهان همسازی؛ پایداری؛ حس عدالت؛ لیبرالیسم سیاسی؛ نظریهای در باب عدالت؛ واقعیت تکثرگرایی معقول | ||
| مراجع | ||
|
الف) فارسی
- پینکارد، تری (1394). فلسفۀ آلمانی، ترجمۀ ندا قطرویی، تهران: ققنوس.
ب) انگلیسی 11. Ackerman, Bruce. (1994). “Political Liberalism”, The Journal of Philosophy 91, 364-86.
12. Barry, Brian. (1995). “John Rawls and the Search for Stability.” Ethics, vol. 105 (July): 874-915.
13. Dent, Nicholas. (2005). Rousseau, London: Routledge.
14.- Dreben, Burton. (2003). “On Rawls on Political Liberalism.” In The Cambridge
15. Dworkin, Ronald. (1975). “The Original Position”, in Reading Rawls, ed. N. Daniels, Oxford: Basil Blackwell.
16. Freeman, Samuel. (2007). Rawls, London: Routledge.
17. _______________.ed (2003). Cambridge Companion to Rawls, Cambridge: Cambridge University Press.
18. Gaus, Gerald. (2014). “ The Turn to Political Liberalism” in The Blackwell Companion to Rawls, ed. D. Reidy and J. Mandle, New York: Willey- Blackwell.
19. Gutmann, amy. (1985). “Communitarian Critique of Liberalism”, Philosophy and Public Affairs 14, 308-22.
20. Krasnoff, Larry. (1998). “Consensus, Stability, and Normativity in Rawls’s Political Turn.” The Journal of Philosophy, vol. 95 (June): 269-92.
21. Larmore, Charles. (1990). “ Political Liberalism”, Political Theory 18, 339-60.
22. Mandle, Jon. (2009).Rawls’s A Theory of Justice: An Introduction, Cambridge: Cambridge University Press.
23. Mcclennan, Ernan. (1989). ” Justice and the Problem of Stability”, Philosophy and Public Affairs 18, 3- 32.
24. Roberts, Peri. (2007). Political constructivism, London: Routledge.
25. Sandel, Micheal. (1982). Liberalism and Limits of Justice, Cambridge: Cambridge University Press.
26. Schaefer,D. L(2007).Liberal justice : John Rawls vs. the American political tradition. Missouri: University of Missouri Press.
27. Weithman, Paul. (2013). Why Political Liberalism: On John Rawls’s Political Turn, Oxford: Oxford University Press.
28. Wolin, Sheldon. (1996). “Review of John Rawls: Political Liberalism”, Political Liberalism 24, 97-129. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,217 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 721 |
||