تعاونی‌های زنان روستایی، پتانسیلی برای کارآفرینی اجتماعی (مطالعۀ موردی: تعاونی زنان روستایی مهر آفرین ارم- شهرستان پاکدشت)

[۱] اساس‌نامة شرکت تعاونی روستایی زنان (۱۳۸۸). وزارت جهاد کشاورزی، سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران، دفتر توسعه و آموزش تعاون، تهران: آذرترین.

[۲] استراوس، انسلم؛ کربین ؛ جولیت (۱۳۹۰). مبانی پژوهش کیفی: فنون و مراحل تولید نظریة زمینه‌ای، ترجمة ابراهیم افشار، تهران: نی، چ 5.

[۳] ده‌حقی، سمیه؛ چیذری، محمد؛ صدیقی، حسین (۱۳۹۳). «تعاونی‌های کشاورزی در توانمندسازی اجتماعی زنان روستایی استان تهران»، فصل‌نامة علمی پژوهشی تعاون و کشاورزی، دورة ۳، ش ۱۱، ص ۱ـ۲۴.

[۴] روستا، کوروش؛ تاجریزی، الهام- زمانی پور، اسداله (۱۳۸۹). «عوامل مؤثر بر مشارکت زنان روستایی در تعاونی‌های تولیدی»، نشریة تعاون، دورة ۲۱، ص ۹۱ـ۱۰۹.

[۵] کردباقر، آبتین عبدالعزیز (۱۳۹۲). «بررسی عوامل مؤثر بر توسعة کارآفرینی روستایی در استان سیستان و بلوچستان (با تمرکز بر توسعة مراکز رشد روستایی، توسعة فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و توانمندسازی زنان روستایی)»، فصل‌نامة جغرافیا و توسعه، دورة ۱۱، ش ۳۲، ص 1ـ۱۴.

[۶] لطیفی، سمیه؛ سعیدی، حشمت‌الله؛ شعبانعلی فمی، حسین (۱۳۹۳). «ارزیابی نقش تعاونی‌های فرش دستباف روستایی در توانمندسازی زنان قالیباف مطالعة موردی: استان همدان»، فصل‌نامة علمی پژوهشی جغرافیا و توسعه، دورة ۱۲، ش ۳۷، ص ۱۱۹ـ۱۳۲.

[۷] موحدی، رضا؛ یعقوبی فرانی، احمد (۱۳۹۳). «تحلیل عوامل مؤثر بر کارآفرینی زنان روستایی»، فصل‌نامة مطالعات اجتماعی و روان‌شناختی زنان، دورة ۱۲، ش ۴، ص 7ـ۴۲.

[۸] میرعابدینی، هومن؛ طه، مهدیه (۱۳۸۹). «مشارکت زنان در تعاونی‌های روستایی»، شمارۀ ویژه‌نامۀ زنان در کشاورزی، مجموعه مقالات گردهمایی زنان، نشریۀ مشارکت و کشاورزی ۱۴۰۰، قایل دسترس در: http://www.ensani.ir/storage/Files/20101207190900-36791.pdf

 [۹] وکیل حیدری، ساربان (۱۳۹۱). «اولویت‌بندی موانع مؤثر بر کارآفرینی زنان روستایی با روش AHP»، مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، س ۱۰، ش ۲، ص: ۱۵۹-۱۷۷.

[۱۰] وب‏گاه سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران (۱۳۹۶). «تعاونی‌های روستایی». قابل‌دسترس در:

http:_//corc.ir_/Portal_/Home_/Default.aspx?CategoryID=1d0890df-5a5e-4970-b5a8-998c5ff6ee31

[۱۱] یونس، محمد (۱۳۹۴). کسب‌وکار اجتماعی، ترجمة حسین عنبرستانی و سید وحید رضوی، تهران: مؤسسة خدمات فرهنگی رسا.

[۱۲] وب‌گاه رسمی دکتر محمد یونس، قابل‌دسترس در: http:_//www.muhammadyunus.org

[۱۳] وب‌گاه مرکز آمار ایران، گزیده نتایج آماری سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵). مرکز آمار ایران، قابل‌دسترس در: https:_//www.amar.org.ir_/Portals_/0_/result%20951221.pdf.

[14] Austin, J. E. (2000a). The collaboration challenge: How nonprofits and business succeed through strategic alliances. San Francisco, CA: Jossey-Bass Publishers.

[15] Austin, J. E. (2000b). “Strategic collaboration between nonprofits and business. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 29(1), PP 69–97.

[16] Peter A. M. Tina Dacin.(2012) Collective Social Entrepreneurship: Collaboratively Shaping Social Good. A. Wren Montgomery Published online: 26 September 2012. Springer Science Business Media.

[17] Freeman, J & Lomi, A. (1994). “Resource partitioning and foundings of banking cooperatives in Italy. In J. C. Baum & V. J. Singh (Eds.) ”, Evolutionary dynamics of organizations (PP 268–293). New York: Oxford University Press.

[18] Mair Johanna, Jeffrey Robinson, and Kai Hockerts (2006). Social Entrepreneurship, chapter9: Introduction to Part III – Understanding the Strategy, Structure and Outcomes in Social Ventures Jeffrey Robinsonby: Jeffrey Robinson.

[19] Michelini. Laura (2012). Corporate Social Entrepreneurship and New Business Model.

[20] Nicholls A (2010). “Institutionalizing social entrepreneurship in regulatory space: Reporting and disclosure by community interest companies”, Accounting Organizations and Society35 (4): PP 394–415.A General Theory of Entrepreneurship: The Individual–Opportunity Nexus. Northampton, MA: Edward Elgar.

[21] Nicholls A. (2006). Social Entrepreneurship: New Models Of Sustainable Social Change. Oxford University.

[22] Rural Development And Management Centre ‘The Saryu’, J-102 Kalkaji, New Delhi 110019. India February 2003. Director: Dr Daman Prakash.

[23] Selsky, J. W & Parker, B. (2005). “Cross-sector partnerships to address social issues: Challenges to theory and practice”, Journal of Management, 31(6), PP 849–873.

[24] Srivastva, A. (2004). “In Search of Noble Organizing”, A Study In Social Entrepreneurship, 2004, By, Case Western Reserve University. 15-17.

[25] Thompson JL (2002). “the world of the social entrepreneur”, International Journal of Public Sector Management 15(5): PP 412–431.

[26] Thomas, C. J. (2004). The role of social entrepreneurship in Community Development. A research report submitted to the Faculty of Commerce, Law and Management, University of the Witwatersrand, in partial fulfilment of the requirements for the degree of Master of Business Administration Johannesburg.

[27] Vurro, C., Dacin, M. T., & Perrini, F. (2010). “Institutional antecedents of partnering for social change: How institutional logics shape cross-sector social partnerships”, Journal of Business Ethics, 94, PP 39–53.

[28] Weerawardena J and Sullivan Mort G (2006). “Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model”,  Journal of World Business. 41(1): PP 21–35.

[29] World standards of Social coopratives (2004). “International Organisation of Industrial, Artisanal and Service Producers”, Cooperatives A sectoral organisation of the International Cooperative Alliance (ICA), PP 1-5.

[30] Zhu, Ying; Lan, Hong; A. Ness, David; Xing, Ke; Schneider, Kris; Lee, Seung-Hee; Ge, Jing (2015). “Transforming Rural Communities in China and Beyond Community Entrepreneurship and Enterprises”, Infrastructure Development and Investment Modes, PP 11-12