قاضی نژاد, مریم, اکبرنیا, الهه سادات. (1396). دینداری: مدارای اجتماعی یا فاصلۀ اجتماعی (پیمایشی در میان مسلمانان و مسیحیان شهر تهران). , 6(1), 21-40. doi: 10.22059/jisr.2017.61829
مریم قاضی نژاد; الهه سادات اکبرنیا. "دینداری: مدارای اجتماعی یا فاصلۀ اجتماعی (پیمایشی در میان مسلمانان و مسیحیان شهر تهران)". , 6, 1, 1396, 21-40. doi: 10.22059/jisr.2017.61829
قاضی نژاد, مریم, اکبرنیا, الهه سادات. (1396). 'دینداری: مدارای اجتماعی یا فاصلۀ اجتماعی (پیمایشی در میان مسلمانان و مسیحیان شهر تهران)', , 6(1), pp. 21-40. doi: 10.22059/jisr.2017.61829
قاضی نژاد, مریم, اکبرنیا, الهه سادات. دینداری: مدارای اجتماعی یا فاصلۀ اجتماعی (پیمایشی در میان مسلمانان و مسیحیان شهر تهران). , 1396; 6(1): 21-40. doi: 10.22059/jisr.2017.61829
دینداری: مدارای اجتماعی یا فاصلۀ اجتماعی (پیمایشی در میان مسلمانان و مسیحیان شهر تهران)
وحدت و یکپارچگی، پذیرش یکدیگر در عین داشتن تفکر متفاوت و حتی مخالف، نداشتن رفتارهای تحقیرآمیز گروه‌های قومی، نژادی و دینی با یکدیگر و کاهش شکاف‌ها و فاصله‌های اجتماعی، از مسائل حائز اهمیت در تمامی ادوار و کشورها و مورد تأکید نهادها و مراجع فرهنگی ذی‌ربط است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطة دینداری با فاصلة اجتماعی در میان مسلمانان و مسیحیان شهر تهران، با تأکید بر مدارای اجتماعی به انجام رسیده است. چارچوب نظری، برایندی از نظریات دورکیم، رابرتز و آلپورت است. جامعۀ آماری، شامل مسلمانان و مسیحیان 18 سال به بالای شهر تهران است. روش تحقیق، پیمایش است و داده‌ها از میان 204 نفر نمونه به‌صورت خوشه‌ای، در شهر تهران جمع‌آوری شده است. نتایج رابطهسنجی میان متغیرهای تحقیق و متغیر وابسته نشان داد که بین میزان دینداری و فاصلة اجتماعی مسلمانان و مسیحیان، رابطة مستقیم، و میان مدارای اجتماعی و فاصلة اجتماعی، رابطة معکوس برقرار است. مطابق نتایج آزمون رگرسیون نیز متغیر (واسط) مدارای اجتماعی بیشترین تأثیر را بر فاصلۀ اجتماعی دارد و پس از آن، دینداری و نوع دین، متغیرهای تأثیرگذار بر فاصلة اجتماعی هستند. درمجموع، متغیرهای واردشده در معادلة رگرسیون (نوع دین، دینداری، مدارای اجتماعی)، 49 درصد تغییرات متغیر فاصلة اجتماعی را تبیین میکنند.
جهادی نائینی، الهه (1392)، بررسی رابطة الگوی جامعه‌پذیری (کنش ارتباطی) و دینداری جوانان شهر کرج، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم اجتماعی دانشگاه الزهرا.
جهانبگلو، رامین (1383)، تفاوت و تساهل، تهران: نشر مرکز.
خدایاری فرد، محمد (1385)، آماده‌سازی و هنجاریابی مقیاس سنجش دینداری در جامعة دانشجویی کشور، پژوهش دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
خوبروی، محمدرضا (1380)، اقلیت‌ها، تهران: نشر شیرازه.
دورکیم، امیل (1384)، دربارة تقسیم کار اجتماعی، ترجمة باقر پرهام، تهران: نشر مرکز.
رحمانی، خلیلی احسان؛ ادریسی، افسانه؛ مهدوی، سید محمدصادق (1389)، «شناسایی میزان دینداری و مقایسة آن در گروه‌های متفاوت شهروندان تهرانی»، نامة پژوهش فرهنگی، شمارة 11: 139-165.
رفیعپور، فرامرز (1380)، کندوکاوها و پنداشته‌ها، تهران: شرکت سهامی انتشار.
شایسته مجد، عالیه (1386)، بررسی تأثیر دینداری بر پنج تیپ شخصیت در سه دین (اسلام، مسیحیت و زرتشت)، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة ادبیات دانشگاه شهید بهشتی.
شجاعیزند، علیرضا (1393)، «نقد و ارزیابی گویه‌های به‌کاررفته در پیمایش‌های دینداری در ایران»، راهبرد فرهنگ، شمارة 38: 7-26.
صابر، سیروس؛ سراج‌زاده، سیدحسین؛ شریعتی، سارا (1383)، «بررسی رابطة میزان دینداری و انواع آن با مدارای اجتماعی»، مجلة علوم اجتماعی دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، شمارة 4: 109-142.
کامران، حسن (1382)، تکثر ادیان در بوتۀ نقد، قم: دفتر نشر معارف.
کوزر، لوئیس (1389)، زندگی و اندیشۀ بزرگان جامعه‌شناسی، ترجمة محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی.
کیانی، مژده (1381-1382)، «عوامل جمعیت‌شناختی مؤثر بر فاصلۀ اجتماعی ارامنة استان اصفهان»، کاوشنامه، شمارة 5 و 6: 215-228.
Agius E; Ambrosewicz J (2003), Towards a culture of Tolerance & Peace, saintmathiea street Montreal (Quebec) Canada.
Froese Paul; Bader Christopher; Smith Buster (2008), “Political Tolerance and God’s Wrath in the United States”, Sociology of Religion, NO 69(1):29-44.
Henry P.J; Hardin, C.D (2006),“The Contact Hypothesis Revisited”, Journal of Psychological Science, NO 10: 862-868.
Schafer Chelsea E; Shaw Greg M (2009), “Tolerance in the united states”, Public Opinion Quarterly, NO 73(2), 404-443..
